«هر اندازه هم که تخیلی قهرمانانه و تحلیلی دقیق داشته باشید، نمیتوانید فهرستی از اتفاقاتی که هرگز برایتان رخ نمیدهد، بسازید.» توماس شلینگ، برنده جایزه نوبل. مدیر ارشد آیتیای را در نظر بگیرید که هرگز یک روتر را پیکربندی نکرده، در رهبری هیچ پروژه آیتی نقش نداشته و هیچگاه سرورهای سازمان را در یک محیط یکپارچه مدیریت نکرده است. فرض کنید این مدیر ارشد آی تی هیچگاه با یک ارائهدهنده خدمات آیتی مذاکره نکرده یا راهحلی از آنها نخواسته است. اکنون تصور کنید از این مدیر خواسته شود مدیریت نسل بعدی زیرساخت شبکههای شما را بر عهده بگیرد. آیا به او در انجام موفق این کار اعتماد میکنید؟ جالب است که در بررسی ما از فهرست فورچون 250 (دویست و پنجاه نفر اول فهرست فورچون)، تنها چهار نفر از مدیران آیتی وبلاگ فعالیت دارند. فقط 10 درصد حساب توییتر باز کردهاند و یکسومشان اصلا حساب لینکدین یا حتی یک پروفایل اجتماعی با حداقل ارتباطات ندارند. با این اوصاف چطور میتوان به این مدیران ارشد فناوری در پیشبرد مسائل مربوط به رسانههای اجتماعی اعتماد کرد؟ سابین اورت (Sabine Everaet) مدیر ارشد آیتی بخش اروپایی کوکاکولا با بیان این جمله درست به هدف زده است:«اگر یک مدیر ارشد فناوری اطلاعات درک درستی از راهحل بیرونی رسانههای اجتماعی نداشته باشد و با آنها درگیر نشود، مگر برایش ممکن است راهحلی درونی برای سازمان پیریزی کند؟» مدیر ارشد آیتی اجتماعی یعنی یک تجارت اجتماعی بخش عمدهای از فضای کاری آینده بر نقش اثرگذار مدیران ارشد آیتی متکی است. تاکنون در رابطه با اهمیت اجتماعی بودن کسب و کارها زیاد خوانده و شنیدهایم اما این بار اجازه دهید از تجارت اجتماعی فراتر رفته به نقش مدیران ارشد آیتی و مهارتهای اجتماعی لازم برای او بیندیشیم. در حال حاضر کمتر مدیر ارشد فناوریای پیدا میکنید که در کاربرد شبکههای اجتماعی در عرصههای تجاری مهارت داشته باشد؛...
شما وارد سایت نشدهاید. برای خواندن ادامه مطلب و ۵ مطلب دیگر از ماهنامه پیوست به صورت رایگان باید عضو سایت شوید.