اینترنت بی‌سیم یا سیمی؟ مساله این نیست

با ورود و گسترش اینترنت همراه در کشور، مزیت‌های این فناوری اینترنتی در کنار قیمت پایین آن نسبت به اینترنت ثابت باعث شد ضریب نفوذ اینترنت موبایل نسبت به نوع ثابت آن شدیداً افزایش پیدا کند و بازار اینترنت ایران تا حد بسیار زیادی تحت انحصار اینترنت موبایل قرار گیرد. در این میان نبود سیاست‌های توسعه در بین شرکت‌های FCP و ناشناخته بودن فناوری TD-LTE باعث شد اینترنت ثابت کشور عملاً بازار را به اینترنت موبایل واگذار کند و به حاشیه رانده شود. این در حالی است که مشاهدات نشان می‌دهد در بسیاری از کشورهای دنیا، فرهنگ استفاده از اینترنت به شکلی است که بازار میان اینترنت موبایل و ثابت به ‌صورت عادلانه تقسیم شده و قیمت‌های واقعی در کنار نظام عرضه و تقاضا مشخص‌کننده سهم هر یک از بازیگران در صنعت است. پیچیدگی موقعیت بازیگران بازار اینترنت ایران در موقعیت پیچیده‌‌ای قرار گرفته است. از یک سو به‌ دلیل مزیت‌های فناوری و قیمت پایین اینترنت موبایل (در مقایسه با بازار جهانی) دست بالا در اختیار اپراتورهای موبایل است و از سویی به‌ دلیل نبود سرمایه‌گذاری‌های گسترده، توسعه اینترنت ثابت خصوصاً در حوزه اینترنت سیمی با کندی مواجه شده است. این در حالی است که نهادهای دولتی نیز افزایش تعرفه اینترنت سیمی را منوط به ارتقای فناوری دانسته‌اند. اینجاست که دوگانه اینترنت بی‌سیم و سیمی ایجاد می‌شود و بازار نگاه این دو مورد ارزیابی قرار می‌گیرد. در حالی‌که بازار اینترنت کشور بازیگر سومی نیز دارد که تحت تاثیر تحولات این بازار موقعیت خود را در خطر می‌بیند. اینترنت بی‌سیم ثابت یا همان TD-LTE فناوری ارتقایافته از وایمکس هنوز در مرحله معرفی و توسعه بازار قرار دارد. این فناوری با وجود برتری نسبت به اینترنت سیمی (ADSL) توانسته بخشی از مشترکین این سرویس‌ها را که نیاز به سرعت بالاتر، پایداری بیشتر و جابه‌جایی بین نقاط تحت پوشش دارند، جذب کند. اما...