واژه «فرهنگ استارتآپ» به تصویری بسیار خاص در ذهن مردم اشاره دارد: فضایی بزرگ با سقف بلند و مکانهای باز با دیوارهای شیشهای، رنگهای روشن و صندلیهای نرم؛ اتاق استراحت پر از اسنک و میز پینگپنگ. کارمندانی که با شلوار جین و کتانی در حال همفکری روی وایتبردی بر دیوار هستند. ایده استارتآپهایی با رهبری جوان، حرکت تند و عاشق جذابیت به کلیشهای تبدیل شده است که حتی در فرهنگ عمومی نیز مسخره میشود. تام هاورفورد و جین رالفیو شرکت Entertainment 720 را با هدف کنار هم قرار دادن بهترین برنامههای تمامی رسانهها به شکل «پارک و تفریحگاه» ایجاد کردند. میبی فانک از شرکت Arrested Development نیز برای برنامه Fakeblock که پسرعمویش نوشته بود یک دفتر ایجاد کرد اما در هر دو مورد این استارتآپها به این دلیل شکست خوردند که تمامی پول خود را صرف ایجاد محیط کاری جذاب و نه انجام کارهای واقعی کردند. هرچند برخی از شرکتها زیبایی داخلی خود را بر اساس فضاهای ایدهآل دره سیلیکونی مانند گوگل و فیسبوک ایجاد کردهاند اما فرهنگ استارتآپ واقعی چیزی بیش از دفاتر زیبا و تفریح است. مت باربا مدیرعامل و بنیانگذار شرکت فناوریهای املاک Placester میگوید هرچند استارتآپها به خاطر فضای آرام خود شناخته میشوند اما کارشان صرفاً سرگرم کردن نیست. باربا میگوید:«وقتی تیمی پنجنفره کار 10 نفر را انجام میدهد باید بتوانید همکاری کنید. وقتی شروع به رشد کردید - بخشها و تخصصها ایجاد شدند - ایجاد حس جمعی سختتر میشود نه آسانتر. وجود چیزهایی مانند میز پینگپنگ، بازیهای ویدئویی یا نوشیدنی به ما کمک میکند تیمها را کنار هم گرد آوریم و چیزهایی را که دوست دارند خلق کنیم.» نشریه بیزینس نیوز از کسانی که در فرهنگ استارتآپ زندگی میکردند خواست برداشت خود و چگونگی امکان استفاده از آن را در شرکتهایی با هر اندازه بیان کنند. فرهنگ استارتآپ چیست؟ همانطور که پیش از این گفته...