پس از گذشت حدود ۴۲ روز از قرنطینه و برگزاری سه جلسه آنلاین مجلس، باز هم خبرنگاران از رادیو شنونده و پیگیر برگزاری جلسات مجلس در صحن علنی بودند، گویی نمایندگان با ماسک و دستکش و با حفظ فاصله به مجلس بازگشته و برخی از آنها در تلاش بودند تا در میان همهمه و مخالفتهای بسیار در قالب طرح سهفوریتی به جلسات آنلاین و رایگیری از راه دور خارج از صحن مجلس رسمیت ببخشند. چراکه در آییننامه داخلی مجلس به برگزاری جلسه به صورت آنلاین اشارهای نشده است. مخالفان این طرح متفقالقول میگفتند در کشور زیرساختهای لازم برای برگزاری جلسات آنلاین وجود ندارد. احراز هویت نمایندگان در زمان رأیگیری هم از دیگر شبهات مخالفان بود. در مقابل، بعضی از نمایندگان موافق معتقد بودند که در شرایط بحران با جلسات آنلاین، مجلس میتواند بر موضوعات کشور و کارکرد دولت نظارت جدیتری داشته باشد. با تمام تلاش موافقان، سه فوریت و دو فوریت این طرح رأی نیاورد. هرچند برخی از نمایندگان این طرح معتقدند این طرح میتواند به صورت عادی در صحن بررسی شود، اما آنچه عیان است عمر مجلس دهم به این کار قد نمیدهد. عملا کرونا هم نتوانست تلاشها برای برگزاری جلسات علنی مجلس به صورت آنلاین و رایگیری خارج از صحن مجلس را اثربخش کند. پنج اسفند ۹۸ نمایندگان مجلس در حالی به خانه رفتند که کیفهایی حاوی ماسک، دستکش و ژلهای ضدعفونی دریافت کرده بودند. نمایندگان رفتند با کرونا مبارزه کنند و در حالی که طبق قانون اساسی، کشور حتی یک روز هم نمیتواند بدون مجلس باشد، همه چیز آنچنان بلاتکلیف ماند که حتی بودجه سال ۹۹ هم در صحن علنی تصویب نشد، این در حالی بود که کارمندان دولت تا آخرین روز کاری سال ۹۸ به اشکال مختلف موظف به حضور در محل کار بودند. از سویی بسیاری از بخشهای حاکمیتی خیلی زود به قرنطینه رفتند و...
سال ۸۷ به امید تغییرات بسیار در جامعهام رشته علوم ارتباطات شاخه روزنامهنگاری را برگزیدم. به صورت پراکنده در همشهری و مجله فرهنگ وسینما مینوشتم. اما همواره فکر و ذکر منِ تازهکار پیرامون مسائل اجتماعی و سیاسی میگذشت. تا اینکه سال ۹۵ وارد پیوست شدم و به واسطه پیوست پا به دنیای بیکران فناوری گذاشتم و عاشقش شدم.