چالش بزرگ FATF در اصلاح قوانین پرداخت؛ هزینه‌های پنهان مبارزه با جرم برای میلیون‌ها نفر

سیستم مالی جهانی به‌هیچ‌وجه نمی‌تواند از شر پولی خلاص شود که با جرم یا تروریسم به‌نوعی ارتباط دارد. اما کارهای زیادی می‌توان برای شناسایی و مبارزه با پولشویی و تامین مالی تروریسم در بازار رسمی انجام داد. سوال این است که هزینه داشتن یک سیستم بسیار یکپارچه که به ‌طور موثر با سوءاستفاده‌ها مبارزه می‌کند چقدر است و چه کسی این هزینه را می‌پردازد؟ پدیده عقب‌نشینی بانک‌های بین‌المللی از مناطق پرریسک که با عبارت «ریسک‌زدایی» شناخته می‌شود به این دلیل سرعت گرفته است که تصور می‌شود مناطق مذکور به‌ اندازه کافی سود ندارند تا هزینه رعایت مقررات را توجیه کنند. این روند باعث می‌شود افرادی که در مناطق پرریسک زندگی می‌کنند از خدمات مالی محروم شوند. حفظ تعادل بین یکپارچگی و همگانی بودن یک چالش جاری برای سیاست‌گذاران است. گروه ویژه اقدام مالی (FATF) یک گروه بین‌المللی برای تعیین استاندارد مبارزه با پولشویی و تامین مالی تروریسم است. این گروه در حال ‌حاضر با اصلاح توصیه ۱۶ درصدد برقراری تعادل بین یکپارچگی و همگانی بودن است. توصیه ۱۶ استانداردهای بین‌المللی درباره اطلاعات پیام‌های پرداختی را تعیین می‌کند و به «Travel Rule» مشهور است. اصلاحات نهایی هرچه باشند، تاثیر زیادی بر دسترسی مشتریان کم‌درآمد به خدمات پرداختی خواهند گذاشت. بنابراین مهم است که صدای طرفداران همگانی بودن خدمات مالی شنیده شود زیرا این افراد از گروه ویژه اقدام مالی در این اصلاح ظریف حمایت می‌کنند- فرایندی که واقعاً باید با آگاهی از ارزیابی تاثیر رگولاتوری انجام پذیرد. Travel Rule چیست و چگونه تغییر می‌کند؟ Travel Rule برای اولین بار در سال ۲۰۰۱ بعد از حملات ۱۱ سپتامبر پیاده‌سازی شد. استاندارد کنونی بر انتقال الکترونیکی تمرکز دارد و شرط می‌کند که اطلاعات صحیح درباره فرستنده (منشأ) پول در طول کل زنجیره پرداخت انتقال پیدا کند. قرار است این داده‌ها از کار پلیس و واحدهای اطلاعات مالی پشتیبانی کنند و موسسات مالی را...