مشکل فنی بانکی موجب تاخیر در تسویه پرداختیارها شد
براساس اطلاعیه پرداختیارهای زرینپال، وندار و جیبیت، تسویه پرداختیاری امروز، یکم آذر ۱۴۰۳، با تاخیر…
۱ آذر ۱۴۰۳
خانه روابط عمومی ایران:
۳۰ اردیبهشت ۱۳۹۹
زمان مطالعه : ۳ دقیقه
خانه روابط عمومی ایران به عنوان تشکلی در راستای رشد و توسعه حوزه روابط عمومی کشور در بیانیهایی ضمن تبریک «روز روابط عمومی» به تشریح اوضاع این رشته در کشور پرداخته است. در این بیانیه این خانه ضمن اشاره به رشد روابطعمومی در دنیا مخصوصا در زمان بحران اعلام کرده که برعکس تمام دنیا، روابطعمومی در ایران دوران عقبگرد خود را سپری میکند.
به گزارش پیوست، در این بیانیه با اشاره به گسترش ویروس کرونا در دنیا، خانه روابط عمومی ایران تاکید کرده که حالا توجه به این حوزه به خاطر باهم بودن وهمکاری و همزیستی بیشتر شده چرا که جوهره روابط عمومی هم تعامل و همکاری است.
در بخش اصلی این بیانیه به تشریح وضعیت روابط عمومی در ایران پرداخته شده و آمده است: «متأسفانه سرگذشت روابط عمومی در کشور ما، غمناک و تأسف آور است و حدود ۸ دهه حیات، نتوانسته است آن را به جایگاه و منزلت بایسته و شایستهای متناسب با ماهیت و ظرفیت های نقش آفرینی و عملکردی آن برساند؛ به عبارتی، کارنامه روابط عمومی در کشور ما به لحاظ نقش دولت در سرنوشت آن و عدم رشد روابط عمومی در بخش خصوصی با اقبال و یا عدم اقبال دولت به خود گره خورده است و همواره براساس نوع نگرش و گرایش دولتهای حاکم، دچار نوسان شدید شده و هم اینک به یقین، دوران قهقهرایی و عقبگرد خود را طی می کند، این در حالی است که توقع میرفت در این ۶ سال، بتوان به شکل گیری نخستین دوره طلایی روابط عمومی در ایران امیدوار بود.» در ادامه این بیانیه با اشاره به اینکه افت در حوزه روابط عمومی هم باعث شده تا تبیین و تبلیغ دستاوردهای نظام، آن گونه که انتظارمیرفت موفق نباشد و از طرفی از ظرفیتهای علمی و عملی آن، استفاده لازم بعمل نیامده آمده است: «نمونه بار ز چنین ادعایی عدم بسترسازی کافی اجرایی و افکارعمومی در افزایش قیمت بنزین در سال گذشته بود که در صورت استفاده از آموزه های روابط عمومی، از طریق درک متقا بل با ذی نفعان قابل حل و فصل بود.»
در این بیانیه بیتوجهی به روابط عمومی به عنوان هنر هشتم را به عنوان عاملی برای پایان آن شناخته و نوشته شده است: «در سالهای اخیر و عدم تأمین خواستهها و مطالبات بحق آنها از جمله در شناسایی این حرفه به عنوان شغل سخت و زیان آور، عدم تخصص محوری در انتصاب مدیران روابط عمومی، فقدان متولی برای توسعه آن، کج سلیقگی و کاهش اختیارات روابط عمومی ها، و اهمیت ندادن به تشکل های روابط عمومی، کار را به جایی رسانده که امروزه نمی توان از پایان مظلومیت “هنر هشتم” سخن گفت و باید از دوام و تشدید مظلومیت آ ن گلایه مند بود و انتقاد کرد؛ در حالی که اگر تقویت روابط عمومی را سرمایه گذاری ارتباطی و مردمی تلقی وبه آن عمل می کردیم، ظرفیت عملکردی کم نظیری را شکل داده می شد که قدرتی شگرف داشت و حاصل آن، قدرت نرمی بود که می توانست حمایت افکارعمومی را در پی داشته باشد.»
در پایان این بیانیه هم خانه روابط عمومی با تکیه به بیماری کرونا تاکید کرده که بار دیگر این بیماری انتظار بحق خود را در لزوم همراهی دولت برای ارتقاء و اعتلای حرفه و دانش روابط عمومی نشان داده و باید بر ضرورت تقویت آن به منظور بهره برداری ازظرفیت های بی بدیل “هنر هشتم” تأکید کرد.