نشان: بهجای انتساب دستاوردهای بخش خصوصی به فیلترینگ دلایل واقعی محدودیتها را بگویید
نشان در بیانیهای نسبت به صحبتهای رسول جلیلی عضو شورای عالی فضای مجازی که رشد…
۳۰ آبان ۱۴۰۳
۳ آذر ۱۴۰۲
زمان مطالعه : ۲ دقیقه
حاضران در پنل رهبری در مهندسی نرمافزار از تجربیات در شرکتهای تکنولوژی گفتند.
به گزارش پیوست، دیروز پنل گفتوگو درباره رهبری در مهندسی نرمافزار در سالن دکتر ربیعی دانشگاه صنعتی شریف برگزار شد. این نشست به حمایت شرکت فناوری سیمرغ، مرکز کارآفرینی دانشگاه شریف، یکتانت، اسنپ گراسری، دیوار و دیجیکالا برگزار شد.
در این پنل کیانوش مختاریان، گرداننده پنل و راهبر ارشد فنی یکتانت که سابقه فعالیت در گوگل را دارد گفت: همکاری میان تیمها در گوگل یک ارزش به حساب میآمد. ساختار در آنجا به شکل عمودی طراحی نشده است و تیمهای مختلف در تعاملی دائمی با هم هستند اما در شرکتهای ایرانی این مسأله دیده نمیشود.
احسان آراسته، راهبر ارشد فنی و محصول اسنپ گراسری گفت: تجربه کیانوش در گوگل این است اما باید ببینیم همین گوگل در سالهای اول، دوم و سوم فعالیت خود چطور کار میکرد. اگر برگردیم به زمانی که آن سازمان همسن سازمانهای ما بود شاید اینطور کار نمیکرد. دوم اینکه ماهیت دسترسی به منابع در آن سازمان نسبت به ما متفاوت است. در ایران صرف نظر از اینکه عمر شرکتهای ما با آنها متفاوت است با توجه به محدودیتهایی که وجود دارد، وقتی میبینیم از چیزی فقط میخواهیم یک سال استفاده کنیم شیوه مصرفمان نیز متفاوت است. این در مورد نیروی کارمان نیز صادق است.
حمیدرضا سلیمانی، قائم مقام مهندسی دیجیکالا که سابقه کار در اسپاتیفای را نیز دارد گفت: وقتی از بازار ایران و خارج صحبت میکنیم دقیقا منظورمان چیست؟ در ایران شرکتهایی با یک دفتر ۵۰۰ متری و ۵۰ نفر پرسنل از خیلی شرکتهای تکنولوژی اروپا و آمریکای شمالی بهتر کار میکنند و حقوقهایی میدهند که شاید در اروپا هم ندهند. البته بر عکس آن نیز وجود دارد. در شرکتهای بزرگ خارج از ایران مثل گوگل پروژههای زیادی شکست خوردهاند، در ایران آنقدر پول نداریم که این همه تجربه کنیم. این یکی از دلایلی است که شیوه کار در شرکتهایمان متفاوت است.
آرزو کشاورز، دانشمند ارشد داده در شرکت کروز که او نیز سابقه کار در گوگل را دارد نیز بیان کرد: در شرکتهای تکنولوژی خیلی روی فعالیت بلند مدت با نیرو حساب نمیکنند و این ساختار سازمانی است که روحیه تعامل را تقویت میکند. از لحاظ فرهنگی این در کشور ما وجود ندارد. مهم این است مکانیزمهایی را طراحی کنیم که رفتار پرو اکتیو را تشویق کنیم.