شرکتها آنها را کمارزش میشمارند و مصرفکنندهها معمولاً نمیدانند که چنین افرادی وجود دارند. اما اپها و شرکتهایی که میلیونها نفر به آنها وابستهاند- مانند اوبر و آمازون- نمیتوانند بدون کار نامرئی با حقوق کم «کارکنان پنهانی» (Ghost workers) کار کنند. یک نوبت مسافرت عادی با اوبر را در نظر بگیرید. رانندهای وارد اپ میشود و منتظر میماند تا مسافران در صف نمایش داده شوند. یکی از مسافران در آن نزدیکی اپ را باز میکند و نام و عکس راننده هنگام نزدیک شدن خودرو نمایان میشود. اما کارمندی دیگر بین راننده و مسافر وجود دارد که کارش از دید هر دو طرف پنهان میماند. گاهی از رانندگان به طور ناگهانی درخواست میشود عکسی از خودشان را بارگذاری کنند تا نرمافزار تشخیص چهره بتواند تایید کند که تصویر ارسالی با تصویر موجود در حساب تطابق دارد. یک مورد از هر صد مورد فردی که بهتازگی ریشش را اصلاح کرده یا عینک جدید خریده نرمافزار را سردرگم میکند. وقتی چنین وضعیتی پیش میآید، هر دو عکس سلفی به کارمندان ارسال میشود تا مشخص کنند که آیا هر دو تصویر متعلق به یک فردند. تصاویر در عرض چند ثانیه- که بیشتر از پیدا کردن مسافر و خودرو طول نمیکشد- به یک مرکز تک هندی در بنگلور ارسال میشوند. کارمندی که در پشت میز آشپزخانهاش نشسته عکس را بهسرعت ارزیابی میکند و چند سنت مزد میگیرد. وقتی راننده و مسافر همدیگر را ملاقات میکنند، نمیدانند که این مسافرت به لطف کار بیدرنگ فرد ثالثی در آن سوی دنیا امکانپذیر شده است. غولهای تک نظیر آمازون، گوگل، مایکروسافت و اوبر با تکیه بر تلاشهای این کارکنان میتوانند فعالیت بینقص داشته باشند. اما این افراد حقوق بسیار کمی میگیرند و امنیت شغلی زیادی ندارند. چنین کارکنانی سوژه کتاب «کار پنهانی: چگونه مانع از ایجاد یک طبقه محروم جهانی جدید توسط سیلیکونولی شویم» محسوب میشوند. مری گری...
شما وارد سایت نشدهاید. برای خواندن ادامه مطلب و ۵ مطلب دیگر از ماهنامه پیوست به صورت رایگان باید عضو سایت شوید.