میانه دهه ۸۰، زمانی که دولت اول محمود احمدینژاد ناگهان تعرفه واردات گوشی تلفن همراه…
۱۰ آذر ۱۴۰۳
از نگاه من، چشمانداز ۱۴۰۲ برای جاجیگا همچون سایر استارتآپها، مبهم و پیچیده است؛ از سویی با استارتآپی پنج ششساله مواجه هستیم که در مرحله رشد خود قرار دارد و با تجربه باکیفیتی که برای کاربرانش خلق کرده، به خوبی توانسته است رقبای خود را پشت سر بگذارد و رشد پنجبرابری این این پلتفرم در دوران کرونا نشاندهنده ارتباطی است که این استارتآپ توانسته است با دو سوی پلتفرم برقرار کند.
همچنین ما با تیمی مواجه هستیم که فرهنگ سازمانی جاافتادهای دارد و به مرحله قابل قبولی از بلوغ رسیده و حالا آماده است تا با چالشهای بزرگتری مواجه شود.
از سوی دیگر، در سمت میزبانها، با افرادی روبهروییم که چند سال همراهی، هدایت و سازماندهی این سرویس را تجربه و آگاهی و مهارت لازم برای ارائه خدمات باکیفیت را کسب کردهاند و حتی نتیجه سختگیریهای پلتفرم را برای توسعه کسبوکار خود دیده و شیرینی نتایج آن را چشیدهاند. در سمت سوم، با مهمانها و مسافرانی روبهرو هستیم که شاهد چند سال تلاش مداوم این تیم برای فراهم کردن نیازهای آنها و بهبود مستمر در خدمات جاجیگا بودهاند و حالا «اعتماد» ارزشمندترین میوه این همراهی است.
جمع اینها به معنای یک پتانسیل عالی برای وقوع چیزی است که باید رقم بخورد، اما متاسفانه از سوی دیگر ما تیرهترین دوران اکوسیستم استارتآپی ایران را پشت سر میگذاریم و چهبسا روزگاری تیرهتر در سال ۱۴۰۲ در پیش باشد؛ اینترنت نصفهنیمهای که اسیر سیاسیکاری و قدرتطلبی عدهای شده، اقتصادی که رو به فروپاشی است، شرایط اجتماعیای که ملتهب و صدمه دیده است با فردایی که مبهم و غبارآلود است و… اما تصمیم من تا این لحظه، بر ادامه مسیر و تلاش بیشتر برای تغییر شرایط است.
من آموختهام که نتایج پایدار یکشبه حاصل نمیشود، که اگر حاصل شود یکشبه هم فرو خواهد ریخت. توسعه پایدار نه سریع و نه در سطح که در عمق و در جان و باورها شکل میگیرد، این ریشه و این عمق نیازمند صرف زمان، تمرکز بر اهداف، استمرار و یادگیری و افزایش آگاهی است.
ما باید بیاموزیم، ما باید تغییر کنیم، تنها با افزایش آگاهی است که میتوان از پس چالشهای پیچیده آیندهای که چندان دور نیست برآمد. فضای استارتآپی با همه نقصهای خود راهی کمجان ولی پرامید برای برونرفت از بنبست اقتصادی و اجتماعی موجود در ایران بوده و من تلاش و استمرار در این مسیر را در روزگاری که تلختر از زهر است، مبارزهای قابل تقدیر برای تغییر میدانم. حتی اگر به تنهایی، حتی اگر سختتر، این معنایی است که برای باقی عمرم برگزیدهام.