وقتی حق به حق‌دار می‌رسد

اپلیکیشن‌های موبایل امروز به بخشی از زندگی ما تبدیل شده‌اند. در حالت عادی این جمله کمی کلیشه‌ای است اما بگذارید مساله را بیشتر باز کنم. تا قبل از روی کار آمدن تلگرام بسیاری از مردم با موبایل خودشان مشغول بودند و با آن کارهای مختلفی می‌کردند. آن زمان می‌گفتیم زندگی مردم به «موبایل» وابسته شده است. امروز یک قدم فراتر رفته‌ایم و می‌گوییم زندگی ما به «اپلیکیشن‌های موبایل» وابسته شده است. این را با یک مثال توضیح می‌دهم. با وجود فیلتر شدن تلگرام به دستور مقامات قضایی، این پیام‌رسان همچنان جایگاه خاصی میان کاربران ایرانی دارد و مردم سعی کرده‌اند به روش‌های مختلف دسترسی به آن را حفظ کنند. در مهرماه ۹۷ سرورهای تلگرام برای چند ساعت دچار اختلال شدند و دسترسی مردم به این پیام‌رسان قطع شد. کاربران ایرانی به قدری با فیلترینگ دست و پنجه نرم کرده‌اند که ابتدا تصور می‌کردند این بار هم مشکل از فیلترینگ است و حتی احتمال ندادند که خود تلگرام مشکل پیدا کرده باشد. این بار مشکل از خود تلگرام بود. در چند ساعتی که تلگرام قطع شد واکنش‌های کاربران در شبکه‌های اجتماعی دیدنی بود. کاربران به قدری درگیر این اپلیکیشن بودند که از نبودن آن رنج می‌بردند، مثل زمانی که برق قطع می‌شود. بعضی کاربران در نبود تلگرام طوری از دیگران خبر می‌گرفتند انگار شخصی که ماه‌ها در اتاق تاریکی حبس بوده پنجره را باز کرده تا نفسی تازه کند و ببیند در دنیای بیرون چه خبر است. این وابستگی در بعضی از افراد به حدی زیاد است که اگر تلگرام را از روی گوشی آنها حذف کنید، موبایل را بی‌استفاده می‌دانند و نمی‌دانند با آن چه کارهای دیگری می‌توانند انجام دهند. اپلیکیشن‌ها چنین جایگاهی در زندگی ما پیدا کرده‌اند. این اپلیکیشن‌ها معمولاً از طریق فروشگاه‌های اپ در اختیار کاربران قرار می‌گیرند. این فروشگاه‌ها بستری برای انتشار محتوای دیجیتالی و ایجاد ارتباط...