جولیا الویج رئیس موسسه چیپورک، موسسه شناختهشده در حوزه رقابت اطلاعاتی تکنولوژیک و گواهیهای حق اختراع است. او در این مقاله، با بررسی موردی صنعت پوشیدنیها به این سوال پاسخ میدهد که آیا در صنعت اینترنت اشیا با اختراعات سر و کار داریم یا قراردادهای لیسانس. برای پاسخ دادن به این سوال باید به این مساله بپردازد که آیا واقعا اینترنت اشیا یک پدیده نوین است یا از تکنولوژیهایی استفاده میکند که پیشتر گواهی حق اختراع آنها صادر شده است. اختلاف نظرهای بسیاری در مورد چیستی اینترنت اشیا و مسائل مربوط به آن مثل مالکیت فکری و موضوعات تجاری وجود دارد. برخی معتقدند اینترنت اشیا یک مساله ساده است: بهکارگیری تکنولوژی موجود با برنامههای جدید. در شرایطی که بسیاری از شرکتهایی که به تازگی وارد این عرصه شدهاند روی آینده اینترنت اشیا سرمایهگذاری کردهاند این اختلاف نظرات، کارشناسی دقیق این موضوع که آیا اینترنت اشیا یک تکنولوژی واقعاً جدید است یا یک تکنولوژی قدیمی باز طراحیشده را دشوار میکند. اهمیت این سوال از آنجاست که بازیگران جدید عرصه اینترنت اشیا علاقه زیادی به پر کردن فرمهای اظهارنامه ثبت اختراع برای نوآوریهای جدید دارند. اما اگر اینترنت اشیا بر مبنای تکنولوژیهای موجود شکل گرفته باشد، شرکتها باید بدانند اختراعات بسیاری در حوزه تکنولوژیهای مورد استفاده در اینترنت اشیا (قبلاً) توسط شرکتهای تکنولوژیکی ثبت شده و در نتیجه باید به فکر قراردادهایی برای استفاده از حقوق اختراعی آنها باشند. در ابتدا بیایید به این سوال جواب دهیم که اینترنت اشیا چیست؟ فناوری اینترنت اشیا با استفاده از یک سوئیچ روشن و خاموش، اشیا را به وسایل دیگر یا اینترنت وصل میکند. با افزودن حسگرهایی به اشیا و انجام بررسی و آنالیزهای مربوط به اطلاعات این حسگرها، علاوه بر مجموعه استفادهای که از اشیا میکردیم، حال به کاربردها و کارکردهای دیگری هم میرسیم. منظور از «اشیا» در اینجا هر نوع جسم جاندار یا...
شما وارد سایت نشدهاید. برای خواندن ادامه مطلب و ۵ مطلب دیگر از ماهنامه پیوست به صورت رایگان باید عضو سایت شوید.