ظهور KYT در خط مقدم نبرد با پولشویی رمزارزی: فراتر از KYC

حضور رمزارزها در جریان اصلی اقتصاد باعث شده است شرکت‌های بزرگ مالی مانند ویزا و پی‌پال دیگر صرفاً به ارائه خدمات تراکنش‌های دارایی دیجیتال بسنده نکنند؛ بلکه در حال نقش‌آفرینی در تعیین چارچوب‌های نظارتی و مدیریت ریسک هستند که آینده تجارت جهانی را رقم خواهند زد. یکی از مؤلفه‌های حیاتی اما کمتر مورد توجه این روند، سازوکار «شناخت تراکنش» یا KYT است؛ سیستمی که برای پایش لحظه‌ای فعالیت‌های بلاک‌چینی، شناسایی رفتارهای مشکوک و تضمین انطباق با قوانین ضدپولشویی (AML) و مقابله با تامین مالی تروریسم (CTF) طراحی شده است. برخلاف سازوکار سنتی KYC که صرفاً بر تایید هویت کاربران در مرحله ثبت‌نام تمرکز دارد،KYT رفتار مالی تراکنش‌ها را در طول زمان بررسی می‌کند و از این رو، به رکن اساسی هر زیرساخت پرداخت مقیاس‌پذیر در حوزه رمزارز تبدیل شده است. هنگامی که شرکت‌هایی مانند پی‌پال و ویزا به سمت پرداخت‌های مبتنی بر رمزارز حرکت کردند، با یک چالش جدی در چارچوب‌های سنتی تطابق و نظارت مالی، یعنی ناتوانی در رصد مداوم جریان تراکنش‌های روی زنجیره بلاک‌چین، روبه‌رو شدند. اگرچه هر دو شرکت از سازوکار احراز هویت مشتری (KYC) برای شناسایی کاربران در مرحله ورود استفاده می‌کردند، اما این اقدام برای نظارت دقیق در سطح تراکنش، در اکوسیستمی که ماهیت آن نیمه‌ناشناس (pseudonymous) است، ناکافی بود. با راه‌اندازی قابلیت Pay with Crypto از سوی پی‌پال و گسترش امکان تسویه با استیبل‌کوین‌ها از طریق پلتفرم‌هایی نظیر Visa Tokenized Asset Platform (VTAP)، این واقعیت روشن شد که شناسایی فرستنده یک تراکنش لزوماً به معنای مشروع بودن آن نیست. در این نقطه، مفهوم شناخت تراکنش (KYT) به‌ عنوان راه‌حلی کلیدی مطرح شد. احراز تراکنش معاملات رمزارزی فرایندی است برای پایش و تحلیل بلادرنگ هر تراکنش، که امکان شناسایی الگوهای مشکوک مانند استفاده از سرویس‌های میکس، عبور از دارک‌نت، یا ارتباط با آدرس‌های مشمول تحریم را فراهم می‌سازد. برخلاف KYC که تمرکزش بر شناسایی کاربران...