فرض کنید پس از چند سال مشقت همهجانبه، از تامین حداقلی شرایط مالی گرفته تا جلب رضایت خانواده طرف مقابل، ازدواج خود را جشن گرفته و راهی ماه عسل شدهاید. ناگهان در جاده چالوس یک نیسان آبی از راه برسد و با دونیمه کردن پرایدتان، جان عزیز همسرتان را بستاند و شما را با انبوهی از جراحتهای جسمی در حالت کما راهی بیمارستان کند. وقتی به هوش میآیید فقط نیسان آبی را به خاطر دارید. در مورد همسرتان که میپرسید، میگویند در بخش دیگری بستری است. اما چند روز بعد متوجه خواهید شد که همسری در کار نیست و یک عمر آرزو و رویا را در یک لحظه از دست دادهاید. آنچه شما از این لحظه به بعد تجربه خواهید کرد اختلال استرسی پس از حادثه یا PTSD (Post-Traumatic Stress Disorder) نامیده میشود؛ بیقراری، بدخوابی، سوءهاضمه و غیره قرار نیست تا مدتها دست از سر شما بردارند. در فاجعه اخیر اینترنتی کشور نیز با کمی شبیهسازی میتوان صدای برخورد نیسان آبی حاکمیت با پراید کسبوکارهای کوچک اینترنتی را شنید؛ کسبوکارهایی که با هزاران مشقت در میان شبکههای اجتماعی یا صفحههای اینترنتی راهی به سوی مشتریان خود یافتهاند. چراغ نزدیک به 250 هزار کسبوکار اینترنتی در یک لحظه خاموش شد و به اندازهای که بتوان نام آن را از دست رفتن تداوم کسبوکار (Business Continuity) گذاشت خاموش ماند. کسبوکارهایی که در پی سالها تلاش با تکنیکهای سئو رتبه خود را در گوگل ارتقا داده یا زیرساختهای فنی و تجاری را با سرویسهای بینالمللی پیادهسازی کرده بودند، اکنون با این کابوس بزرگ دست و پنجه نرم میکنند: به راستی زندگیمان چه شد؟! هزینههای اجاره دفاتر، حقوق پرسنل، خدمات میزبانی و غیره که باید پرداخت شود، در حالی که عملاً درآمد قطع شده و مشتریان نیز برای تامین نیازهای خود به کسبوکارهای سنتی رجوع کردهاند. بررسی آمار یکی از شرکتهای مطرح خدمات ابری...