ماسایوشی سان (Masayoshi Son) یکی از افراد پرشور در حوزه اقتصاد مشارکتی است و میلیاردها دلار روی استارتآپهایی سرمایهگذاری کرده است که در آنها به مردم کمک شده استفاده از خودرو، اتاق و دفاترشان را با دیگران به اشتراک بگذارنند. اما در شرایطی که ویروس کرونا تعاملات غیرضروری مردم را کمتر کرده، بر کسبوکارهای مشابه و همچنین گروه سافتبانک آقای سان نیز اثر گذاشته است. در شهر نیویورک، فضای مشارکتی ویورک (WeWork) به دلیل در خانه ماندن مستاجران تقریباً خالی به نظر میرسد. در شانگهای هم رانندگان سرویس دیدی چوشینگ، با کاهش سفارش خودروهای اشتراکی، دستمزد کمی دارند. از سوی دیگر در سانفرانسیسکو هم دارا خسروشاهی، مدیر ارشد اجرایی اوبر، یکی دیگر از زیرشاخههای تحت حمایت سافتبانک، میگوید: «من بهشخصه نمیگذارم فرزندانم با اوبر سفر کنند.» سرمایهگذاران به طور فزایندهای درباره استقامت امپراتوری سان و بودجه ۱۰۰ میلیارد دلاری آن بعد از پاندمی نگران شدهاند. سهام سافتبانک در اواسط مارس برای اولین بار طی یک ماه ۵۰ درصد افت پیدا کرد و این بدترین تجربه این میلیاردر ژاپنی از سال ۱۹۹۴ است. تیم مدیریتی سافتبانک در پاسخ به این شرایط یکی از جسورانهترین معاملات را انجام داده است: گروه علیبابا به طور کامل فروخته شود و دیگر داراییها برای خرید سهام پشتیبان و بدهیها به اندازه ۴۱ میلیارد دلار افزایش یابند. در حالی که این چشمانداز قیمت کف سهام را تعیین میکند، تغییری جدی در آسیبپذیریهایی که اخیراً در اقتصاد مشارکتی اتفاق افتاده ایجاد نکرده است. سافتبانک از زمانی که سان اعلام کرد ۱۴ میلیارد دلار سهام علیبابا برای فروش در نظر گرفته می شود، ۴۰ درصد افزایش ارزش را تجربه کرد. اما این میزان اکنون از زمان اوج آن در ماه فوریه به ۳۰ درصد رسیده است. در واقع، شرکت خدمات مالی مودیز (Moody's Corporation) منطق فروش داراییها به یک بازار و انتشار بدهی سافتبانک را زیر سوال برده...