پنج + یک

قانون تشکیل وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات در آذر سال 1382 نهایی شد ولی آغاز به کار رسمی این وزارتخانه یا بهتر بگوییم تغییر وزارت پست و تلگراف و تلفن به وزارت جدید، عملا در سال 83 رخ داد. از آن سال تاکنون 10 سال می‌گذرد و پنج وزیر و یک سرپرست به ساختمان این وزارتخانه پا گذاشته‌اند. بررسی دستاوردهای هر یک از آنان و نحوه عملکردشان می‌تواند به نوعی نشان‌دهنده راهی باشد که این بخش در این دهه طی کرده است؛ دهه‌ای که سه رئیس‌جمهور با گرایش‌های مختلف به خود دیده است. صبح بهاری سید احمد معتمدی اولین انتخاب سید محمد خاتمی برای تصدی وزارت پست و تلگراف و تلفن نبود اما شاید تقدیر این‌گونه بود که او آخرین وزیر این وزارتخانه و اولین وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات باشد. از عجایب روزگار یکی هم این بود که مجلس همسو با رئیس‌جمهور وقت، به گزینه پیشنهادی او برای وزارتخانه پست و تلگراف و تلفن رای اعتماد نداد. نصرالله جهانگرد که از اعضای جبهه مشارکت بود، در مجلسی که این حزب اکثریت را داشت، رای اعتماد نگرفت تا برنامه‌هایش برای فناوری اطلاعات به هم ریزد. پس از او، سید عبدالله میرطاهری سرپرست وزارتخانه شد و در نهایت معتمدی برای کسب رای اعتماد به مجلس معرفی شد و توانست وزیر شود. انقلابی سابق از دانشگاه امیرکبیر به وزارتخانه‌ای رفت که زیر سایه جهانگرد قرار داشت. معتمدی تنها مستاجر ساختمان سیدخندان بود که با خطر استیضاح مواجه شد. موضوع استیضاح او بعد از چند ماه منتفی اعلام شد اما درباره چرایی تغییر نظر نمایندگان، اخبار ضد و نقیضی به گوش می‌رسید که هیچ‌ گاه تایید رسمی نشدند. در دوران او کیفیت شبکه تلفن همراه و نحوه واگذاری سیم‌کارت از موضوعات چالش‌برانگیز بود. همچنین انتظارهای طولانی به منظور دریافت خط تلفن ثابت و ایجاد بازار سیاه برای آن مانند گذشته ادامه یافت اما...