حسگرها خیلی مهم هستند

اگر امکان دارد گفت‌وگویمان را با معرفی کاری که انجام می‌دهید شروع کنیم. من در زمینه تصویربرداری محاسباتی و عکاسی محاسباتی کار می‌کنم. در آزمایشگاه روی الگوریتم‌هایی مثل بهینه‌سازی محدب، پردازش تصاویر در مقیاس‌های بزرگ و... کار می‌کنیم تا پلتفرم‌های عکاسی محاسباتی را با ابزارهای پردازش سیگنال و تصویر توانمندتر کنیم. یکی از چالش‌های پیش رویمان عملی‌تر کردن این سیستم‌ها و افزایش حوزه‌های کاربردی آنهاست.در حال حاضر روی دوربین‌های محاسباتی متمرکز شده‌ایم. برای مثال، کینکت مایکروسافت در ارسال امواج زمانی عملکردی عالی دارد که این امواج را یک دیود لیزری روی دوربین تولید می‌کند و صحنه‌ را طوری تغییر می‌دهد که می‌توانید عمق را در هر پیکسل دوربین تخمین بزنید. ما روی این موضوع کار می‌کنیم که چطور می‌توان از این ساز و کار برای ثبت اطلاعات ارزشمند در صحنه مثل حرکت غیرخطی اشیا استفاده کرد. ظاهراً شما روی میکروسکوپ‌های سه‌بعدی هم کار می‌کنید؟ درست است. ما در حال پژوهش روی میکروسکوپ‌های فلورسنت هستیم و تصویربرداری محاسباتی را وارد این حوزه کرده‌ایم. مساله اصلی این است که چطور می‌شود تصویرهای حجمی سه‌بعدی را سریع و با رزولوشن بالا تولید کرد؟ ببینید، یک میکروسکوپ معمولی برشی دوبعدی از نمونه فراهم می‌کند، اما همچنین می‌تواند توصیفی سه‌بعدی که اهمیت زیادی برای عصب‌پژوهشی دارد تولید کند. درک مغز مستلزم این است که به نورون‌ها در سطح سلولی نگاه کنیم و چند و چون شلیک و همبستگی آنها با یکدیگر را تحلیل کنیم. تحلیل این ساختارهای سه‌بعدی عصبی در سطح سلولی چیزی نیست که به‌ تنهایی با علم اپتیک محقق شود. بنابراین تصویربرداری و اپتیک محاسباتی مواردی هستند که برای بسط تصاویر سه‌بعدی عملی نیاز داریم. در مورد صفحه‌های نمایش چه می‌توان گفت؟ مساله در اینجا تولید اپتیک محاسباتی برای ایجاد تجربه واقعیت مجازی بهتر است؛ یعنی چطور تجربه دیداری قابل توجهی خلق کنیم که واقعاً برای کاربر سرگرم‌کننده باشد. تکنیک‌هایی که از آنها...