طی بیش از سه دهه ترس و وحشت بر شهر آرام وچیتا در ایالت کانزاس آمریکا سایه افکنده بود. دنیس ریدر، معروف به BTK- مخفف Bind / اسارت، Torture / شکنجه، Kill / قتل- با زنجیرهای از قتلهای شنیع در فاصله سالهای ۱۹۷۴ تا ۱۹۹۱ آرامش را از مردم این شهر ربوده بود. جنایتهای حسابشده او و تماسهای مرموزش با پلیس، شهر را با ترس و فهرست بلندبالایی از پروندههای حلنشده که کارشناسان را سردرگم ساخته بود، فلج کرده بود. کمتر پروندهای در طول تاریخ قضایی توانسته به اندازه دستگیری نهایی ریدر، قدرت شواهد دیجیتالی را برجسته کند. ریدر پس از سالها زندگی در سکوت، در سال ۲۰۰۵ از مخفیگاه خود بیرون زد. او یک فلاپیدیسک برای پلیس فرستاد تا آنها را به سخره بگیرد اما خبر نداشت که آن دیسک حاوی فرادادههایی مرتبط با کامپیوتری در کلیسای کرایست لیترن در شهر کانزاس بود، جایی که ریدر اداره آن را بر عهده داشت. کارشناسان به جزئیات مهمی پی بردند: آخرین بار کاربری به نام «دنیس» در آن دیسک دست برده بود، چیزی که سالها تلاش ریدر برای فاش نشدن هویتش را نقش بر آب کرد. این اتفاق که نقطه عطفی در پرونده ریدر بود، پتانسیل تحولآفرین جرمشناسی دیجیتال را آشکار کرد، دانشی که دست جنایتکاری بدنام را رو کرد و نقاط ضعف کسانی را روشن ساخت که قدرت فناوری در برملا کردن حقیقت را دستکم میگیرند. پرونده دنیس ریدر به لحظهای سرنوشتساز در علم جرمشناسی بدل شد چه، از آغاز عصر جدیدی حکایت داشت که در آن ردپاهای دیجیتالی اغلب خود گویا هستند. به عنوان یک کارشناس حوزه جرمشناسی دیجیتالی، خود شاهد افزایش توقفناپذیر پیچیدگی و تعداد در ابزارهای دیجیتالی و دادهها بودهام، روندی که از سرعت آن کاسته نشده است. شواهد دیجیتالی چیست؟ شواهد دیجیتالی به دادهها و اطلاعات ذخیرهشده، انتقالیافته یا دریافتشده به وسیله یک ابزار الکترونیکی اطلاق...
شما وارد سایت نشدهاید. برای خواندن ادامه مطلب و ۵ مطلب دیگر از ماهنامه پیوست به صورت رایگان باید عضو سایت شوید.