حکایت یک دِه آباد

زنبیل زمینه کاری: فروشگاه اینترنتی نیروی انسانی: ۸۰ نفر سال تاسیس: ۱۳۹۱ می‌دانم و می‌دانید که هرچند دیروز و روزگار رفته را همچنان با عبارتی مثل «گذشته‌ها گذشته» به گونه‌ای رفع و رجوع می‌کنیم، اما ردپای خاطرات گذشته دست از سرمان برنمی‌دارند. این‌گونه است که گرچه امروز شکل مصرف و فرهنگ خرید مردمان بسیار تغییر یافته است اما کیست که یادش رفته باشد روزگاری هیچ خریدی ممکن نمی‌شد مگر با گرفتن زنبیلی قرمز یا حصیری در دست، که حضورش در هر آشپزخانه‌ای از اوجب واجبات بود. فلسفه «زنبیل» امروز هم به همین گذشته‌ای گره می‌خورد که از شواهد امر پیداست، هنوز نگذشته و خاطره‌اش پایه و اساس شکل‌گیری یک تجارت جدید در جهانی نو را پدید آورده است. از این روست که حتی اگر خریدهایمان هم مثل سایر امورات روزمره‌مان به چند کلیک وابسته باشد، مهم این است که نام زنبیل با هر عملی که به خرید مربوط می‌شود گره می‌خورد. خواه رفتن به سوپرمارکت محل باشد خواه نشستن و کلیک کردن و انتظار شیرین شنیدن صدای زنگ در برای دریافت بسته‌ یا کالایی که همان چند کلیک امکان حضورشان در منزل را فراهم کرده است.‌ بزرگ‌زنبیل کوچک روزهای آخر اسفند بود و آفتاب در شش و بش تابیدن یا تسلیم در برابر ابرها، که به مجموعه زنبیل سر می‌زدیم. در خیابانی به نسبت شلوغ، ساختمانی با ترکیب سنگ و آجر چنان برق نوسازی بر چهره داشت که هر رهگذری را به ورود مشتاق می‌کرد. از سنگ براق و آجر مات گذشته، اتومبیل «زنبیل نشانِ» روبه‌روی مجموعه به خودی خود برای دانستن اینکه آدرس را درست آمده‌ایم کافی می‌نمود. اما داخل مجموعه خود حکایتی دیگر داشت؛ فضایی که، نه فقط با برق تازگی که با دیوارهای شیشه‌ای، هیچ خساستی در پذیرایی از نور به خرج نمی‌داد. نوری که چشم‌نواز بود و فضا را برای کار کردن آماده می‌ساخت. شاید به...