۹ مهر ۱۴۰۳
آیا پروانه FCP گشایشی بر بنبست توسعه اینترنت ایران خواهد بود؟
پروانهای اسیر پیلهها
تقریباً سابقه اولین پروانههای صادرشده برای شرکتهای فعال در ارائه خدمات اینترنتی با عمر سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی که همزمان با تغییر وزارت پست، تلگراف و تلفن به وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات متولد شد، یکسان است. مدیریت تعرفهها، مدیریت شمارهها، قواعد و مقررات صدور پروانهها، ارتباط متقابل بین اپراتوری و حداقل تعهدات دولت در ارائه خدمات مخابراتی برای شهروندان را میتوان از جمله وظایف کلی سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی برشمرد. سازمانی يك نهاد مستقل قانونگذار و نظارتي است كه نقش آن رقابتي كردن بازار ارائه خدمات مخابراتي و بالا رفتن كيفيت خدمات آنهاست؛ هر چند پیش از آغاز فعالیت سازمان رگولاتوری پروانههای تحت عنوان ISP و ISDP به دستور وزیر وقت- احمد معتمدی- و به محوریت مخابرات در جهت برونسپاری فعالیتهای این شرکت دولتی در آن زمان صورت گرفته بود. پروانه VoIP را میتوان از اولین پروانههایی به شمار آورد که در بدو تولد سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی توسط این سازمان صادر شد، اگر چه این پروانه در برابر مقاومت شرکت مخابرات در آن زمان عملاً راه به جایی نبرد و مسئولان آن زمان در رگولاتوری به گونهای از انجامش ناامید شدند و آن را کنار گذاشتند. شاید مهمترین و در عین حال اولین پروانه مستقل و موثری که از طرف سازمان تنظیم در سال ۸۲ صادر شد، پروانه شرکتهای ندا (PAP) بود. موضوع این پروانه برقراری ارتباط و انتقال دادهها به صورت باسیم یا بیسیم دائم یا موقت بین هر پایانه ثابت متصل به تجهیزات دارنده پروانه با پایانههای متصل به شبکه دارنده پروانه و سایر شبکههای انتقال دادهها در داخل کشور تعریف شده بود. پس از صدور پروانههای نسلهای ۳ و ۴ تلفن همراه که فضای رقابت در ارائه پهنای باند اینترنت در کشور را به کلی دگرگون ساخت، در خردادماه سال پیش که مهلت اعتبار پروانههای شرکتهای PAP هم پس...