انگلستان فعالیت اپل و گوگل را برای مبارزه با انحصار در بازار مرورگرهای موبایلی بررسی میکند
انگلستان میخواهد به طور رسمی فعالیت شرکت اپل و الفابت را به دلیل سلطه بر…
۳ آذر ۱۴۰۳
بررسی ۷ سناریوی مختلف از آینده رمز ارز در ایران
۲۰ مهر ۱۴۰۰
زمان مطالعه : ۱۴ دقیقه
تاریخ بهروزرسانی: ۲۲ آذر ۱۴۰۰
ارزهای دیجیتال یا رمزارزها در واقع بلیت عضویت و استفاده شما از یک بلاکچین هستند. این پدیده جهانی که هنوز در حال رشد و تکامل است، برخی را نگران و عدهای را به آینده امور مالی و به طور کلی تکنولوژی امیدوار کرده است. با این وجود هنوز آینده آن نامشخص است و هنوز این سوال که آینده ارز دیجیتال چه خواهد شد یا این صنعت ماندگار خواهد بود یا خیر، ذهن فعالان این حوزه را به خود مشغول کرده است. وضعیت ایران نیز چندان بی شباهت با دیگر کشورها نیست، در شرایطی که رمزارز به صورت رسمی پذیرفته نشده است اما فعالیتهای رمزارزی جریان دارد و طرفداران خاص خود را دارد.
ماجرا از سال 2009 و به دست خالقی ناشناس با نام مستعار «ساتوشی ناکاموتو» شروع شد. ساتوشی در آن سال اولین بلاکچین جهان با ارز دیجیتال «بیتکوین» یا «BTC» را برای رفع مشکلات سیستم مالی و بانکداری خلق کرد و بنیانگذار صنعتی شد که حالا تمام جهان را تاکنون درگیر کرده است. امروز هزاران بلاکچین فعال در جهان وجود دارد و تکنولوژی که با هدف تحول سیستم بانکی و امور مالی متولد شد حالا در حوزههای مختلفی نفوذ کرده است.
همانند هر صنعت دیگری، منتقدان و حامیان ارز دیجیتال هم هرکدام از دیدگاه خودشان آیندهای را برای آن پیشبینی میکنند. واقعیت این است که پیش بینی دقیق آینده، چه آینده ارز دیجیتال باشد و چه هر صنعت و محصول دیگری، تقریبا غیرممکن است. در بهترین حالت میتوانید حدسی زد که به واقعیت نزدیک باشد.
چرا که مسیرهایی پیش روی این صنعت قرار دارد که هرکدام میتوانند به تنهایی یا در کنار هم به آینده ارز دیجیتال شکل دهند.
منظور از تبدیل شدن به ارز رسمی این نیست که ارزهای دیجیتال کاملا جایگزین ارزهای رسمی شوند اما دولتها ممکن است ارز دیجیتال را به عنوان یک گزینه در کنار ارز رسمی دولتی بپذیرند. برای مثال در اقتصاد ال سالوادور امسال بیتکوین به عنوان ارز رسمی پذیرفته شد و مردم این کشور میتوانند برای پرداخت هزینهها در کنار پول رایج این کشور از بیتکوین استفاده کنند.
با این حال السالوادور کشور کوچکی است که طبق آخرین آمار در سال 2019 تنها 27 میلیارد دلار تولید ناخالص داخلی داشته و با اینکه حامیان رمزارزها این کشور را آغازگر مسیر پذیرش رمزارز در دیگر کشورها میدانند اما وضعیت السالوادور با کشورهای بزرگ و توسعه یافته یا در حال توسعه قابل مقایسه نیست.
با این وجود در حالی که فعلا احتمال چنین اتفاقی در کشورهای بزرگ بسیار پایین است اما ممکن است در آینده و درصورتی که بازار رمزارزها به اندازه کافی جا افتاده و بزرگ شود این اتفاق را در کشورهای بزرگ هم شاهد باشیم.
ارز دیجیتالی که در ابتدا با وعده کنار زدن بانکها وارد میدان شد حالا آینده خود را در کنار این نهادهای متمرکز میبیند. توسعه ارز دیجیتال بانک مرکزی یکی از مسیرهای پیشرفت مهم برای ارزهای دیجیتال است که البته در این مسیر ماهیت نامتمرکز و عدم وابستگی به یک سازمان متمرکز را فدای پیشرفت میکند.
بسیاری از کشورها از جمله آمریکا و سوئد در حال بررسی ارز دیجیتال بانک مرکزی خود هستند و دومین اقتصاد بزرگ جهان یعنی چین در حال طی کردن مراحل آزمایشی است و این طرح به طور محدود در چین اجرایی شده است.
چین در حالی که استفاده از ارزهای دیجیتال برای پرداخت را قانونی نمیداند و بانکها و موسسات مالی را از ارائه خدمات رمزارزی منع کرده است اما در زمینه ارز دیجیتال بانک مرکزی خود حضور پررنگی دارد و به «یوان دیجیتال» به یکی از پیشتازان این عرصه تبدیل شده است.
پاندمی کرونا باعث شده تا کاهش استفاده از پول نقد در دستور کار سیستمهای مالی قرار بگیرد و ارز دیجیتال بانک مرکزی یکی راههای رسیدن به این هدف است. همین موضوع باعث شده تا اتحادیه اروپا هم به دنبال ارائه یورو دیجیتال باشد و در حالی که این طرح هنوز در مرحله ارزیابی است اما حضور پررنگ چین و توجه کشورهای اتحادیه اروپا نشان میدهد که CBDCها احتمالا نقش مهمی در آینده نظامهای مالی خواهند داشت.
متاورس یا جهان مجازی مفهومی است که به تازگی مورد توجه شرکتهای بزرگی مثل فیسبوک را به خود جلب کرده است. این جهان مجازی که کاربران فعلا با یک هدست خاص در آن حضور پیدا میکنند یک جهان دیجیتالی است که هرروز شباهت بیشتری به جهان واقعی پیدا میکنید و ممکن است نقش مهمی در آینده ارز دیجیتال داشته باشد.
شما در این جهان مجازی میتوانید روابط اجتماعی داشته باشید، بازی کنید و حتی به کار و خرید و فروش بپردازید. در حال حاضر پروژههای بلاکچینی مثل Decentraland که یک جهان مجازی است روی این موضوع تمرکز کردهاند.
درصورتی که این جهانهای دیجیتالی که هنوز به بلوغ و شهرت کافی نرسیدهاند، توسعه و مورد توجه قرار بگیرند، ارزهای دیجیتال گزینه مناسبی برای پرداخت هزینه در جهان مجازی هستند. شاید 50 یا 100 سال بعد انسانهای بیشتری خود را در جهان مجازی سپری کنند و در چنین حالتی شاید ارز رایج این پلتفرمها اهمیت زیادی پیدا میکند.
ارزهای دیجیتالی دیگر به سیستم مالی و بانکداری محدود نیستند. پروژههای بلاکچینی با ارز دیجیتالی خاص خودشان حالا در زمینههایی مثل موسیقی، اپلیکیشن، اقتصاد نامتمرکز، بازی و خیلی زمینههای دیگر فعالیت دارند.
هرکدام از این حوزهها پتانسیل زیادی را برای رشد و توسعه صنعت ارز دیجیتال فراهم میکند. استفاده کاربردی از ارز دیجیتال در سال های اخیر به شدت مورد توجه قرار گرفته است و به ویژه در اپلیکیشنهای نامتمرکز توجه بسیاری را به خود جلب کردهاند.
با وجود پیشرفتهایی که تا به امروز صنعت ارز دیجیتال داشته اما مشکلاتی برسر راه این صنعت وجود دارد. اگرچه با اقبال بسیاری از سرمایهگذاران خرد مواجه شده است اما نوسان بالای این بازار باعث شده تا شرکتهای بزرگ علاقه چندانی به سرمایهگذاری در این حوزه نداشته باشند هرچند با وجود نوآوریهایی که ارزهای دیجیتالی مثل کاردانو و سولانا انجام دادهاند، بیشتر ارزهای دیجیتال از جمله بیتکوین سرعت پایینی دارند و برای استفاده به جای سیستمهای بانکی کشش ندارند.
با گذشته سالها هنوز استفاده ملموسی از ارز دیجیتالی در جهان واقعی را شاهد نیستیم و آنچه رخ میدهد همان سوداگری و معامله است که البته طرفداران این صنعت معتقدند که شرایط به زودی تغییر میکند. برایان آرمسترانگ، مدیرعامل صرافی بزرگ کوینبیس، در اوایل سال 2020 در یک پست وبلاگی پیشبینی کرد که این شرایط در ۱۰ سال آینده تغییر کند و با افزایش کاربرد و ثبات بیشتر ارزهای دیجیتالی، شرکتها و سازمانها هم حضور پررنگتری در این صنعت داشته باشند.
با این حال مشکلات باعث شده تا خیلی دولتها از جمله ایران فعلا در قبال ارزهای دیجیتال محتاط باشند.
ایران مدتها است که به دلیل تحریمهای شدید آمریکا از سیستم بانکداری جهان کنار گذاشته شده است و عملا نظام پولی و بانکی ایران عملا از حاکمیت دلار دل خوشی ندارد. شاید یکی از مزایای ارزهای دیجیتال یا همان رمزارزها برای کشوری مثل ایران عدم تسلط قدرتها و کشورهای دیگر بر آن است. بازار ارزهای دیجیتال تحت سلطه کشور خاصی نیست و به همین دلیل ابزار خوبی برای رهایی از بند تحریمها است. البته این هدف زمانی محقق میشود که کشورهای طرف معامله ایران ارز دیجیتال را به رسمیت بشناسند و از آن در معاملات خود استفاده کنند و هنوز چنین اتفاقی آنهم در سطح وسیع رخ نداده است.
با این حال آینده ارزهای دیجیتال در ایران چیزی بیشتر از یک ابزار احتمالی برای دور زدن تحریمها خواهد بود. قیمت پایین انرژی در ایران باعث شده تا استخراج رمزارز به کسب و کاری سودده بدل شود به طوری که ایران سال گذشته 4 تا 6 درصد از بیتکوینهای استخراج شده را به خود اختصاص داد. با این حال ارز دیجیتال به تنهایی تا زمان نبود پذیرنده تنها یک منبع ذخیره ارزش خواهد بود و فعلا کاربرد فراگیر و مبادلاتی چندانی ندارد.
با این شرایط همچنان این سوال که آینده ارزهای دیجیتال و رمزارزها در ایران چگونه رقم خواهد خورد؟ حایز اهمیت است از همین رو در ادامه میخواهیم آینده ارزهای دیجیتال در ایران را در ۷ سناریو مختلف بررسی کنیم.
تکنولوژی بلاکچین در زمینههایی مثل صدور رمزارز، امور مالی نامتمرکز (DeFi)، اپلیکیشنهای نامتمرکز و حتی بازیها کاربرد دارد.در حال حاضر هزاران رمزارز در جهان وجود دارد و تعداد این رمزارزها هر روز در حال افزایش است. با این حال برای صدور یک رمزارز لزوما به ساخت یک بلاکچین نیازی نیست.
رمزارزها را میتوان برپایه بلاکچینهای معروفی مثل اتریوم ساخت و با پرداخت هزینه گس (یا سوخت شبکه اتریوم) از آنها استفاده کرد. به همین دلیل است که تعداد رمزارزها به شکل قابل توجهی افزایش یافته است. از جمله ارزهای دیجیتال ایرانی میتوان از توکن «پیمان» نام برد که براساس بلاکچین استلار ساخته شده در داخل ایران فعالیت میکند.
اما اگر ایران بخواهد در آینده ارزهای دیجیتال نقش پررنگی داشته باشد باید از صدور رمزارز آن هم بهصورت داخلی و محدود فراتر برویم.
توسعه و برنامهنویسی نرمافزارها و بازیهای بلاکچینی یکی از حوزههای بسیار مهم و تاثیر گذار در آینده ارزهای دیجیتال است. نرمافزارهای بلاکچینی با استفاده از شبکه نامتمرکز خدماتی را در اختیار کاربران گذاشته و کاربران در ازای استفاده از بلاکچین هزینهای را به صورت رمزارز بومی پرداخت میکنند.
ایران با سرمایهگذاری در این حوزه و با چشماندازی بینالمللی میتواند نقش پررنگی در آینده بلاکچین و تکنولوژی آن داشته باشد.
همانطور که گفتیم کشورهای مختلف جهان در حال بررسی و حتی استفاده از ارزهای دیجیتال بانک مرکزی خود هستند. ایران هم همانند بسیاری از کشورهای جهان در حال بررسی ارز دیجیتال بانک مرکزی یا CBDCها است.
ارزهای دیجیتال بانک مرکزی علاوه بر سهولت در استفاده، مصرف کاغذ برای اسکناس سنتی را کاهش داده و از لحاظ امنیت و حریم خصوصی هم وضعیت بهتری دارند. ضمن آنکه ارزهای دیجیتالی از یک دفتر کل توزیعی استفاده میکنند که تراکنشها و تاریخچه را دقیقا ثبت کرده و کنترل سیستم مالی را آسانتر میکند.
چندین سال است که زمزمه عرضه یک ارز دیجیتال یا رمزارز بانک مرکزی شنیده میشود، با این حال هنوز از CBDC ایرانی رونمایی نشده است. مسئولان بانک مرکزی بارها اعلام کردهاند که در حال برنامهریزی و بررسی شرایط صدور و استفاده از رمزارز دیجیتال بانک مرکزی هستند اما هنوز مشخص نیست که آیا این ارز دیجیتال در نهایت کاربردی خواهد شد یا خیر!
پرداخت دیجیتالی از جمله روشهای امن و کم دردسر پرداخت است که در چند سال اخیر به دلیل همهگیری کرونا شهرت یافته و کابردهای آن گسترش یافته است.
کرونا باعث شد تا دولتها و نظام بانکی کشورها به فکر جایگزینی برای پرداخت نقدی و کارتی باشند و پرداخت از طریق کیو آر کد (QR Code) یکی از روشهایی بود که مورد استقبال شرکتهای پرداختی و همچنین پذیرندگان و کاربران قرار گرفت. در ایران نیز برای اولین بار شرکت آسان پرداخت (آپ) پرداخت از طریق کیو آر کد را از طریق پذیرندگان خود اجرایی کرد و پس از این شرکت سایر شرکتهای پرداختی نیز اقدام به ارائه این سرویس کردند.
هماکنون به غیر از آپ، ایران کیش، سداد، پرداخت الکترونیکی سامان و ارتباط فردا متعلق به بانک آینده امکان پرداخت از طریق کیوآرکد را برای پذیرندگان و کاربران خود فراهم کردهاند. بانک مرکزی نیز پس از مدتی اعلام کرد که در حال برنامهریزی برای ارائه سرویس پرداخت از طریق کیو آر کد است هر چند که راهکار بانک مرکزی هیچگاه شکل اجرایی و نهایی به خود نگرفت.
اما با وجود ارائه خدمات QR کد، هنوز بسیاری از فروشگاهها و مغازهها به این تکنولوژی مجهز نیستند و بخش زیادی از مردم هم یا به اپلیکیشنهای QR Code دسترسی ندارند یا از آن استفاده نمیکنند. طی دو سال گذشته شهرداری تهران نیز سعی کرده است پرداخت آنلاین کرایه تاکسی از طریق کیو آر کد را گسترش دهد. با وجود تمامی این اقدامات هنوز پرداخت از طریق کارت بانکی جذابترین نوع پرداخت در ایران است چرا که برای پرداخت از طریق کیو آر کد گوشیهای تلفن همراه باید به سیستم خوانش کیوآرکد مجهز باشند.
یکی از چالشهای ورود ارزهای دیجیتال به کشورهای مختلف برای فرایندهای پرداخت فراهم بودن بستر تکنولوژی آن است. برفرض محال پذیرفتن رمز ارزها و ارزهای دیجیتال در ایران برای انجام فرایندهای پرداختی هنوز این بسترها در ایران فراهم نیست.
کشور چین که بیشتر مردمش از علیپی و ویچتپی برای پرداخت استفاده میکنند خیلی سریع توانست با استفاده از زیرساخت موجود، استفاده از یوان دیجیتال را (البته به صورت آزمایشی) پیادهسازی کند.
استخراج ارز دیجیتال از جمله صنایعی است که به تازگی در ایران شهرت گرفته است و بسیاری به دلیل هزینه پایین انرژی و بازدهی بالا به این صنعت روی آوردهاند.
اما با این حال دو چالش بر سر راه صنعت استخراج رمزارز وجود دارد. اول احتمال تغییر الگوریتم ارزهای دیجیتال که دیگر نیازی به ماینر نخواهد داشت. به علت قطع برق در ایران، تمامی مزارع رمزارزی در ایران تعطیل شدند که این موضوع دومین چالش برای استخراج ارز دیجیتال است.
الگوریتمی که باعث میشود ماینرها بتوانند بیتکوین یا هر ارز دیگری را استخراج کنند، اثبات سهم یا گواه بر سهم نام دارد. استفاده از این الگوریتم برای بزرگترین رمزارز جهان به انتقادات محیط زیستی منتهی شده است که شاید در نهایت به تغییر الگوریتم بیانجامد.
پیشتر گفتیم که کشور السالوادور بیتکوین را به عنوان یک ارز رسمی پذیرفته و شما در این کشور میتوانید هزینههای خود را از طریق بیتکوین پرداخت کنید.
احتمال تایید ارز دیجیتالی به این صورت غیر ممکن است و بانک مرکزی بارها اعلام کرده است که تنها مرجع سیاستگذار در زمینه پول رسمی ایران بانک مرکزی است.
فشار روی صرافیهای رمزارزی به دلیل ماهیت ناشناختهای که دارند موضوع تازهای نیست. هر چند در سراسر دنیا نیز در دورههای مختلف صرافیهای رمزارزی تعطیل میشوند اما صرافیها در ایران وضعیت بدتری دارند.
مرکز ملی فضای مجازی ایران با صدور بیانیهای در 12 اسفند 99 اعلام کرد که هیچکدام از صرافیهای فعال ایرانی مجوز فعالیت را ندارند. و شاپرک نیز در اطلاعیهای فعالیتهای صرافیهای رمزارزی را غیر مجاز اعلام کرد و اعطای درگاه پرداخت از سوی پرداختیاران به آنان را ممنوع اعلام کرد. هر چند در شرایط فعلی هنوز امکان استفاده از درگاههای پرداخت برای صرافیهای رمزارزی وجود دارد اما طی ماههای گذشته صرافیهای فعال در حوزه رمزارز همواره در معرض تهدید به فیلتر شدن و بستن درگاههایشان مواجه بودهاند.
یکی از موضوعات پرچالش در ماههای گذشته چگونگی نظارت بر صرافیهای رمزارزی است، بارها مجلس و بانک مرکزی و دولت سعی کردهاند تا قانونی مشخص برای این بخش تدوین کنند اما تا کنون بینتیجه مانده است.
در بسیاری از کشورهای جهان هنوز درمورد بحث بر سر قانونگذاری روی ارزهای دیجیتال ادامه دارد. اما بسیاری از کشورهای دنیا از جمله آمریکا دریافت مالیات از مبادلات رمزارزی را نیز آغاز کردهاند.
جهان و ایران باید قوانین مشخصی را برای نحوه دریافت مالیات از رمزارزها تدوین کنند. امید میرود که در این موضوع دنباله رو کشورهای پیشرفتهای خواهد بود که سابقه بیشتری در این حوزه دارند. هماکنون تنها یک پیشنهاد از سوی سازمان امور مالیاتی برای دریافت مالیات رمزارزها پیشنهاد شده است اما مشخص نیست که این پیشنهاد به چه سرانجامی رسیده است از سویی رئیس مجلس نیز چندی پیش اعلام کرده بود که وزارت اقتصاد برای صرافیهای رمزارزی باید پرونده مالیاتی باز کند. در شرایطی که هنوز فعالیت صرافیهای رمزارزی به رسمیت شناخته نشده است پرداخت مالیات از سوی آنان در هالهای از ابهام وجود دارد هر چند به نظر میرسد اگر شرایط دریافت مالیات از صرافیهای رمزارزی فراهم شود امکان قانونمند شدن فعالیت آنان و در نهایت رسمیت یافتن مبادلات رمزارزی نیز وجود خواهد داشت.
بیشتر بخوانید : ارز دیجیتال پولکادات
اگر شما هم از عاشقان بلاکچین و ارزهای دیجیتال هستید، آینده ارزهای دیجیتالی اهمیت زیادی برایتان دارد. به نظر شما جهان و ایران در این حوزه به کدام سو میروند؟
سلام و عرض ادب
مطالب خیلی مفید و جامع بود
سوال:
تفاوت گزینه تبدیل شدن به ارز رسمی و ارز دیجیتال بانک مرکزی که عنوان شده چیه؟