لفاظی در مورد آزار و اذیت آنلاین زنان، آنها را در خطر قرار میدهد نه خود آزار و اذیتها
اینجا ناامن است؟
۷ مهر ۱۳۹۵
زمان مطالعه : ۱۲ دقیقه
شماره ۳۸
تاریخ بهروزرسانی: ۳ آبان ۱۳۹۸
ملیسا گیرا گرانت یک روزنامهنگار است که در حوزه مسائل جنسیتی و زنان مطلب مینویسد. او ستوننویس نشریه پاسیفیک استاندارد در آمریکاست، نشریهای با حدود هشت سال سابقه و بیش از 110 هزار نسخه تیراژ که توسط موسسه تحقیقاتی میلرمک کون برای تحقیقات، رسانه و سیاست عمومی منتشر میشود. محل این موسسه در سانتا باربارا، کالیفرنیای آمریکاست. خانم گرانت در این مطلب بلند خود که در مورد خشونت سایبری نوشته، حرفهای متفاوت با جریان اصلی حوزه زنان و جنسیت به زبان میآورد. نخست اینکه به عقیده او یکی از عوامل مهمی که به خشونت سایبری علیه زنان دامن میزند، ترس زنان از حضور در عرصههای آنلاین است. به تعبیر گرانت جامعه در وضعیتی قرار گرفته که هر تلاشی برای آنلاین بودن مساوی است با رضایتی که فرد برای آزار و اذیت اعلام میکند. با این حال به اعتقاد او در خصوص آزار و اذیتهای جنسی زنان در محیط آنلاین دو اشتباه رسانهای رخ میدهد. یکی اینکه صرفاً اذیت و آزارهای افراد مشهود مجال بروز و ظهور پیدا میکند و دیگر اینکه در مورد همان مسائل هم به صورت اغراقشدهای برخورد میشود. گویی فعالان فمینیستی مانند بشکه باروتی هستند که هر آزار و اذیت میتواند مانند یک جرقه عمل کند و فضا را به آتش بکشد. او از این مطلب به گزارش سازمان ملل متحد در خصوص آزار و اذیت سایبری پلی میزند و میگوید چرا واقعاً آزار آنلاین باید در این گزارش به عنوان خشونت علیه زنان معرفی شود در حالی که میدانیم گزاره خشونت علیه زنان دارای یک معنا و حتی یک تاریخ خاص است. از این روست که میگوید راهحلهایی هم که در این زمینه و از سوی نهادهای بالادستی تجویز میشود صحیح نخواهد بود. چرایی این مطلب، ما را از کار گرانت به کار محقق دیگری به نام ریچی میبرد که معتقد است در وضعیتی هستیم که...
شما وارد سایت نشدهاید. برای خواندن ادامه مطلب و ۵ مطلب دیگر از ماهنامه پیوست به صورت رایگان باید عضو سایت شوید.
وارد شویدعضو نیستید؟ عضو شوید