تزریق رکوردهای جعلی

با آغاز انتخابات ریاست جمهوری 2016، زمان آن رسیده که نگاهی جدی‌تر به تهدیدات سایبری در روند انتخابات بیندازیم. در طول سال‌های اخیر تعدادی از پژوهشگران امنیتی، هکرهای بااخلاق و آژانس‌های دولتی درباره خطرات هک هشدارهایی داده‌اند اما اقدامات کمی برای جلوگیری از این حملات صورت گرفته‌ است. هک‌ کردن تنها چند حوزه انتخاباتی به مهاجم امکان می‌دهد در مبارزه‌ای نزدیک، نتایج انتخابات را تحت ‌تاثیر قرار دهد. ایالات متحده پیش از این نیز رقابت‌های نزدیک زیادی داشته است. جان اف ‌کندی در دهه 60 تنها با 1/0 درصد رای توانست از رقیبش ریچارد نیکسون پیشی بگیرد. انتخابات سال 2000 نیز تنها به چند رای در فلوریدا بستگی داشت و سرانجام شرایط به آنجا کشید که دادگاه عالی برای تعیین برنده نهایی وارد ماجرا شد.   سیستم انتخابات سیستمی آسیب‌پذیر است؛ زیرا شامل ترکیبی از حوزه‌های ایالتی، محلی و سازمان‌های دولت فدرالی است که خود سیستم‌ها، نرم‌افزارها، سخت‌افزارها و پروتکل‌های امنیتی مجزا دارند. دپارتمان‌های دولتی عمدتاً سیستم‌های کامپیوتری قدیمی دارند که به شدت در مقابل بدافزارها و هک آسیب‌پذیر هستند و حتی اگر مجهز به سیستم‌های جدید باشند ممیزی‌های امنیتی و بررسی‌های فراگیر روی آنها اعمال نمی‌شود. اینکه چه کسی مسئولیت تامین امنیت در این شبکه‌ها را بر عهده دارد موضوعی نامشخص است. در این آژانس‌ها نظارت ویژه‌ای بر بودجه وجود دارد که کار را برای نظارت‌های امنیتی مورد نیاز دشوار می‌کند. دپارتمان‌های دولتی همچنین سیستم‌های عمومی زیادی مثل ماشین‌های رای‌گیری دارند که دسترسی به نقش‌آفرین‌های نامناسب در این عرصه را بازتر می‌کند. ضمن اینکه: بر اساس گزارش ورایزون در سال 2015، بخش عمومی بیشترین حملات هکری را در مقایسه با هر بخش صنعتی دیگر داشته است. سیستم کمیسیون انتخابات فدرال (FEC) در سال 2013 توسط هکرها آفلاین شد و بر اساس گزارشی دولتی در ماه گذشته، FEC هنوز اقدامی موثر برای وقوع دوباره این اتفاق انجام نداده است. آزمایشگاه...