در جست‌وجوی مدال‌های ازدست‌رفته

رنجنامه ، قسمت بیست و هشتم مسابقات جهانی مهارت (WorldSkills) به عنوان بزرگ‌ترین گردهمایی حرفه‌محور جهان به صورت دوسالانه و به میزبانی یک کشور داوطلب برگزار می‌شود تا توانایی کارآموزان و کارشناسان ۷۲ کشور را در ۵۲ رشته مرتبط با صنعت به رقابت بگذارد. این مسابقات در ایران با نام المپیاد ملی مهارت شناخته می‌شود و شرکت در آن مقدماتی دارد. هرساله، بعد از دو دوره مسابقه کشوری، گروهی حداقل شش‌نفره برگزیده می‌شوند تا بعد از طی کردن اردوی یک‌ساله و گذشتن از سه مرحله آزمون حذفی به مسابقات جهانی راه پیدا کنند. امسال حدود ۴۰ نماینده در رشته‌های مختلف تیمی و انفرادی به این مسابقات اعزام شدند و با به دست آوردن رتبه بالاتر نسبت به سال گذشته (که با چند مدال و مدالیون همراه بود) از ابوظبی به خانه برگشتند. داستان من و این المپیاد از حدود پنج سال پیش آغاز می‌شود که توسط استادم به این مسابقات معرفی و بعد از یک اشتباه به جای «طراحی صفحات وب» در رشته «فناوری اطلاعات - راهکارهای نرم‌افزاری برای تجارت» ثبت‌نام شدم. بعد از دو دوره رقابت در مرحله شهرستانی، مراحل استانی و کشوری را با راهنمایی آقای «کارشناس» (که ۱۰ سال قبل خودش هم رقابت‌کننده بود) برنده مدال طلا شدم. مواد مسابقات ما شامل تحلیل نرم‌افزار و حل مساله، مهندسی پایگاه‌داده،‌ برنامه‌نویسی نرم‌افزارهای دسکتاپ و تولید گزارش‌ها، تولید نرم‌افزار موبایل، و ارائه به مشتری بود؛ یعنی یک فرایند کامل ارائه راهکار نرم‌افزاری که بدون تیم و تنها در چهار روز باید انجام می‌شد. رتبه من در این مسابقات بیستم جهان است. در تمام طول اردوی یک‌ساله‌ای که برای مسابقات تمرین می‌کردیم همواره مدعی اولین مدال طلای ایران بودیم و تصورمان تا روز سوم مسابقه هم این بود که چنین نتیجه‌ای دست‌نیافتنی نیست. بعد از مسابقه که ریز نمرات را دریافت کردیم نیز این ادعا اثبات شد که در صورت...