یوگنی کاسپرسکی از میان تحلیلگرانی که در سال ۲۰۱۰ برای امنیت سایبری روسیه فعالیت میکردند، کسی بود که استاکسنت را کشف کرد. استاکسنت اولین سلاح سایبری است که برای اهداف خاص استفاده شده است. آنها همچنین در سال ۲۰۱۵ Equation Group را کشف کردند که یکی از پیچیدهترین سلاحهای سایبری است. کارشناسان میگویند ایالات متحده آمریکا و رژیم اسرائیل، استاکسنت را به این دلیل توسعه دادند که جلوی پیشرفت فعالیتهای هستهای ایران را بگیرند. عواقب وحشتناک این مساله، تاثیر آن روی شبکههای جهانی بود که در مستندی به نام Zero Days در جولای ۲۰۱۶ به نمایش گذاشته شد. اخیراً با کاسپرسکی در کنفرانس Starmus که در جزیره تنریف اسپانیا برگزار شد ملاقاتی داشتهام، مردی ۵۲ ساله که شباهتی زیاد به فیلیپ سیمور هافمن دارد. این مراسم برای اهدای نوبل به دانشمدان برگزار شد. او طی این گفتوگو درباره جنگ سایبری، ادوارد اسنودن و حریم خصوصی در عصر دیجیتال صحبت کرده است.
شما اشاره کردهای که ما در «عصر تاریک امنیت سایبری» زندگی میکنیم. معنای این عبارت چیست؟ اخیراً یک باند حرفهای سایبری، میلیاردها دلار از بانک به سرقت بردهاند. امروز ما شاهد صدها حمله اینچنینی هستیم، آن هم نه فقط به بانکها، بلکه به سوپرمارکتها و حوزههای عمومی. میتوان برخی از آنها را مسدود کرد که بدافزار و ویروس را در سراسر جهان میپراکنند. شما در حوزه انتقاد از رسانههای اجتماعی، فردی شناختهشده هستید؛ چون معتقدید نیروهای مخرب میتوانند از شبکههای اجتماعی برای دامن زدن به ناآرامیهای مدنی استفاده کنند. اما اوگنی موروسف استدلال میکند که اشاره به قابلیت شبکههای اجتماعی برای دامن زدن به انقلاب بسیار مبالغهآمیز است. آیا شبکههای اجتماعی ابزاری در دست دولت برای ردیابی و پیگیری فعالیتهای مردم نیست؟ هیچ چیز جدیدی در این دنیا وجود ندارد. انقلابهای توییتری مرا یاد مقالههای تبلیغاتی میاندازد که از هواپیماها در جنگ جهانی دوم بیرون انداخته میشدند. تفاوت چیست؟ تقریباً یکی است. من ماجرا را اینطور میبینم که شبکههای اجتماعی برای مدیریت و دستکاری نظرات مردم استفاده میشوند. نمیخواهم از تبلیغات اینترنتی حرف بزنم، اما برخی از ایالتها و دولتها سعی میکنند فعالیتهای خوبی را با مداخله در رسانههای اجتماعی انجام دهند و آنها در واقع دولتهایی را در اینترنت شبیهسازی میکنند که کنترل بیشتری در رسانهها داشته باشند. این نکات خیلی ظریفاند. گوگل در ایالات متحده برای اهداف تجاری ما را دنبال و ردیابی میکند. نظر شما در مورد این عمل گوگل و این شکل از جمعآوری اطلاعات گسترده چیست؟ هر قدر خدمات بیشتری داشته باشیم، حریم خصوصی محدودتری خواهیم داشت. در گذشته هنگامی که صرفاً قبایل انسانهای هوشمند بودیم، میتوانستیم حریم خصوصی داشته باشیم. در حال حاضر برای سفر نیاز به پاسپورت داریم. اگر پاسپورت ندارید، نمیتوانید سفر کنید. در روستای خود بمانید و حریم شخصی داشته باشید. اما اگر میخواهید سفر کنید، باید پاسپورت داشته باشید. اتومبیل...
شما وارد سایت نشدهاید. برای خواندن ادامه مطلب و ۵ مطلب دیگر از ماهنامه پیوست به صورت رایگان باید عضو سایت شوید.