چگونه بیت‌کوین بخریم به زبان ساده

خرید بیت‌کوین برای سرمایه‌گذاران نیازمند یک حساب در صرافی رمزارزی است. صرافی‌های رمزارزی متمرکز معمولاً نیازمند مدارک شناسایی هویتی برای انجام KYC یا عملیات تایید هویت هستند. همچنین اتصال ایمن اینترنت و روش پرداخت مطمئن نیز توصیه می‌شود. سازوکار صرافی‌های رمزارزی به گونه‌ای است که اطلاعات و دارایی مشتریان روی سرورهای مشخصی ذخیره می‌شود. متمرکز بودن صرافی‌ها، درگاه‌های ورود به دنیای رمزارزها را تبدیل به اهدافی برای هکرها کرده است. به همین دلیل نیاز است دارایی‌های رمزارزی مانند بیت‌کوین را خارج از صرافی و در یک کیف پول امن ذخیره کرد.

ارزش بیت‌کوین از پذیرش آن به عنوان دارایی برای ذخیره ارزش، سیستم پرداخت و همچنین محدودیت عرضه ناشی می‌شود. اگرچه هک شدن بیت‌کوین تقریباً غیرممکن است، اما ممکن است کیف پول یا حساب صرافی به خطر بیفتد و به همین دلیل انجام اقدامات امنیتی و ‌نحوه ذخیره‌سازی مناسب ضروری است. یکی دیگر از روش‌های سرمایه‌گذاری در بیت‌کوین، سرمایه‌گذاری در شرکت‌هایی است که بیت‌کوین را در ترازنامه خود دارند. علاقه‌مندان به این سبک از سرمایه‌گذاری از ریسک‌هایی همچون احتمال هک و فراموشی کلید خصوصی مصون می‌مانند اما ریسک بزرگ‌تری قبول می‌کنند. با سرمایه‌گذاری در این پلتفرم‌ها کاربران مالک دارایی خودشان نیستند و شرکت واسطه در حقیقت مالک بیت‌کوین‌ها محسوب می‌شود.

یکی از دلایل جذابیت بیت‌کوین تمرکز ویژه این فناوری بر حفظ حریم خصوصی است. هر کاربر در بلاک‌چین بیت‌کوین با افتتاح حساب یک کلید عمومی و یک کلید خصوصی به دست می‌آورد. کلید عمومی برای دریافت بیت‌کوین کاربرد دارد و کاربر می‌تواند با قرار دادن کلید عمومی خود در اختیار دیگران از آنها بیت‌کوین دریافت کند.

قبل از خرید بیت‌کوین

حریم خصوصی و امنیت جزو مسائل مهم برای کاربران و سرمایه‌گذاران بیت‌کوین به‌ حساب می‌آید. در بلاک‌چین بیت‌کوین هرکس که کلید خصوصی یک آدرس عمومی را داشته باشد می‌تواند تراکنش‌های مرتبط به آدرس را مجاز کند. همچنین در بلاک‌چین بیت‌کوین هرکس می‌تواند با استفاده از آدرس عمومی، موجودی بیت‌کوین نگهداری‌شده و تراکنش‌های انجام‌شده مرتبط با آدرس عمومی را ببیند. به همین دلیل کلیدهای خصوصی باید مخفی نگه داشته شوند.

یکی از استراتژی‌هایی که کاربران می‌توانند برای حفظ امنیت خود اتخاذ کنند ایجاد چندین آدرس مختلف و توزیع دارایی بیت‌کوین‌شان در آدرس‌های مختلف است. با توجه به اینکه هویت افراد در بلاک‌چین با آدرس‌های عمومی شناخته می‌شود، توزیع دارایی در چندین حساب تا حدودی می‌تواند به حفظ بیشتر حریم خصوصی هم کمک کند.

ردیابی طرف‌های معامله‌کننده یا همان فرستنده و گیرنده در بلاک‌چین بیت‌کوین بسیار دشوار است. بر اساس اعلام برخی شرکت‌های تحقیقاتی و FBI امکان ردیابی تراکنش‌ها وجود دارد و حتی مرتبط کردن این تراکنش‌ها با حساب‌های کاربران در سراسر اینترنت نیز امکان‌پذیر است.

روند ردیابی تراکنش‌ها به این صورت است که هرگاه کاربری اقدام به خرید یک دارایی دیجیتالی از یک صرافی می‌کند، به دلیل تایید هویتی که در صرافی انجام داده است، تراکنش خرید ارز دیجیتالی به هویت فرد گره می‌خورد. هنگامی که کاربر دارایی دیجیتالی خود را منتقل می‌کند، به دلیل گره خوردن دارایی به اطلاعات شخص در صرافی و مشخص بودن تراکنش‌ها در بلاک‌چین، امکان ردیابی وجود دارد.

نحوه خرید بیت‌کوین

انتخاب محل معاملات ارزهای دیجیتالی یا صرافی

اولین گام در خرید بیت‌کوین انتخاب صرافی است. صرافی‌ رمزارزی یکی از راحت‌ترین گزینه‌های دسترسی به بیت‌کوین و سایر ارزهای دیجیتالی است. صرافی‌های رمزارزی معمولاً امکان خرید، فروش و نگهداری بیت‌کوین و سایر ارزهای دیجیتالی را به کاربران می‌دهند. صرافی محل امنی برای نگهداری بیت‌کوین و سایر ارزهای دیجیتالی نیست اما شاید این موضوع برای کسانی که دنبال معاملات بیت‌کوین و رمزارزها هستند اهمیتی نداشته باشد.

انواع مختلفی از صرافی‌های ارز دیجیتالی وجود دارد. با توجه به فلسفه بیت‌کوین در مورد تمرکززدایی و حاکمیت فردی، بعضی از صرافی‌ها به کاربران اجازه می‌دهند ناشناس بمانند. این صرافی‌ها معمولاً مستقل و غیرمتمرکز عمل می‌کنند. استقلال و عدم تمرکز این سیستم‌ها می‌تواند اهداف پلیدی را برآورده کند اما در عین حال امکان دسترسی به خدمات مالی برای دسته‌های خاصی از مردم مانند پناهندگان یا کسانی که در کشورهایی بدون زیرساخت‌های اعتباری دولتی زندگی می‌کنند، می‌تواند بسیار مفید باشد.

صرافی‌های رمزارزی محبوب معمولاً متمرکز و پیرو قوانین کشور محل فعالیت‌شان هستند. این صرافی‌ها کاربران را ملزم به ارائه مدارک شناسایی برای انجام فرایند احراز هویت می‌کنند. جهان رمزارزها در دهه گذشته به سرعت رشد کرده و تعداد زیادی توکن‌های جدید به‌ وجود آمده است. به جز بیت‌کوین و کوین‌های برجسته‌ای مانند اتریوم، سایر رمزارزها در همه صرافی‌ها قابل معامله نیستند. صرافی‌ها با توجه به معیارهای خود امکان معامله توکن‌های مختلف را ایجاد یا حذف می‌کنند. از نکات مهم هنگام ایجاد حساب در یک صرافی رمزارزی، استفاده از احزار هویت دو مرحله‌ای و رمز عبور طولانی (شامل حروف کوچک و بزرگ، کاراکترهای خاص و اعداد) است.

پرداخت در صرافی

بعد از انتخاب صرافی نیاز است مدارک هویتی را به صرافی ارائه دهید. همچنین به‌ عنوان روش پرداخت نیاز است حساب یا حساب‌های بانکی به صرافی به منظور واریز و برداشت ارز ملی داده شود. با ارائه مدارک هویتی و تایید هویت شدن اجازه برداشت و واریز برای کاربران صادر می‌شود.

صرافی‌ها همچنین بابت هر تراکنش، کارمزد دریافت می‌کنند. کارمزدها بسته به صرافی می‌تواند ثابت یا درصدی از مبلغ معامله باشد.

ثبت سفارش

پس از انتخاب صرافی و تایید روش پرداخت، می‌توانید بیت‌کوین (یا سایر ارزهای دیجیتالی) را خریداری کنید. در سال‌های اخیر، صرافی‌های ارزهای دیجیتالی به آرامی به یک جریان اصلی تبدیل شده‌اند. آنها از نظر نقدینگی و وسعت رشد چشمگیری داشته‌اند. صنعتی که زمانی یک کلاهبرداری با شیوه‌های مشکوک تصور می‌شد، در حال تبدیل شدن به صنعتی قانونی است که توجه همه بازیگران بزرگ حوزه خدمات مالی را به خود جلب کرده است. صرافی‌های ارزهای دیجیتالی به نقطه‌ای رسیده‌اند که با تقریب خوبی می‌توان در سطح ویژگی‌های کارگزاری سهام آنها را در نظر گرفت. امروزه صرافی‌های رمزارزی انواع مختلفی از سفارش‌ها و راه‌های سرمایه‌گذاری را ارائه می‌دهند.

کیف پول‌های داغ

کیف پول‌های آنلاین به عنوان کیف پول‌های داغ شناخته می‌شوند. کیف پول‌های داغ اپلیکیشن‌هایی هستند که در دستگاه‌های متصل به اینترنت مانند رایانه، تلفن هوشمند یا تبلت اجرا می‌شوند. این مدل از کیف پول‌ها می‌توانند مشکلات آسیب‌پذیری داشته باشند. کیف پول‌های داغ کلیدهای خصوصی را در دستگاه‌های متصل به اینترنت تولید می‌کنند. اگرچه کیف پول‌های داغ می‌توانند برای دسترسی سریع به دارایی‌ها و انجام تراکنش‌ها بسیار راحت باشند اما ذخیره کلید خصوصی در یک دستگاه متصل به اینترنت می‌تواند کیف پول را در معرض هک قرار دهد.

کیف پول‌های داغ برای نگهداری مقادیر کمی از رمزارزها بهترین گزینه هستند اما بهتر است با استفاده از رمزهای عبور قوی، احراز هویت دومرحله‌ای از آنها استفاده شود. همان‌طور که بالاتر گفته شد، کیف پول‌هایی که صرافی‌ها در اختیار کاربران قرار می‌دهند روش مطمئنی برای ذخیره دارایی‌ها نیستند. مالک دارایی ذخیره‌شده در این مدل از کیف پول، صرافی است و همچنین در صورت هک صرافی امکان به خطر افتادن دارایی‌ها وجود دارد.

کیف پول سرد

کیف پول‌ سرد به کیف پولی گفته می‌شود که به اینترنت متصل نیست. این مدل از کیف پول بیشتر با عنوان آفلاین یا سخت‌افزاری شناخته می‌شود. کیف پول‌های سخت‌افزاری کلید خصوصی کاربر را روی سخت‌افزار ذخیره می‌کند و می‌تواند به‌ صورت موازی با نرم‌افزار کار کند که امکان مجاز کردن تراکنش‌ها بدون به خطر انداختن کلید خصوصی را می‌دهد.

رایج‌ترین نوع کیف پول سرد، مدل سخت‌افزاری است. کیف پول سخت‌افزاری معمولاً یک دستگاه USB است که کلیدهای خصوصی کاربر را به صورت آفلاین ذخیره می‌کند. این دستگاه‌ها معمولاً به‌ صورت منبع باز عرضه می‌شوند و ایمنی آنها از طریق جامعه توسعه‌دهندگان، بی‌طرفانه تعیین می‌شود. کیف پول سرد امن‌ترین راه برای ذخیره بیت‌کوین یا سایر ارزهای دیجیتالی است اما برای راه‌اندازی، به دانش فنی بیشتری نیاز دارند.