درباره ماندگاری یک پل

سال 1984 اتفاقی در دانشکده کامپیوتر دانشگاه استنفورد افتاد که تاثیر انکارناپذیری در مسیر رشد صنعت شبکه‌های کامپیوتری و روندهای بعدی فناوری داشته و دارد. لئونارد بوساک مسئول کامپیوترهای دانشکده کامپیوتر آن دانشگاه به همراه همسرش سندی لرنر که همکارش بود سیسکو سیستمز (Cisco Systems) را بنیان نهادند. اولین محصول‌شان روتری با اقتباس از روتر بلوباکس دانشگاه استنفورد بود به همراه نرم‌افزار چند پروتکله مدیریت آن. هرچند در سال 1987 استنفورد با ادعای مالکیت ایده اولیه این محصول از آنها شکایت و مجبور به استعفایشان از دانشگاه کرد، اما این شرکت سان‌فرانسیسکویی که هم‌ نامش را از این شهر الهام گرفته بود و هم لوگویش از پل عظیم گلدن‌گیت، با اتکا به تنوع پروتکل‌های تحت پوشش همچنان می‌تازید. حتی با ظهور اینترنت و همه‌گیر شدن پروتکل IP سیسکو با تمرکز روی ساخت مودم‌ها و تجهیزات ارتباطی به کار خود ادامه داد تا جایی که درست قبل از حباب دات‌کام با ارزش 500 میلیارد دلار تبدیل به باارزش‌ترین شرکت جهان شد. حالا پس از گذشت 17 سال از ترکیدن آن حباب، که منجر به مرگ بسیاری از کسب و کارهای ریز و درشت صنعت فناوری شد، سیسکو همچنان با ارزش 31 میلیارد دلار و رتبه شانزدهم بین رده‌بندی اینتربرند میان کل شرکت‌های جهان به حیات خود ادامه می‌دهد. شاید رمز این ماندگاری را بتوان در انعطاف‌پذیری و موقعیت‌سنجی این برند در مدت طولانی 20ساله زمامداری جان چمبرز دانست. پس از او هم حالا چاک رابینز سکان رهبری را به دست گرفته تا شرکتی را که حالا خود را در اینترنت اشیا و بزرگ‌داده هم صاحب نظر می‌داند هدایت کند. برندی که با در اختیار داشتن یک مرکز تحقیقات قدرتمند و انبوه گزارش‌ها و محتواهای ارزشمند تولید شده، لوگویش به سمبول رهبری فکری حوزه‌های مختلف فناوری در میان سیلیکون‌ولی تبدیل شده است. همانند خود پل گلدن گیت که سمبول سان‌فرانسیسکوست.