skip to Main Content
محتوای اختصاصی کاربران ویژهورود به سایت

فراموشی رمز عبور

با شبکه های اجتماعی وارد شوید

عضو نیستید؟ عضو شوید

ثبت نام سایت

با شبکه های اجتماعی وارد شوید

عضو نیستید؟ وارد شوید

فراموشی رمز عبور

وارد شوید یا عضو شوید

جشنواره نوروزی آنر

ماشین‌ها در کدنویسی پیشرفت کردند اما انسان همچنان «سال‌های سال جلوتر است»

۲۰ بهمن ۱۴۰۰

زمان مطالعه : ۴ دقیقه

کامپیوترها در نوشتن کد پیشرفت کرده‌اند اما هنوز برای مهندسان نرم‌افزار جای نگرانی نیست. دیپ‌مایند، یک آزمایشگاه هوش مصنوعی مستقر در انگلستان که سال ۲۰۱۴ به مالکیت گوگل درآمد، در فوریه ۲۰۲۲ از ساخت نرم‌افزاری به نام آلفاکد خبر داد که می‌تواند به خوبی یک انسان برنامه‌نویس، کار کند و کد بنویسد. مایکروسافت نیز با همکاری گت‌هاب سیستمی برای کمک به برنامه‌نویسان منتشر کرده است. با این همه رایانه‌های کدنویس هنوز سال‌ها سال با انسان فاصله دارند.

به گزارش پیوست، به نقل از CNBC، دیپ‌مایند (Deepmind)، شرکت مستقر در لندن، مهارت‌های کدنویسی آلفاکد (AlphaCode) را در مسابقه‌ای روی پلتفرم کدفورسز (Codeforces)- که امکان رقابت انسان‌های کدنویس با یکدیگر را فراهم می‌کند- آزمایش کرد.

تیم سازنده این ابزار در یک پست وبلاگی نوشت: «آلفاکد در سطح متوسط قرار گرفت، این اولین باری است که یک سیستم تولید کد هوش مصنوعی در رقابت‌های برنامه‌نویسی به سطحی رقابتی می‌رسد.»

اما دزمیتری باهاداناو، محقق کامپیوتر، در توییتی در همین رابطه گفت، سطح انسان کدنویس هنوز «سال‌های نوری جلوتر است».

چندین دهه است که محققان سعی دارند نوشتن کد را به کامپیوترها بیاموزند اما این مفهوم هنوز عملی نشده زیرا کامپیوترها کماکان توان نوشتن کدهایی که به اندازه کافی منعطف باشند را ندارند.

یک محقق هوش مصنوعی که اجازه صحبت علنی در این باره ندارد و ترجیح داد نامی از او برده نشود در مصاحبه با CNBC گفته است، آلفاکد پیشرفتی فوق‌العاده فنی است اما باید وظایفی را که به خوبی انجام می‌دهد و آنهایی را که عملکرد خوبی در انجام‌شان ندارد بررسی شود.

به گفته این محقق، او باور دارد ابزارهای کدنویسی هوش مصنوعی مثل آلفاکد در روند تکامل خود، ماهیت کار و نقش کدنویسان را تغییر می‌دهند اما پیچیدگی نقش‌های انسانی باعث می‌شود ماشین‌ها برای مدتی امکان فعالیت مستقل نداشته باشند.

گری مارکوس، استاد هوش مصنوعی در دانشگاه نیویورک، در گفت‌وگو با CNBC می‌گوید: «باید [این ماشین] را دستیاری برای یک برنامه‌نویس تلقی کنید، درست همان‌طور که ماشین‌حساب به حسابدار کمک می‌کند. این یک روند یک‌مرحله‌ای نیست که جایگزین برنامه‌نویس شود. ما چندین دهه با این حالت فاصله داریم.»

دیپ‌مایند در این مسیر تنها نیست. شرکت‌های بسیاری در زمینه توسعه هوش مصنوعی کدنویسی فعالیت می‌کنند.

مایکروسافت در ژوئن ۲۰۲۱، از ایجاد یک سیستم هوش مصنوعی خبر داد که می‌تواند کد‌هایی را برای استفاده توسعه‌دهندگان نرم‌افزار پیشنهاد کند.

این سیستم که گت‌هاب کوپیلوت (GitHub Copilot) نام دارد، بر اساس کد منبعی که در GitHub- خدمت اشتراک کدی که سال ۲۰۱۸ به مالکیت مایکروسافت درآمد- و دیگر سایت‌ها بارگذاری شده فعالیت می‌کند.

مایکروسافت و گت‌هاب این سیستم را به کمک استارت‌آپ هوش مصنوعی OpenAI، شرکتی که مایکروسافت در  ۲۰۱۹ از آن حمایت کرد، ارائه کرده‌اند. گت‌هاب کوپیلات (GitHub Copilot) به حجم بالای کد‌ زبان‌های برنامه‌نویسی و قدرت بالای رایانش ابری Azure اتکا می‌کند.

نت فریدمن، مدیرعامل گت‌هاب، این سیستم را نسخه مجازی برنامه‌نویسی دونفره (pair Programmer) می‌خواند: مثل زمانی که دو توسعه‌دهنده کنار هم به صورت هماهنگ روی یک پروژه کار می‌کنند. این ابزار به کد‌ و نظرات موجود در فایل نگاهی انداخته و یک یا چند خط را پیشنهاد می‌کند. همان‌طور که برنامه‌نویسان پیشنهادهایی را پذیرفته یا رد می‌کنند، این مدل نیز در حال یادگیری است و با گذشت زمان پیچیده‌تر می‌شود.

فریدمن در مصاحبه با CNBC می‌گوید، این نرم‌افزار سرعت کدنویسی را افزایش می‌دهد. صدها توسعه‌دهنده در گت‌هاب هنگام کدنویسی روزمره از Copilot استفاده می‌کنند و اکثر آنها پیشنهادها را پذیرفته و این قابلیت را خاموش نمی‌کنند.

دیپ‌مایند هم در مقاله تحقیقاتی جداگانه‌ای که روز جمعه منتشر شد نرم‌افزار خود را در مقابل تکنولوژی OpenAI محک زد و به عملکردی مشابه رسید.

سمیم وینیگر، یک محقق هوش مصنوعی در برلین، در مصاحبه با CNBC می‌گوید هر برنامه‌نویس خوب کامپیوتر می‌داند که ساخت «کد بی‌عیب و نقص» در واقع غیرممکن است. او می‌گوید: «تمام برنامه‌ها نقص دارند و در نهایت به طرق غیرقابل پیش‌بینی، به دلیل هک، باگ یا پیچیدگی، به مشکل می‌خورند… از این رو وظیفه و کار برنامه‌نویسی کامپیوتری در حوزه‌های حیاتی و مهم، ساختن سیستم‌های امنی است که قابل‌اتکا و مسئولیت‌پذیر باشند.»

شرکت IBM در ۱۹۷۹ اعلام کرد: «کامپیوترها را هیچ‌وقت نمی‌توان مسئول دانست» و «در نتیجه یک کامپیوتر هیچ‌وقت نباید تصمیم مدیریتی بگیرد.»

وینیگر می‌گوید، با وجود شور و هیجانی که در زمینه رایانه‌های کدنویس و حتی بهتر شدن عملکردشان نسبت به کدنویسان انسانی وجود دارد، موضوع پذیرش مسئولیت کدنویسی عمدتاً از قلم افتاده است.

او با اشاره به سیستم امور مالی، زنجیره عرضه غذا، نیروگاه‌های انرژی هسته‌ای، سیستم‌های سلاح و کشتی‌های فضایی می‌گوید: «آیا واقعاً می‌خواهیم سیستم‌های غیرشفاف، درون‌نگر و خودکاری که عمدتاً قابلیت درک ندارند و پاسخگوی همگان نیستند، زیرساخت اساسی ما را اداره کنند؟»

منبع: CNBC

https://pvst.ir/bum

0 نظر

ارسال دیدگاه

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

*

برای بوکمارک این نوشته
Back To Top
جستجو