هر آنچه سخت و استوار است دود می‌شود و به هوا می‌رود

تقویم را هشت سال به عقب برگردانید. سیاست‌های کلی اصل 44 ابلاغ شده ‌است. محمود احمدی‌نژاد پس از یک رقابت نفسگیر با رقبای انتخاباتی‌اش با شعار مهرورزی دولت نهم را تشکیل داده است و می‌خواهد مهرورزانه کار مردم را به مردم واگذارد. موج خصوصی‌سازی‌ها که گروهی از آن غیردولتی‌سازی نام می‌برند، آغاز شده است. سال 85 حدود 80 شرکت دولتی واگذار شدند و 46 شرکت نیز در فرآیند آماده‌سازی برای ورود به بورس قرار گرفتند. اما هنوز موج بزرگ خصوصی‌سازی اتفاق نیفتاده و چشم‌ها به وزارت ارتباطات دوخته شده است. هیات وزیران در جلسه 17 دی‌ماه 1385 بنا به پیشنهاد مشترک وزارت‌های امور اقتصاد و دارایی و فناوری اطلاعات و ارتباطات چارچوب کلی نحوه واگذاری شرکت‌های مخابراتی قابل واگذاری را تعیین کرد و مصوبه این واگذاری در اسفندماه همان سال صادر شد. درخواست پذیرش شرکت مخابرات ایران از بورس 20 روز بعد به بورس اعلام شد اما این تازه آغازی است برای تولد سوال و ابهام‌های فراوان. انتخابات سال 88 برگزار شده است. جامعه در اتهابات پس از انتخابات ریاست جمهوری دهم و دولت دهم به دنبال سرمایه‌گذاری مطمئن برای واگذاری مخابرات است. به جز پنج درصد سهام ترجیهی که در بورس عرضه شده بود بقیه سهام هنوز در اختیار دولت است. تقویم خیلی سریع ورق می‌خورد، مهلت واگذاری رو به اتمام است و باید سهام در بورس عرضه ‌شود. کنسرسیوم توسعه اعتماد مبین و شرکت پیشگامان کویر یزد تنها متقاضیان خرید این سهام هستند. شرکت پیشگامان کمتر از یک روز به آغاز واگذاری سهام مخابرات کنار گذاشته شد و شرکت مهر اقتصاد ایرانیان یکی از کارتل‌های بزرگ سرمایه‌گذاری بورسی در ایران جایگزین آن می‌شود. هرچند سازمان خصوصی‌سازی اعلام می‌کند پیشگامان کویر یزد از خرید انصراف داده اما این گروه در پاسخ گفت سازمان خصوصی‌سازی اعلام کرده:«به دلیل عدم صلاحیت امنیتی نمی‌توانیم در معامله شرکت کنیم و درخواست خروج از...