با رسمیتیافتن چارچوبهای رگولاتوری، پلتفرمها باید با قوانین جدید مالیات، حکمرانی بر داده و صدور مجوز تطبیق پیدا کنند تا بتوانند بدون اصطکاک به بازارهای بزرگ دسترسی یابند. مرکز ثقل جهانی بهسمت شرق میچرخد و سوال این است: چه کسی در عصر «مجوز در مقیاس بزرگ» موفق خواهد شد؟ مشخص است که رشد پایدار از رعایت مقررات سرچشمه میگیرد نه گریز از آنها. خودمختاری مالی پیش از این، درک و فهم قوانین حوزه قضایی برای ورود به بازار کافی بود اما دیگر کافی نیست. خودمختاری مالی هدفی مهم برای جمعیتهای محروم از بانک و بازارهای نوظهور خواهد بود زیرا امکانات کافی و راهحلهای کاربرمحور در این زمینهها در دست نیست. پلتفرمهایی که درک مقرراتیِ بومی را در هسته کار خود جای میدهند و محصولاتشان را با رعایت الزامات قانونی و تناسب فرهنگی محلی طراحی میکنند، استاندارد کاربرد کریپتو در آینده را تعیین خواهند کرد. این موضوع در نهایت تفاوت بین مشارکت کوتاهمدت و رهبری بلندمدت را رقم میزند. رعایت مقررات: مزیت رقابتی صنعت در چهارراهی قرار دارد که در آن رعایت مقررات به مزیت رقابتی نهایی تبدیل شده است. راههای پرداخت کمهزینه با پشتیبانی دولتی جای جریان پرداخت سنتی را میگیرند و شبکههای کارتی جهانی مانند مسترکارت و ویزا را به چالش میکشند. امروز ادغام پول سنتی با کریپتو ظرفیت مشابهی برای بهروزرسانی زیرساخت سنتی دارد؛ ظرفیتی که تنها بهکوشش کسانی گشوده میشود که با ایجاد دسترسیِ قابل اعتماد، در چارچوب مقررات فعالیت میکنند. وقتی رگولاتوری شفاف است، پیشرفت و کاربرد کریپتو گسترش پیدا میکنند. امارات در سال ۲۰۲۴، سیوچهار میلیارد دلار کریپتو در خاورمیانه را جذب کرد. رابط پرداخت یکپارچه هند (UPI) مثال دیگری است که نشان میدهد مقررات میتوانند شاخصهای کلاهبرداری را مشخص کنند تا از سرمایههای کاربران محافظت شود. اقدامات جمعی و فراملی میتوانند پلتفرمهای کریپتو را تشویق کنند تا مقررات را در سطح پروتکل رعایت و...