آینده اکوسیستم استارت‌آپی ایران در مواجه با استارت‌آپ ویزا بررسی شد؛ در انتظار قایق نجات

ویزای استارت‌آپی طی سال‌های گذشته در بین فعالان اکوسیستم استارت‌آپی ایران به نامی آشنا تبدیل شده است. در این میان بسیاری از جوانان تازه‌نفس این حوزه مایل‌اند بعد از چند سال فعالیت و کسب تجربه، از طریق اخذ این ویزا که از دور کم‌هزینه و نسبتاً راحت به نظر می‌رسد مهاجرت کنند. اما همیشه آواز دهل شنیدن از دور خوش است و با بررسی مقوله استارت‌آپ ویزا از کمی نزدیک‌تر با خلأهایی مواجه می‌شویم که در تبلیغات هیچ موسسه مهاجرتی‌ای نشان داده نمی‌شود. پیوست در میزگردی با حضور فعالان اکوسیستم استارت‌آپی و مهاجرتی به بحث و بررسی این موضوع نشست. این میزگرد با حضور شهریار جوهری مدیرعامل اسمارت‌آپ ویزا، نیما نورمحمدی بنیان‌گذار و مدیرعامل سابق پونیشا، عطا خلیقی هم‌بنیان‌گذار اتاقک و زینب ضیایی وکیل مهاجرت برگزار شد.   کانادا اولین کشوری بود که ویزای استارت‌آپی را راه انداخت. این ویزا با چه هدفی شروع به کار کرد؟   زینب ضیایی، وکیل مهاجرت: استارت‌آپ ویزای کانادا تقریباً هشت سال پیش به عنوان اولین استارت‌آپ ویزای دنیا تعریف شد. هدف برنامه این بود که افرادی که استارت‌آپ‌ها و ایده‌هایی با پتانسیل بالا دارند از این طریق رشد کنند و پرونده مهاجرتی داشته باشند. دولت در آن زمان از آنجا که خودش توانایی تشخیص صلاحیت افراد را نداشت، این مسئولیت را به شرکت‌های سرمایه‌گذار ریسک‌پذیر و فرشته و شتاب‌دهنده‌ها سپرد و قرار بود این مجموعه‌ها پتانسیل گروه‌های استارت‌آپی را بسنجند و بر اساس شرایط لازم آنها را انتخاب کرده و به آنها نامه حمایتی بدهند تا از این طریق برای ویزای استارت‌آپی کانادا اقدام کنند. کانادا پیش‌بینی می‌کرد که تقاضا برای دریافت این ویزا زیاد نباشد و به همین دلیل، حداقل شرایط را برای آن در نظر گرفت؛ مثلاً حداقل نمره آیلتس برای دریافت این ویزا ۵ است و محدودیت رزومه یا تحصیلی گذاشته نشده است. در سال‌های اول، میزان تقاضاها مطابق با...