گوگل نیز قابلیت جستجو را در پلتفرم هوش مصنوعی خود ادغام کرد
گوگل روز پنجشنبه و ساعاتی پیش از عرضه ChatGPT Search از اوپنایآی، قابلیتهای جستجوی لحظهای…
۱۲ آبان ۱۴۰۳
۱۷ مهر ۱۴۰۲
زمان مطالعه : ۲ دقیقه
بازیهای آنلاینی که ابتدا با هدف جلوگیری از انتشار نظریههای توطئه منتشر شدند میتوانند از افراط و تروریسم در کشورهای جنگزده جلوگیری کنند. تحقیقاتی در عراق نشان میدهد که گیمرهای آنلاین در شناخته شعارهای تحریککننده تروریستی مهارت بیشتری پیدا میکنند.
به گزارش پیوست به نقل از NewScientist، وقتی از افرادی در عراق خواسته شد تا به این دسته از بازیها مشغول شوند، آنها مهارت بیشتری در شناسایی پیامهای تحریککننده گروههای تروریستی پیدا کردند. ساندر ون در لیندن، از دانشگاه کمبریج که در روز ۸ اکتبر این مطالعه را با NewSientist به اشتراکگذاشت، میگوید: «خیلی خوب بود که میدیدیم این کار در یک فضای غیرغربی و با شرایط سختی از جهان واقعی هم جواب داد.»
چنین ترفندهایی در اصل با هدف جلوگیری از گرایش کاربران به نظریههای توطئه، مثل نابودی ساختمانهای مرکز تجارت جهانی در نتیجه بمبگذاری داخلی، طراحی شدهاند.
در این بازیها نیز درست شبیه به واکسن کاربر در معرض دوز ضعیفی از عقاید توطئه قرار میگیرد تا نسبت به اقدامات واقعی مقاوم شود. این رویکرد در کشورهاییی مثل آمریکا و انگلستان جواب داده است.
تیم ون در لیندن از این استراتژی در یک بازی ده دقیقهای استراتژیک به نام MindFort با هدف جلوگیری از گرایش کاربران به گروههای تروریستی مثل داعش استفاده کرده است. این بازی درمورد استراتژیهای نفرگیری این گروهها، از جمله انزوا و درخواست برای اقدامات خشونتآمیز کوچک برای تعهد بیشتر، به کاربران آموزش میدهد.
این تیم بازی مذکور را روی ۱۹۱ جوان زیر ۴۰ سال در دو منطقه از عراق که پیشتر تحت کنترل داعش بود، مورد آزمایش قرار گرفت. نیمی از افراد به بازی MindFort مشغول شده و بقیه Tetris را امتحان کردند.
سپس مشخص شد آن دسته از افرادی که MindFort بازی کرده بودند خیلی بهتر از گروه دوم تلاش افراد در مکالمات واتساپی برای تحریک آنها را تشخیص میدادند. ون در لیندن میگوید: «این اولین باری است که چنین تکنیکی در یک کشور جنگزده مثل عراق جواب میدهد.»
فیصل مقدم از دانشگاه جورجتاون واشنگتن میگوید چنین رویکردی ارزش بررسی دارد اما به استراتژیهای جمعی دیگری نیز نیاز است.
او میگوید: «چنین فعالیتی بسیاری مفید است، اما فرایندهای بزرگ را شامل نمیشود. افراطیسازی در افراد منزوی رخ نمیدهد. این یک فرایند پویا است که گروهها و دولتها یک دیگر را به سمت دیدگاه افراطی سوق میدهند.»