چرا لینکدین از چین خارج شد؟

به گزارش پیوست، سال‌هاست که لینکدین برای حفظ یک موازنه تلاش می‌کند. موازنه‌ای که یک سوی آن خواسته‌های متعدد دوت چین و سوی دیگر آن اعتراض روزنامه‌نگارن و دانشمندان به سانسور در نسخه چینی این شبکه اجتماعی است. روزنامه‌نگاران و دانشمندان در چند هفته اخیر به شدت به سانسور محتوای خود در این پلتفرم اعتراض کرده‌اند.

با این حال لینکدین مدت‌هاست که محتوای نسخه چینی اپلیکیشن خود را سانسور می‌کند. لینکدین از بدو ورودش به چین با مشکلات جدی در این زمینه مواجه شد. خروج این شرکت از چین از مدت‌ها پیش استارت خورده بود و حساسیت‌های غرب در چند وقت اخیر را نمی‌توان دلیل اصلی آن دانست.

دیوید ورتایمر در مجله Foreignpolicy مقاله‌ای منتشر کرده که در آن به بحث حضور شرکت‌های اروپایی از جمله لینکدین در چین می‌پردازد. در این مقاله ورتامیر تصریح می‌کند که تاکید لینکدین بر ارتباطات حرفه‌ای از نگاه بسیاری از چینی‌ها یک جامعه مقام محور تشکیل می‌دهد که در سیستم دولت چین پذیرفته نیست.

وبلاگ Huxiu در آن زمان در مورد «نفرین» شرکت‌های خارجی که با امید و آرزوهای بزرگ وارد چین می‌شوند هشدار داد. این شرکت‌ها با شدت رقابت در داخل مرزهای چین آشنایی ندارند.

همچنین کاربران چینی نام‌گذاری نسخه چینی لینکدین به نام «Ling ying» به معنی «رهبران بزرگ» را سرزش کردند. این نام به طرز عجیبی به تلفظ عبارتی به معنای «روح یک جنین مرده» در زبان ماندارین شباهت داشت. در آن زمان یکی از کاربران Weibo، جایگزین فیسبوک در چین، گفت به نظر می‌رسد در انتظار یک تراژدی هستیم.

با این تفاسیر دوام هفت ساله لینکدین در این کشور نکته مثبتی است. با این حال این سایت تنها 50 میلیون کاربر در چین جذب کرد که با توجه به حجم بازار چین نشان می‌دهد لینکدین آنچنان که صاحبانش تصور می‌کردند پدیده محبوبی در این کشور نبوده است. شاید همین موضوع باعث شد تا مدیران لینکدین برای ادامه فعالیت در این کشور اصول اخلاقی خود را نادیده بگیرند.

لینکدین تلاش کرد تا همه و به ویژه پکن را راضی نگه دارد. پس از اینکه قانون‌گذاران با این شرکت صحبت کردند لینکدین ثبت نام کاربران جدید را متوقف کرد و سانسور محتوا را هم می‌توان دلیل همین صحبت‌ها دانست. به گزارش وال‌استریت ژورنال، لینکدین در سال گذشته 42 درخواست پاکسازی از دولت چین دریافت کرده که با 38 مورد آنها موافق کرده است.

با این حال این پلتفرم به یک شبکه اجتماعی چند زبانه تبدیل شده که می‌توانست مرز‌های فرهنگی و حتی دیوار آتش بزرگ چین را پشت سر بگذارد. لینکدین به مکانی برای بحث و مذاکره بین همکاران چینی و آمریکایی تبدیل شد و مجرایی بود که حتی در دوران پاندمی و با وجود محدودیت سنگین، ارتباط چین و آمریکا را ممکن می‌کرد. اما در کنار این اتفاقات مثبت، بسیاری هم به دلیل طرفداری این شبکه اجتماعی از پکن به آنها پشت کردند.

خروج لینکدین ناتوانی این شرکت در حل یک مساله را در قلب خود دارد: «تبدیل شدن به مکانی برای بیان نظرات در کنار کاریابی». بیانیه انگلیسی این پلتفرم بر تعهد لینکدین به «آزادی بیان» تاکید و به مشکلات «جدی در محیط فعالیت و پیش نیاز‌های روز افزون چین» اشاره می‌کند. در مقابل، بیانیه آنها به زبان چینی اشاره‌ای به این موضوعات ندارد. کاربران لینکدین در چین حالا برای حفظ ارتباطشان به سراغ شبکه اجتماعی WeChat رفته‌اند.

بعید است که چین از خروج لینکدین ضربه چندانی بخورد. صدها میلیون جویای کار این کشور گزینه‌های زیادی پیش روی خود دارند. بازار کاریابی چین مملو از پلتفرم‌هایی است که روی بحث کاریابی و جستجوی ساده تمرکز دارند. پلتفرم Boss Zhipin با پشتیبانی تنسنت عرضه اولیه خود را در ماه ژوئن به پایان رساند و یک میلیارد دلار سرمایه جذب کرد.

شرکت‌های دیگری مثل Maimai روی شایعات کارکنان تمرکز دارند. پلتفرم Maimai اخباری درمورد مشکلات محیط کار مثل یکی از موارد مرگ در اثر کار بیش از حد را منتشر کرده است. البته موفقیت این پلتفرم گریبان خودش را گرفته است. از سویی شکایت کارفرما‌های بخش تکنولوژی و از سوی دیگر مساله عدم درآمد‌زایی. کاربران اما از مجراهای دیگری مثل بخش مستندات تنسنت استفاده می‌کنند. کارکنان چینی برنامه کار خود را در بخش مستندات تنسنت به اشتراک می‌گذارند. لینکدین هیچگاه به مکانی برای این گونه صحبت‌ها تبدیل نشد.

در نهایت تحمل خواسته‌های دولت چین، رقابت تنگاتنگ و افزایش نیاز کاربران چینی شرکت بزرگی مثل مایکروسافت را هم به زانو درآورد. با خروج لینکدین، تعداد شبکه‌های اجتماعی آمریکا که سعی بر موفقیت در بازار چین داشتند به صفر رسید. احتمالا تا تلاش دوباره سال‌ها فاصله داریم.

منبع: Protocol