ما گنجی از داده‌ها هستیم

شرکت اینتل با درآمد ۵۳ میلیارد دلار در سال مدت مدیدی است که روندی انحصارطلب را در عرصه تولید تراشه‌های مربوط به پی‌سی در پیش گرفته است. اما از دیگر سو، زمانی که بحث داده‌های زیرساختی شرکت‌های بزرگی چون گوگل و فیس‌بوک به میان می‌آید، دم از به چالش کشیدن اعاده قدرت به کاربران می‌زند. مجموعه اینتل لب یا آزمایشگاه‌های (Intel lab) به عنوان بازوی اصلی تحقیق و توسه این شرکت به تازگی بخشی را با نام «اقتصاد داده‌ای» راه‌اندازی کرده و هدف خود را دسترسی اقتصادی به داده‌های شخصی مثل پرونده‌های دیجیتال مربوط به مکان زندگی یا تاریخچه کاری، قلمداد کرده است. اینتل برای دستیابی به این امر، هکتون‌هایی (hackathon) ترتیب داده تا توسعه‌دهندگان را به کشف روش‌های بدیع استفاده از اطلاعات تشویق کند (هکتون رویدادی است که در آن گروهی از برنامه‌نویسان به منظور همکاری با یکدیگر دور هم جمع می‌شوند). افزون بر این وب‌سایتی شورش‌نما با عنوان We The Data (ما داده‌ها!) راه‌اندازی شده که در آن سیمای افرادی با مشت‌های بسته و همچنین روایت‌هایی پیرامون مقایسه فیس‌بوک و گوگل با شرکت اکسون موبیل دیده می‌شود. تلاش اینتل این است تا بحث جدیدی را در عرصه داده‌های شخصی باز کند؛ مساله اصلی بحث این است که برخی از شرکت‌ها و به شکل اعم جامعه‌های مجازی عصری را به وجود آورده‌اند که در آن نوعی عدم تقارن در مواجهه با بزرگ‌داده‌ها دیده می‌شود: این شرکت‌ها داده‌های ما را در اختیار دارند اما ما خود از این داده‌ها بی‌بهره‌ایم. شرکت‌های اینترنتی از جمله گوگل و آمازون مادامی که کاربران روی محتوای وب کلیک می‌کنند، در یک مقیاس بی‌سابقه بر اطلاعات ارزشمند شخصی افراد متمرکز شده‌اند. در این بین رگولاتوری‌ها و مقررات اجتماعی نتوانسته‌اند پا به پای این دگرگونی اطلاعاتی قدم بردارند و بر همین اساس شکافی بزرگ بین دارندگان داده و آنهایی که از داده‌ها بهره‌ای ندارند شکل گرفته...