آیا کرونا سالمندان را معتاد تکنولوژی کرد؟

گزارش دیگری از نیلسن، تحلیلگر بازار، نیز نشان می‌دهد آمریکایی‌های ۵۰ ساله و بالاتر یکی از عوامل رشد خدمات استریم ویدئویی مثل یوتیوب، نت‌فلیکس و هولو محسوب می‌شود.

همه‌گیری باعث شد بسیاری از افراد مسن استفاده از فیس‌تایم و زوم را یاد بگیرند تا با فامیل و دوستان ارتباط برقرار کنند و سراغ ویدئوهای آنلاین بروند تا سرگرم شوند.

به گفته ایندیرا ونکات، نماینده ارشد تحقیقات AARP، با اینکه کووید-۱۹ استفاده از تکنولوژی را برای این گروه از بزرگسالان جا انداخت، اما باعث نوعی وابستگی به دستگاه‌های هوشمند نیز شد.

از نگاه فرزندان، وابستگی سالمندان به وسایل هوشمند در دورهمی‌های خانوادگی و ملاقات با نوه‌ها مشکل‌ساز شده است. استفاده از گوشی هنگام غذا خوردن نیز یکی از نگرانی‌های اصلی است.

مارگی استراتون، معلمی اهل میلواکی و مادر سه فرزند ۱۵، ۱۹ و ۲۱ ساله، می‌گوید: «این پدرم است که سر میز شام گوشی دست می‌گیرد. بچه‌های نوجوانم می‌دانند که گوشی‌هایشان را نباید سر میز شام خانوادگی بیاورند.»

استراتون می‌گوید پدرش همیشه گوشی را در جیبش نگه می‌دارد و دائم، چه هنگام شام و چه وقتی روی کاناپه نشسته، به صفحه‌نمایش خیره است. او می‌گوید: «آزارم نمی‌دهد. فقط چشمانم گرد می‌شود.»

فرد استراتون ۸۳ ساله، مدیرعامل بازنشسته یک تولیدکننده تجهیزات بیرونی است. او می‌گوید از آیفون ۱۱ بیشتر برای صحبت کردن با مردم و گوش دادن به پادکست استفاده می‌کند و همچنین با آن خبر می‌خواند، تحقیق می‌کند و وضعیت آب‌وهوا را بررسی می‌کند.

او می‌گوید: «بله موقع شام به گوشی نگاه می‌کنم اما بیشتر به خاطر اینکه سمعک‌ام با بلوتوث به آیفون متصل است.» او صدای همه هشدار‌ها را می‌شنود و به همین دلیل گوشی را چک می‌کند. گاهی هم به جای گوشی به اپل‌واچ نگاه می‌کند.

او ادامه می‌دهد: «من آن‌قدر به این شیء وابسته‌ام که اگر هنگام خروج از خانه گوشی را فراموش کنم، بر‌می‌گردم. چه کسی می‌دانست گوشی به این چیزی که امروز هست تبدیل می‌شود؟ شاید استیو جابز.»

این خانواده حالا بلیت بازی‌ تیم بیسبال میلواکی بروورز را خریده‌اند و صندلی‌هایشان پشت گودی، یعنی همان جایی است که معمولاً دوربین نشان می‌دهد. خانم استراتون که مشغول تماشای بازی از تلویزیون است، پدرش را می‌بیند که روی صندلی تماشاچیان نشسته و به گوشی نگاه می‌کند.

حتی پیش از کووید-۱۹ هم سالمندان آمریکایی نسبت به جوانان زمان بیشتری را صرف گوشی می‌کردند. آمریکایی‌هایی که بیشتر از ۶۵ سال دارند، نزدیک به ۱۰ ساعت در روز به گوشی و صفحه‌نمایش‌های مختلف خیره می‌شوند. بر اساس گزارش سال ۲۰۱۹ نیلسن، بیشترین زمان صرف‌شده به تلویزیون اختصاص دارد.

مطالعه‌ای که سال گذشته (۲۰۲۱) در ژورنال پزشکی JAMA Pediatrics منتشر شد نشان می‌دهد نوجوانان نیز به طور میانگین حدود هشت ساعت از روز را به صفحه‌نمایش خیره می‌شوند و بیشتر زمان‌شان را همچون پدربزرگ‌ها  و مادربزرگ‌ها، صرف تماشا یا استریم ویدئو، فیلم و برنامه‌های تلویزیونی می‌کنند.

نگرانی والدین در مورد استفاده کودکان از تکنولوژی منطقی است. برخی استفاده‌ها می‌تواند تاثیر سوء بر رشد مغز کودکان بگذارد و گاه شبکه‌های اجتماعی باعث اختلالات غذایی در دختران نوجوان می‌شود. اما این مشکلات در مورد افراد مسن صدق نمی‌کند. مطالعات نشان می‌دهد برخی از بازی‌های دیجیتالی باعث بهبود درک آنها می‌شود و استفاده از گوشی‌های هوشمند حتی به مبارزه با حس تنهایی کمک می‌کند.

سالمندان عاشق تکنولوژی، دستگاه‌های هوشمند خود را راهکاری برای دنبال کردن علایق خود می‌بینند و هدف آنها گذران بیهوده وقت نیست.

ریک منگان، معلم ۶۹ ساله بازنشسته هنرهای زیبا در نیو لناکس، از کاربران به‌روز تکنولوژی است. او یک آیفون ۱۳ پرو، یک مک‌بوک پرو، یک آی‌مک و یک فیت‌بیت دارد. با کامپیوتر موسیقی می‌سازد، با گوشی دستگاه‌های خانه هوشمند را مدیریت می‌کند و دوستانش را در اینستاگرام و فیس‌بوک دنبال می‌کند.

او و همسرش کیتی مانگان، در دوران پاندمی تلویزیون کابلی را کنار گذاشتند و یک Roku player خریداری کردند و با استریم دیزنی پلاس، نت‌فلیکس و آمازون پرایم خود را مشغول کردند. از آنجا که این زوج می‌خواهند امسال به اروپا سفر کنند، آقای مانگان با اپلیکیشن Duolingo مشغول یادگیری زبان آلمانی است.

ملیسا شریور مانگان، عروس آنها، یک طراح مد در بروکلین است و می‌گوید خانم مانگان هنگام ملاقات نوه‌های پنج و هفت‌ساله‌اش فوراً گوشی را کنار می‌گذارد اما آقای مانگون معمولاً مشغول گوشی است.

شریور مانگان می‌گوید: «اینکه کودکان او را مشغول گوشی ببینند اذیتم نمی‌کند. نگرانی‌ام این است که با از دست دادن زمان باارزشی که مانگان می‌گوید هنگام ملاقات خانواده سعی می‌کند تا حد ممکن گوشی را کنار بگذارد.

او با اشاره به اینکه دوست دارد ویدئوی فامیل را به آنها نشان دهد می‌گوید: «بله کودکان من را مشغول گوشی می‌بینند اما وقتی با خانواده هستم، هیچ چیز مهم‌تر از زمان گذاشتن برای نوه‌ها نیست.»

آقای مانگان برای اپلیکیشنی به نام Behance وقت زیادی می‌گذارد و در آنجا به عرضه هنر دیجیتالی خود و بررسی آثار دیگران مشغول است. او می‌گوید این اپلیکیشن او را غرق خود می‌کند.

او که حس می‌کند گاهی خوب است آدم گوشی‌اش را رها کند می‌گوید: «دیروز سوار قایق بودیم و من عمداً گوشی‌ام را نبردم. روز خیلی خوبی بود.»

منبع: WSJ