skip to Main Content
محتوای اختصاصی کاربران ویژهورود به سایت

فراموشی رمز عبور

با شبکه های اجتماعی وارد شوید

عضو نیستید؟ عضو شوید

ثبت نام سایت

با شبکه های اجتماعی وارد شوید

عضو نیستید؟ وارد شوید

فراموشی رمز عبور

وارد شوید یا عضو شوید

جشنواره نوروزی آنر

پیوست جهان

راشل متز

گفت‌وگو با تاد استاتر مدیر فنی پروژه عینک گوگل

از اولین گام فرزندتان عکس بگیرید

راشل متز

۲۵ شهریور ۱۳۹۴

زمان مطالعه : ۶ دقیقه

شماره ۱۱

تاریخ به‌روزرسانی: ۷ آبان ۱۳۹۸

تاد استانر معتقد است مردم عاشق ارتباطات فوق سریعی خواهند شد که عینک گوگل فراهم می‌کند.ابزارک‌های کمی هستند که به اندازه عینک گوگل هیجان ایجاد کرده باشند؛ یک صفحه کامپیوتری با فرامین صوتی که روی عینک نصب می‌شود. این دستگاه اکنون توسط کاربران اولیه در حال بررسی است و تلاشی بلندپروازانه برای پیشبرد کامپیوترهای پوشیدنی است. از نظر تاد استانر، استاد فناوری جورجیا که از سال ۱۹۹۳ کامپیوترهای روی سر ساخته و پوشیده، این می‌تواند یک نقطه عطف باشد. یک دهه پیش، او نسخه‌ای بزرگ از این ابزار را به لری پیج و سرجی برین، بنیانگذاران گوگل نشان داد؛ در سال ۲۰۱۰ آنها استانر را استخدام کردند تا مدیر فنی پروژه عینک شود. او اخیرا با راشل متز، سردبیر فناوری اطلاعات ام‌آی‌تی تکنولوژی ریویو دیدار داشت که حاصل آن گفت‌و‌گوی زیر است.

اولین ابزار پوشیدنی‌ات چه بود؟اولی که واقعا خوب کار کرد یک Private Eye بود که روی سر نصب می‌شد و شامل پردازنده‌ای 12 مگاهرتزی (پروسسور اینتل 286) با دو مگابایت رم و هارد 85 مگابیتی می‌شد. روی یک تلفن بی‌سیم داخل ماشین به وزن دو پوند نصب شده بود و یک باتری موتور هفت پوندی آن را به کار می‌انداخت. تمامی اینها داخل یک کوله‌پشتی قرار می‌گرفت. من این صفحه را روی سرم می‌گذاشتم و تمام ابزار داخل کوله‌پشتی بود، به‌علاوه یک تودلر (یک صفحه‌کلید کوچک دستی). آیا عرضه عینک گوگل این احساس را به شما می‌دهد که بالاخره همه می‌توانند جهان را مانند شما درک کنند؟ بله. گوشی‌های هوشمند واقعی تا اواسط دهه 2000 عرضه نشده بودند. از نظر حامیان کامپیوترهای پوشیدنی، گوشی هوشمند برگشت به عقب بود زیرا چیزی بود که توجهات را از دنیای واقعی دور می‌کند. وقتی در خیابان قدم می‌زنیم، استفاده از آن بسیار دشوار است. تبادل اطلاعات از طریق کامپیوتر پوشیدنی آن‌قدر برای من سریع است که به لحاظ اجتماعی هیچ مانعی ایجاد نمی‌کند. عینک چطور می‌تواند کمتر از گوشی هوشمند حواس شما را پرت کند؟ چون به هر حال چیزی روی صورت‌تان قرار می‌گیرد. برای من بازگشت و نگاه به پیامی که چند ثانیه پیش برای شما فرستاده‌ام فقط چند ثانیه طول می‌کشد. این کار را همیشه می‌توانم انجام دهم. این کاری نیست که بتوان همیشه با گوشی هوشمند انجام داد. این یک مشکل واقعی است و دلیل آن تا حد زیادی به این مربوط می‌شود که مردم می‌توانند با استفاده از عینک بدون دخالت دست از اطراف فیلمبرداری کنند. به این می‌گویند «سوراخ عینک»، آیا این واقعا شما را متعجب نمی‌کند؟ من از سال 1993 با این سیستم تعاملی کار کرده‌ام. چیزی نیست که درباره عینک نشنیده باشم. اغلب مواقع، وقتی مردم درباره این مساله صحبت می‌کنند، در واقع آن را استفاده...

شما وارد سایت نشده‌اید. برای خواندن ادامه مطلب و ۵ مطلب دیگر از ماهنامه پیوست به صورت رایگان باید عضو سایت شوید.

وارد شوید

عضو نیستید؟ عضو شوید

این مطلب در شماره ۱۱ پیوست منتشر شده است.

ماهنامه ۱۱ پیوست
دانلود نسخه PDF
http://pvst.ir/1cn

0 نظر

ارسال دیدگاه

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

*

برای بوکمارک این نوشته
Back To Top
جستجو