نسل آینده POSها، دستگاههای هوشمندی با امکاناتی فراتر از پرداخت هستند
نسل آینده پایانههای پرداخت الکترونیکی بانکی شامل دستگاههای هوشمندی خواهند بود که امکاناتی فراتر از…
۴ آذر ۱۴۰۳
۷ مرداد ۱۳۹۸
زمان مطالعه : ۶ دقیقه
تاریخ بهروزرسانی: ۲۱ بهمن ۱۳۹۸
غولهای فناوری چین صرفاً به بازار داخلی چین اتکا نکردهاند و وضعیت رشدشان پا را فراتر از مرزهای داخلی این کشور گذاشته است. آسیای جنوبی، سرزمینی مناسب برای رشد این شرکتهای چینی است که با حضور شرکتهایشان در این منطقه یا گرفتن مالکیت بخشی از شرکتهای آسیای جنوبی یا سرمایهگذاری روی آنها، رشد آینده خود را رقم میزنند.
براساس گزارش TechinAsia ارزش بازار سه غول فناوری چینی؛ یعنی وبگاه جستوجوگر بایدو (Baidu)، شرکت تجارت الکترونیک علیبابا و شرکت هلدینگ تنسنت (Tencent) روی همرفته به یک هزار میلیارد دلار میرسد. این بازیکنان بیشتر بر بازارهای خاص یا ارائه راهحلها با استفاده از پلتفرم B2B تمرکز دارند.
شرکت آمریکایی بینالمللی گروه مشاوره بوستون، سازمان تحقیقاتی علیبابا و مرکز توسعه تحقیق بایدو در گزارشی مشترک با سایت TechinAsia واقعیت نوظهور چین در دنیای اینترنت را بررسی کردهاند. سوال اصلی این تحقیق این بوده که فصل بعدی فناوری منطقه چه خواهد بود و چه تاثیری بر آسیای جنوبی خواهد داشت؟
حرکت چین به سمت اینترنت صنعتی تاثیرات بسیاری دارد و رویکرد این کشور میتواند بر صنایع سنتی و شرکتهای چندملیتی که در ارتباط با اقتصاد چین هستند، تاثیر بگذارد. چین با حضور در آسیای جنوبی، داستانی منطقهای را رقم خواهد زد.
به گزارش TechinAsia، علیبابا با سهم بیش از ۵۰ درصد خود از سهام شرکت تجارت الکترنیکی جنوب شرقی آسیا به اسم Lazada و همچنین سهمی اندک از سهام شرکت اندونزیایی تجارت الکترونیکی Tokopedia از بازار جهانی آسیا بهره میبرد. تکشاخ دیگری از اندونزی به نام Gojek اخیرا برای تامین بودجه خود ۱.۲ میلیارد دلار هزینه کرده و سرمایهگذار پیشتاز آن تنسنت بوده است. بایدو نیز طی حضورش در آسیای جنوبی سرمایه گذاری مشترک ۲۰۰ میلیون دلاری را با Asia Mobility Industries که مقرش در سنگاپور قرار دارد را آغاز کرده است. این امر نشان میدهد که این شرکت میخواهد رهبر منطقه در زمینه اتومبیلهای خودران باشد.
چشمانداز کسب و کار چین، زمینهای شگفتانگیز را برای راهحلهای اینترنت صنعتی فراهم آورده است. چین برخلاف اقتصادهایی مانند آلمان، بریتانیا و ایالات متحده آمریکا، سهم زیادی از شرکتهای کوچک و متوسط دارد و به همین دلیل به رویکردی انعطافپذیر در زمینه اینترنت صنعتی نیاز دارد. این موقعیت، همزیستی با آسیای جنوب شرقی را برای چین فراهم آورده است؛ منطقهای که براساس گزارشهای انجمن ملل آسیای جنوب شرقی (Association of Southeast Asian Nations) بیش از ۹۵ درصد از کل شرکتهایش، از نظر اندازه، شرکتهای کوچک و متوسط هستند. این امر نشان میدهد که اینترنت صنعتی نوظهور چین میتواند راهحلهایی در پنج حوزه به جنوب آسیا ارائه دهد:
حمل و نقل خودران: آینده حمل و نقل، استقلال و خودرانی سیستمهای حمل و نقل است. آپولو (Apollo)، پلتفرم بایدو در زمینه فناوری خودران است که تا امروز بیش از ۱۳۰ شریک و ۱۲ هزار توسعهدهنده را به خود جذب کرده است. سرمایهگذاری کارآفرینی بایدو برای ایجاد فضای شهری هوشمند در زمینه حمل و نقل، میتواند برای کشورهایی مثل سنگاپور بسیار جذاب باشد.
لجستیک هوشمند: وسائل حمل و نقل عمومی نقشی حیاتی در زنجیرههای تامین آینده دارند. سرمایهگذاری تنسنت روی استارتآپ حمل و نقل GoJek نشان میدهد که شرکتهای چینی تا چه میزان با استارتآپهای دیجیتالی آسیای جنوبی در ارتباطند.
تجارت الکترونیک: آینده هوشمند با اتکا به تصمیمگیریهای آگاهانه شکل میگیرد. مرکز نوآوری Tmall علیبابا بینشهایی را به ۶۰۰ میلیون مشتری و شرکای تجاری ارائه میدهد. این دادهها نشان میدهند که هدفمندسازی، مفید است و پتانسیل قابل توجهی را برای بازیکنان منطقهای مثل Lazada و Tokopedia فراهم میآورد.
هوش مصنوعی: پلتفرم هوش مصنوعی بایدو خدماتی مثل صدا، تصویر و پردازش زبان را ارائه میدهد. این خدمات قبلا در کشاورزی، تولید، بهداشت و درمان استفاده شدهاند. این پلتفرم میتواند تاثیری چشمگیر بر نوآوری در آسیای جنوبی داشته باشد.
خواروبار: غولهای اینرتنت چیتی دیجیتالیسازی در بخش خواروبار و مواد غذایی شرکتهای کوچک و بزرک را از طرق زنجیرههای تامین، لجستیک و پرداختها سرعت بخشیدهاند. این مساله، صرفا چهارچوبی برای آسیای جنوبی فراهم نمیآورد، بلکه زمینهای را برای افزایش نفوذ منطقهای چین ایجاد میکند.
چین در صنعت اینترنت مشتریان، پیشتاز است؛ اما در زمینه برخی فرصتهای دیگر از بازار جا مانده است. میتوان گفت پیشتازان دیجیتالی چینی هنوز در چهار حوزه زیر در مقایسه با رقیبان خود، به بلوغ نرسیدهاند:
اتصال هوشمند: اینترنت صنعتی بر اساس نگرش جهان هوشمند ساخته میشود. با این حال، سرمایهگذاری چین بر حسگرهای صنعتی در سال ۲۰۱۶ تنها ۳ میلیارد دلار بوده است. این رقم تنها ۵ درصد از سنسورهای صنعتی از جمله سنسورهای هوشمند را در بر می گیرد. این رقم در امریکا در زمان مشابه ۴ میلیارد دلار ـ برابر با سهم ۱۲ درصدی ـ بوده است.
یکپارچهسازی داده: جمعآوری دادهها کافی نیست. در جهان امروز باید پلتفرمی داشت که بتوان بین این دادهها ارتباط برقرار کرد. تنها یکسوم از شرکتهای چینی از ابر خصوصی یا عمومی استفاده میکنند. این رقم در امریکا ۸۰ درصد است.
تصمیمگیری هوشمند: داده هوشمند به معنای تصمیمهای هوشمند است؛ اما تنها ۱۰ درصد از حق امتیازهای انحصاری چین در زمینه تحلیل داده است. این رقم در ایالات متحده امریکا ۳۴ درصد است.
همکاری انسان و ربات: چین در سال ۲۰۱۳ حدود ۲۱ درصد و در سال ۲۰۱۷ حدود ۳۶ درصد از فروش رباتها را به خود اختصاص داد؛ اما همچنان در این زمینه، دو کشور آمریکا و آلمان از چین جلوتر هستند.
به نظر تحلیلگران عقب ماندن چین از فناوریهای انقلاب صنعتی چهارم نتیجه این است که بخش تولید این کشور تازه به بلوغ رسیده و هنوز جوان است. از سوی دیگر، تمرکز بر توسعه محصولها و خدمات مشتری باعث شده است که فرایندهای دیجیتالیسازی، کندتر شوند.
مواردی که به آنها اشاره شد، نشان میدهند رویکرد شرکتهای چینی نفوذ به بازارهای عمودی یا ارائهراهحلها با استفاده از پلتفرم B2B است. چرا چنین پلتفرمی، فرصتی بزرگ است؟ مساله اصلی در کسب و کارهای اینچنینی، ایجاد ارتباطات مناسب است. پلتفرمها تبادل بین سهامداران مختلف را در اکوسیستم تجاری تسهیل میکنند. این ابزار، ابزاری ارزشمند در اقتصاد چین است که با استفاده از فرصتهای دیجیتالی، شرکا را در ارتباط با یکدیگر قرار میدهد.
در حالی که شرکتهای اروپایی و امریکایی بر پلتفرمهایی تمرکز دارند که داده و فرصتهای فناوری را ارائه میدهند، بازیکنان اینترنتی بزرگ چین بیشتر بر راهحلهای کسب و کار تمرکز میکنند. این امر باعث میشود فرصتی مهم و متفاوت برای چشمانداز اقتصاد چین ایجاد شود.