۶۰۰، ۷۰۰، ۸۰۰

باندهای فرکانسی 600، 700 و ۸۰۰ شاید از نظر شما در مقام خواننده اعداد ساده‌ای باشند که دربرگیرنده مسائل فنی و مهندسی هستند؛ اما پشت پرده این اعداد به ظاهر ساده رمزهای جالبی نهفته است. این اعداد رمز گاوصندوق فضای ارتباطی کشور است که در آن نه تنها بخش قابل توجهی درآمد محفوظ شده که اسرار راهبری فضای ارتباطی کشور هم در این گاوصندوق ارزشمند رمزگذاری و نگهداری می‌شود. درک رمز هر یک از این اعداد به معنی درک این موضوع خواهد بود که در فضای ارتباطی و البته رسانه‌ای کشور چه اتفاقاتی رخ می‌دهد. اعداد حبس‌شده بیش از یک دهه است که وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات با سازمان صداوسیما بر سر آزادسازی باندهای فرکانسی ۶۰۰ تا ۸۰۰ مگاهرتز در مناقشه است. این تکه‌های باندی به صورت دقیق‌تر یعنی ۶۹۴ تا ۷۹۰ مگاهرتز و ۷۹۰ تا ۸۶۲ مگاهرتز برای سال‌ها کانال‌های UHF صداوسیما را تحت پوشش خود داشتند. اما در سال ۲۰۰۶، بر اساس توافق‌نامه GE06 اتحادیه بین‌المللی مخابرات (ITU) در ژنو، ۱۲۰ کشور دنیا از جمله ایران متعهد شدند تا سال ۲۰۱۵ میلادی پخش رادیو و تلویزیونی خود را به طور کامل از آنالوگ به دیجیتال تبدیل کنند. بر همین اساس نیز ایران متعهد شد تا تاریخ ۲۷ خرداد سال ۹۴ تکه باند‌هایی با فرکانس ۷۰۰ تا ۸۰۰ مگاهرتز را آزاد کند که امکان استفاده عادلانه این منابع کمیاب ملی برای اپراتورهای مخابراتی کشور فراهم شود. حالا چند سال از این زمان تعیین‌شده می‌گذرد و این باندها همچنان با وجود تبدیل کانال‌های آنالوگ صداوسیما به دیجیتال در اختیار این سازمان قرار دارد. این باند‌ها به واسطه پوشش بسیار وسیع‌تر خود نسبت به سایر باندهای فرکانسی، برای اپراتورهای ارتباطی همراه کشور ارزش بالایی دارند. فعالان بخش تلکام کشور اعلام می‌کنند که هر سال تاخیر در آزادسازی این باند‌های فرکانسی به ضرر آنها برای توسعه زیرساخت شبکه در راستای ارائه...