گوگل ترجمه هوش مصنوعی را به عنوان خدمت ابری ارائه می‌کند

با این خدمت شرکت‌ها می‌‌توانند متن مورد نظر را داخل هاب قرار دهند و زبان‌های ترجمه را انتخاب کنند، این متن به سرعت توسط هوش مصنوعی گوگل ترجمه می‌شود و حتی شکل و شمایل متن اصلی نیز حفظ می‌شود. شرکت‌ها همچنین می‌توانند بازخورد و انتقاد خود را نیز به هاب ترجمه ارائه کنند.

جون یانگ، مسئول بخش هوش مصنوعی و راه‌حل‌های صنعتی گوگل، می‌گوید: «پیش از فراگیر شدن ترجمه ماشینی، مشتریان معمولا متون خود را در اختیار یک خدمت ترجمه قرار می‌دهند و گاهی حتی هفته‌ها برای دریافت ترجمه صبر می‌کنند. در اینجا می‌توانید یک خدمت شخصی داشته و طی ۳۰ ثانیه ترجمه را دریافت کنید.»

این خدمت برای شرکت‌های بین‌المللی و آنهایی که مشتریان جهانی دارند مناسب است. به گفته مورالی ناتان، مدیر بخش نوآوری دیجیتال و تجربه کارکنان شرکت اوری دنیسون (Avery Dennison)، این شرکت که در زمینه مضامین علمی فعال است چند ماهی است از نسخه آزمایشی این هاب استفاده می‌کند. به گفته او پیش از هاب ترجمه، فعالیت‌های شرکت بسیار نامتمرکز و پراکنده بود.هر بخش بودجه خود را صرف یک ارائه‌دهنده ترجمه می‌کرد و همه آنها یک حافظه ترجمه را ساخته و نگهداری می‌کردند» که یعنی دانش و تجربه به‌دست‌آمده از ترجمه، در این حافظه جای می‌گیرد. اما بیشتر این دانسته‌ها در حافظه انسان‌هایی ذخیره می‌شد که بیشترشان هم خارج از شرکت بودند.

ناتان می‌گوید: «اگر ارائه‌دهنده ترجمه به کارش پایان می‌داد و شخص جدیدی جایگزین او می‌شد، کیفیت ترجمه هم تحت تاثیر قرار می‌گرفت.» او همچنین می‌گوید با استفاده از هاب ترجمه باعث شده تا هزینه ترجمه این شرکت تا ۹۰ درصد کاهش یابد.

بخش ترجمه گوگل (Google Translate) در سال ۲۰۰۶ راه‌اندازی شد و به مدت شش سال یک محصول مصرفی برای تمامی کاربران بود. در سال ۲۰۱۲ گوگل متوجه نیاز شرکت‌ها به این محصول شد و درنتیجه یک رابط برنامه‌نویسی اپلیکیشن (API) را برای این خدمت ایجاد کرد. مک‌داف هاگز، که از سال ۲۰۱۲ رهبری تیم مهندسی گوگل ترنسلیت را برعهده دارد، می‌گوید: «آنچه در API ارائه می‌شد درواقع همان گوگل ترنسلیت بود اما به شکلی خودکارسازی شده و دارای پشتیبانی.»

در سال ۲۰۱۶ ماشین ترجمه گوگل به لطف شبکه‌های عصبی تحول عظیمی را تجربه کرد. مدل‌های جدید زبان طبیعی توان ترجمه جملات کامل را داشتند و برای افزایش دقت خود از متون پیشین نیز استفاده می‌کردند. هاگز می‌گوید از آن زمان «صنعت ترجمه به سمتی پیش رفته که روش استاندارد ترجمه دیگر تنها اصلاح متون از سوی انسان‌ها است.»

شبکه‌های عصبی راه‌ را برای ارائه ترجمه به عنوان یک خدمت ابری نیز هموار کردند. به گفته هاگز، خدمت ترجمه به «خدمتی کاربردی برای حوزه‌های حرفه‌ای تبدیل شد.»

پس از ورود ترجمه به فضای ابری، گوگل قابلیت‌های جدیدی را ارائه کرد. در سال ۲۰۱۸ گوگل ترجمه خودکار ML (یادگیری ماشینی) را ارائه کرد. مشتریان شرکتی با استفاده از این خدمت می‌توانند مدل‌های ترجمه را با توجه به لغات و سبک خود شخصی‌سازی کنند. در این خدمت، مدل یادگیری ماشینی به صورت تخصصی با استفاده از داده‌های مشتری آموزش داده می‌شود و گوگل نیز هزینه‌ای ماهانه را در ازای ارائه خدمت دریافت می‌کند.

در حال حاضر ترجمه معمولی و بدون شخصی‌سازی حدود ۱۵ سنت برای هرصفحه هزینه می‌برد و ترجمه پیشرفته و شخصی‌سازی‌شده نیز برای هر صفحه ۵۰ سنت هزینه دارد.

ناتان از شرکت اوری دنیسون می‌گوید خدمت گوگل باعث صرفه‌جویی در پول و زمان شده اما مساله تنها این نیست. ترجمه خوب امکان ارتباط بیشتر با افراد مختلف را به زبان خودشان فراهم می‌کند و در نتیجه حس ارزش و اهمیت را القا می‌کند.

ناتان می‌گوید: «هدفم این بود که تمام کارکنان حس عضویت در سازمان را تجربه کنند و این موضوع به شدت برای D&I [تنوع و شمول] ما اهمیت دارد. D&I درمورد تنوع و شمول، تنوع فرهنگی، قومی و … اشاره می‌کند، اما تنوع زبانی چطور؟ این هم یک بعد مساله است و من فکر می‌کنم این بعد اهمیت بالایی به ویژه برای من به عنوان مدیر تجربه دیجیتال کارکنان دارد.»

منبع: Fastcompany