وقتی گردن زدن مسکین در شوشتر توجیه دارد

آشیتا رگیدی که یک وکیل و متخصص در حوزه فناوری اطلاعات است، در بخش تکنولوژی سایت هندی فرست پست، مطالبی دوره‌ای در خصوص حقوق فناوری اطلاعات در این کشور منتشر کرده و در آینده خواهد کرد. مطلبی که پیش روی شماست، نخستین مطلب از این دوره است که به حقوق و قوانین هند ناظر بر عملکرد انتخاباتی و سیاسی در شبکه‌های اجتماعی نظر دارد. مطالعه این مطلب در آستانه انتخابات مجلس شورای اسلامی با در نظر داشتن نقش بالای شبکه‌های پیام‌رسان و اجتماعی در این انتخابات، قابل توجه است، مخصوصاً وقتی بدانیم هندی‌ها صاحبان بزرگ‌ترین دموکراسی دنیا هم از فقدان قانون تنظیم‌کننده در این بخش رنج می‌برند. نخست‌وزیر هند (مودی) چندی پیش نرم‌افزاری راه‌اندازی کرد که نام خودش را داشت. این کار یکی از ابزارهایی است که او برای جلب نظر رای‌دهندگان جوان‌تر از آن استفاده می‌کند و پیش از وی توسط همکاران دیگر نخست‌وزیر نیز استفاده شده بود. وزرای راه و امور خارجه شاخص‌ترین آنها بودند. بی‌واسطه بودن شبکه‌های اجتماعی در تماس با مردم و راحتی دسترسی به محتوای این شبکه‌ها که از سطوح اولیه و در وسایل ارتباطاتی افراد به سرعت گردش می‌کنند، مشخصاً برای نقل و انتقال‌های پیام‌های سیاسی جذاب است. لازم به ذکر نیست که این موضوع دو وجهی بوده و نقص‌های زیادی را نیز ممکن است دربر داشته ‌باشد که این شبکه‌ها را برای سوءاستفاده مستعد سازد. متاسفانه حقوق هند در مورد فضای سایبر، مشخصاً قواعدی برای تنظیم شبکه‌های اجتماعی تعیین نمی‌کند و قوانین موجود در مورد شبکه‌های اجتماعی دچار کمبودهای جدی برای برخورد با سوءاستفاده‌های احتمالی هستند. این مطلب نگاهی دارد به ارتباط میان سیاست و شبکه‌های اجتماعی با رویکردی به ابعاد حقوقی و قانونی این ارتباط. انتخابات عمومی 2014 شاهد بهره‌گیری از شبکه‌های اجتماعی در کمپین‌های انتخاباتی بود و این بهره‌گیری در شدت و ابعاد به حدی بود که کشور تا پیش از...