۹ مهر ۱۴۰۳
میزگردی با فعالان آموزش، شرکتهای رایانهای، استارتآپها و توسعهدهندهها
رد آموزش، درد فرهنگ
مشکل سه سر دارد. شرکتها آن را میاندازند گردن آموزش و نظام آموزشی قدیمی در دانشگاهها. دانشگاهها خود را مسئول تولید علم میبینند و مهارت را بر عهده شرکتها و صنعت میدانند که با دورههای کارآموزی باید آن را یاد دانشجوها بدهند. توسعهدهندهها فرهنگ غلط شرکتها و توجه کمشان به نقش برنامهنویس و تیم فنی را عامل دلزدگی و دوری توسعهدهندهها میدانند. در این گیراگیر هم موج استارتآپی اوضاع را آشفتهتر کرده و با تاکید بیش از حد به مهارتهای کسب و کار و ارائه ایده توجه را از روی توسعهدهندهها و سایر نیروهای فنی دور میکند. در حالی که شرایط ظاهراً پویا و فعال به نظر میآید و هر روز با رویدادهای استارتآپی و شرکتهای نوپای بیشتری روبهرو میشویم اما در باطن امور لاکپشتوار جلو میرود. به راستی کدام یک از این سه سر عامل مشکلات صنعت نرمافزار و فناوری اطلاعات کشور است؟ در این میزگرد که با حضور مسعود صبایی عضو هیات علمی دانشگاه صنعتی امیرکبیر، علی عباسنژاد مدیرعامل کهکشان، پویا محمودیان بنیانگذار عکس پرینت، پیام صادری توسعه دهنده وب، آرمین رنجبر مدیر فناوری شرکت رایانش ابری پیشرو، عطا خلیقی سیگارودی بنیانگذار پویاسافت و امیر وهوشی مدیرعامل شرکت رهنما برگزار شده است ، سعی شده به این پرسش پاسخ داده شود.
یکی از مشکلاتی که استارتآپها اکنون با آن دست و پنجه نرم میکنند فقدان نیروی فنی لازم است، یعنی بسیاری از مواقع توسعهدهندهها در دسترس نیستند یا اگر هم باشند نمیتوانند به خوبی با تیمهای دیگر هماهنگ شوند. آیا واقعاً این مشکل وجود دارد و اگر وجود دارد چقدر میتواند در کسب و کار حوزه آیسیتی تاثیرگذار باشد؟ چه راهحلهایی میتوان برای این مشکل ارائه داد؟ مسعود صبایی، عضو هیات علمی دانشگاه صنعتی امیرکبیر: کمبود نیروهای فنی تقریباً دارد به همه شرکتهای آیتی ایران لطمه میزند و این هم به خاطر تبی است که در بین دانشجوها برای رفتن به خارج به وجود آمده. یعنی هدفشان از روز اولی که به دانشگاه میآیند این است که چگونه اپلای کنند و بروند خارج از کشور. مخصوصاً این چهار پنج سال اخیر این موج همه را گرفته. تمام فعالیتهای حال حاضر دانشجوها در این جهت است که چه رزومه بهتری درست کنند برای اینکه بتوانند پذیرش بهتری بگیرند. من در گذشته وقتی دستیار تدریس میخواستم، به سختی پیدا میکردم اما الان همه صف میکشند. چون در رزومهشان میآید. ولی در کارهای تولیدی کمتر مشارکت میکنند. حتی در پروژههای کوچک برای ما که به مرکزش وصل هستیم نیز یافتن نیرو سخت شده. سال ۸۳-۸۴ که ما یک پروژه داشتیم، برعکس بود. بچهها صف میکشیدند و ما انتخاب میکردیم. الان این مشکل واقعاً دارد لطمه جدی میزند. چون ابزار آیتی نیروی انسانی است. آقای وهوشی شما یکی از بیشترین سابقههای کار با حوزه توسعهدهندهها را دارید. به نظر میرسد از ابتدای دهه 80 به بعد تعداد توسعهدهندهها پایین میآید و تعداد کسانی که دنبال نیرو میگردند، بیشتر میشود. این تغییر روند ناشی از چیست؟ امیر وهوشی مدیرعامل شرکت رهنما: این کسری نیروی انسانی در حوزه توسعهدهنده محدود به اینجا نیست. اینطور نیست که فکر کنید شرکتهای سیلیکونولی خیلی راحت دارند نیرو جذب میکنند. حتماً...