مثلث نوآوری

گسترش و پيشرفت فناوری‌های اطلاعات و ارتباطات تمام جوانب زندگي را تحت تاثير قرار داده و بشر را با عدم اطمینان‌های فراواني روبه‌رو ساخته است. سازمان‌ها نيز به عنوان اجتماعات انساني از تاثيرات اين تغييرات مبرا نبوده و به طور مداوم در حال واکنش نشان دادن به اين تغييرات هستند. بنابراين در اين شرايط سازمان‌هایی موفق خواهند بود که بتوانند با فراهم آوردن شرايط و فرصت‌های مناسب براي بروز افکار نو، ابتکار و کاربرد آنها يا به طور خلاصه ايجاد فضاي نوآوري، محيط بيروني را در راستاي اهداف خود هدايت کنند. از این رو رهبران سازمان‌های امروزي بايد نوآوري را مانند کيفيت و بهره‌وري و نيز به عنوان يک اصل راهبردي در سراسر سازمان نهادينه کنند. بنابراين اهميت نوآوري و همچنين ضرورت ايجاد فضاي نوآوري در سازمان در شرايط رقابتي حاضر براي پاسخگويي مناسب به نيازهاي محيط بيروني موجب می‌شود پژوهش‌ها و بررسی‌های زيادي در اين زمينه صورت گيرد و فاکتورها و عوامل مختلفي را که باعث تسهيل و گسترش ايجاد فضاي نوآوري در سازمان می‌شود، مشخص کند. يکي از اين عوامل، سرمایه‌های اجتماعي موجود در سازمان شامل شبکه‌ها، هنجارها و ارتباطات اجتماعي در سازمان است که از جهات مختلف نوآوري را تحت تاثير قرار می‌دهد (رجایی پور و همکاران، 1392). مفهوم سرمایه اجتماعی سرمایه اجتماعی یک هویت منفرد نیست بلکه دارای هویت‌های متفاوتی با دو عنصر مشترک است. یعنی آنها شامل برخی جنبه‌های ساختارهای اجتماعی هستند و نیز اقدامات‌ معینی‌ از بازیگران (اشخاص یا بازیگران شرکتی) را درون این ساختارها تسهیل می‌کنند (اسدی‌فرد، 1387). مفهوم نوآورى امروزه مفهوم نوآورى‌ بر اساس موارد زير تعريف مى‌شود: يك فرآيند يا‌ دقيق‌تر‌ بگوييم‌ يك فرآيند حل مشكل يك فرآيند تعاملى در روابط شرکت‌ها با بازيگران‌ مختلف‌ يك فرآيند يادگيرى متنوع؛ اين يادگيرى ممكن است از موضوعات گوناگونى ناشى شود: يادگيرى به وسیله‌ استفاده‌، يادگيرى با انجام دادن یا يادگيرى حين تسهيم دانش...