گسترش روزافزون شبکههای اجتماعی، مورد جدیدی نیست. اما افزایش میزان داد و ستد در شبکههای اجتماعی و مخصوصا پتانسیل بالا برای ارائه نوآوری روی آنها موردی نسبتا جدید است که نباید از نظر ذینفعان صنعت بانکداری و پرداخت دور بماند. آمارها حکایت از افزایش روزافزون جمعیت اعضای شبکههای اجتماعی دارد، به طوری که تا پایان سال 2013 حدود 25 درصد از جمعیت دنیا عضو شبکههای اجتماعی بودهاند. همچنین نباید زمان صرفشده توسط اعضای این شبکهها جهت فعالیت در شبکه را دور از نظر قرار داد. مطالعاتی که در سال 2013 ارائه شد نشان داد مردم دنیا به طور میانگین پنج ساعت و 12 دقیقه از وقت خود را در هر ماه در شبکهها و رسانههای اجتماعی میگذرانند. مردم آمریکا در سالهای 2012 و 2013 حدود 27 درصد و در سال 2011 حدود 23 درصد از زمان خود را در شبکههای اجتماعی صرف کردهاند. همچنین آمار جهانی موجود نشان میدهد در سال 2011، کاربران اینترنت بیش از 25 درصد وقت خود را در شبکههای اجتماعی گذراندهاند در حالی که این عدد در سال 2009 حدود 15.8 درصد بوده است. در هر جایی که گروههای وسیعی از مردم وقت خود را سپری کنند، کسب و کارها بازار هدفی را برای خود در آنجا مییابند. تقریبا تمامی خردهفروشیهای آنلاین بزرگ در اینترنت، با مصرفکنندگان خود، حداقل در یک شبکه اجتماعی تعامل دارند. زمانی که این تعاملات شامل فروش کالا یا خدمات میشود، روشهای مختلف پرداخت مانند کارتهای پرداخت، انتقال وجه از طریق «اِیسیاچ» (Automatic clearing house) و حتی «پیپال» (PayPal) آنها را پشتیبانی میکند. همچنین تعداد قابل توجهی از موسسات مالی مشتریان خود را به سمت استفاده از شبکههای اجتماعی سوق میدهند؛ برخی نیز آنها را تشویق به استفاده از خدمات پرداخت میکنند. متاسفانه هرجا که داد و ستد و به تبع آن، خدمات پرداخت وجود داشته باشد، خطر نیز در کمین است....