آیا کووید-19 ایده کار مشارکتی را برجسته‌تر می‌کند؟

بیکاری در یک رکود عمومی اتفاقی اجتناب‌ناپذیر است. اما در میانه پاندمی کرونا شاهد افزایش استفاده از برنامه‌های کار مشارکتی در جهت بهبود شرایط بوده‌ایم. ۲۷ ایالت آمریکا برنامه‌هایی اشتراکی دارند که مزایای بیکاری جزئی را به افرادی می‌دهند که ساعات کاری‌شان کم شده باشد. کارفرماها همچنان به حفظ کارکنان ادامه می‌دهند و می‌توانند هزینه استخدام و آموزش دوباره را با از سر گرفته شدن کسب‌وکارشان سرعت دهند؛ در حالی که کارکنانی که ساعات کاری‌شان از ۱۰ درصد تا ۶۰ درصد کاهش یافته همچنان دستمزد می‌گیرند و از مزایایی مثل بیمه سلامت بهره‌مند می‌شوند. کار مشارکتی هرگز به ‌ویژه در آمریکا به ‌عنوان یک روند اصلی مطرح نبود. اما پاندمی و بیکاری متعاقب آن احتمالاً باعث تغییر این وضعیت شود. طبق آخرین آمار از دپارتمان کار آمریکا، تعداد کارکنان آمریکایی که درخواست کار مشارکتی تنظیم کرده بودند در تاریخ ۲۸ مارس به ۲۵۸۷۳ نفر رسید، در حالی که در هفته قبل از این تاریخ تعداد آنها ۱۶۴۵۲ نفر بود. ایالت واشینگتن بیش از دو هزار درخواست کار مشارکتی دریافت کرده است که این میزان ۳۰ برابر بیشتر از همین دوره در سال گذشته محسوب می‌شود. درخواست‌های بین هفته‌های دوم و سوم مارس در نیویورک نیز ۱۵ برابر شده و از ۲۳ به ۳۵۰ رسیده‌ است. کانکتیکات بیش از ۴۸۰ شرکت جدید را برای کارهای مشارکتی در عرض فقط یک هفته ثبت کرده است. قبل از پاندمی تعداد شرکت‌هایی که در این حوزه فعالیت داشتند در ماه به ۲۰۰ می‌رسید. جرج ونت‌ورث، مشاور ارشد دپارتمان کار اعلام کرده است: «ایالت‌هایی که برنامه مشخصی ندارند در صدد تدوین برنامه‌های تازه هستند.» این روند در جاهای دیگر شکل بحرانی‌تری داشته است. بر اساس برآوردهای اولیه توسط اقتصاددان امور کار OECD یعنی اندرو گارنو، بیش از ۶۵۰ هزار شرکت در آلمان درخواست مزایای کاهش کار در دوره پاندمی داشته‌اند؛ این مقدار ۲۰ برابر بیشتر...