یکی از دغدغههای زندگی مدرن بحث پرداختهای الکترونیکی است. موضوعی که بانکها را مجبور کرده تا جای ممکن فرآیند پرداخت هزینهها را آسان کنند. اولین ابزاری که در این زمینه به وجود آمد کارتهای مغناطیسی بودند که آنها را به عناوینی همچون کارتهای اعتباری، پیشپرداخت، نقدی و… میشناسیم، البته در کشور ما بیشتر از نوع کارت نقدی استفاده میشود که به اشتباه به کارت اعتباری معروف هستند. این نوع کارتها مانند هر فناوری دیگری مزیتها و معایبی دارند. از جمله مزایای این کارتها میتوان به امنیت نسبتا بالا، قابلیت تعریف چندین حساب در یک کارت و پرداخت و دریافت پول اشاره کرد و از معایب آن میتوان به وابسته بودن به یک شبکه ارتباطی (در صورت اختلال شبکه این کارتها بلااستفاده خواهند بود) و محدودیت در تنوع پرداخت اشاره کرد. اما در حال حاضر فناوریای معرفی شده است که میتواند به طور کلی بحث پرداختهای الکترونیکی را متحول کند و شاید نیاز باشد در سیاستهای کلی پرداخت الکترونیکی بازنگری شود و پروتکلهای جدید به وجود آیند.
NFC چیست NFC مخفف عبارت Near Field Communication و به معنای «ارتباط میدانی نزدیک» است و در واقع این فناوری بیشتر برای تلفنهای همراه هوشمند و ابزارهای مشابه، با هدف تعریف یک ارتباط ساده به وجود آمده است. NFC به نوعی از فناوری RFID بهره گرفته و از تمامی استانداردهای این فناوری پشتیبانی میکند. ۳۰ سال پیش پایههای اولیه فناوری NFC به وجود آمد و در آن زمان شخصی به نام چارلز والتون اولین نسخه RFID را به نام خود ثبت کرد. در سال ۲۰۰۲ شرکتهای سونی و فیلیپس روی نسخه اولیه NFC و تدوین یک استاندارد نوین در این زمینه به توافق رسیدند. سر انجام در سال ۲۰۰۴ نوکیا نیز به جمع دو شرکت سونی و فیلیپس پیوست و NFC به طور رسمی پا به عرصه ظهور گذاشت و در سال ۲۰۰۶ Tagهای NFC به طور رسمی معرفی شدند. همچنین در این سال اولین گوشی مجهز به این فناوری توسط نوکیا معرفی شد و آن مدلی نبود جز Nokia 6131. ابتدا NFC برای مقاصد مالی در نظر گرفته شده بود و هدف آن تسهیل در پرداختهای روزمره بوده است. اما با پیشرفت دستگاههای هوشمند این فناوری با اهداف دیگری به این دستگاهها اضافه شد و یکی از این کاربردها انتقال اطلاعات بین دو دستگاه بود. جالب است بدانید میزان پهنای باند NFC بین ۱۰۶ تا ۲۴۲ کیلوبیت بر ثانیه است و عملا این پهنای باند مناسبی برای انتقال فایل نیست. برای حل این مشکل متخصصان راهکار جالبی را در نظر گرفتند و آن ترکیب این فناوری با بلوتوث و وایفای بود. به طوری که NFC فقط برای شناسایی یا به اصطلاح Pairing دو دستگاه استفاده میشد و انتقال فایل نیز از طریق بلوتوث یا وایفای انجام میشد. مزیت این روش امنیت بالای آن است به طوری که برای شناسایی دو دستگاه حتما باید همدیگر را لمس کنند که این...