نشان‌های ناشناخته

هر روز نمونه‌ای جدید از نقض امنیت را شاهد هستیم؛ اتفاقاتی که در آنها داده‌های مشتریان از جمله نام، آدرس، شماره کارت اعتباری، شماره بیمه و حتی سابقه درمانی دزدیده شده و توسط مجرمان اینترنتی افشا می‌شود. آیا تعجبی دارد که مصرف‌کنندگان نگران وارد کردن اطلاعات شخصی و مالی خود در اینترنت باشند؟ شما را نمی‌دانم اما من هر وقت می‌خواهم از یک شرکت اینترنتی برای اولین بار خرید کنم، کمی نگران می‌شوم که اطلاعات کارت اعتباری‌ام را وارد کنم. از کجا بدانم که سیستم پرداخت آن سایت امن است؟ نگرانم که اطلاعات شخصی‌ام نهایتاً به دست افراد نادرست بیفتد و در کل بازار سیاه اینترنت منتشر شود. واقعیت این است که شرکت‌ها برای موفقیت باید نگرانی‌های مشتریان را رفع کنند. اگر می‌خواهند این مشتریان از آنها خرید کنند، باید چنین اعتمادی را با آنها به وجود آورند. تنها راه جلب چنین اعتمادی استفاده از نشان‌های امنیت/اعتماد شناخته‌شده است؛ آیکون‌هایی که معمولاً در پایین سایت‌های تجارت الکترونیکی نشان داده می‌شوند. نشان اعتماد توسط سایت‌های ثالث اعطا شده و نشان می‌دهد آن وب‌سایت بازرسی شده و برای مشتریان امن تشخیص داده شده است و به این ترتیب مشتریان در خرید از آن شرکت حس امنیت بیشتری خواهند داشت. این نشان‌های اعتماد انواع گوناگونی دارند: VeriSign, GeoTrust, Norton Secure و Comodoکه امن بودن تعاملات را نشان می‌دهند؛ مک‌آفی و Trustwave که نشان‌دهنده عدم آسیب‌پذیری وب‌سایت هستند، TRUSTe که نشان‌دهنده استانداردهای خارجی معین برای حریم خصوصی است و BBB Online که نشان از شهرت خوب شرکت دارد. وقتی خریدار روی یک آیکون اعتماد مانند نورتون کلیک می‌کند، اطلاعات آن طرف ثالث صادرکننده نشان امنیت این سایت را می‌بیند، مثلاً: این خدمات نیازمند اسکن‌های روزانه است؛ وب‌سایت‌هایی که چنین اسکن‌هایی را انجام ندهند از برنامه‌ها حذف و نشان اعتمادشان برداشته می‌شود. از این رو مشتریان می‌توانند مطمئن باشند که سایت دارای نشان اعتماد -...