قیف برعکس مجوزها در ایران

هر تغییری در آغاز با آشفتگی همراه است اما بدون تغییر هیچ پیشرفتی ممکن نیست. چند دهه پیش دولت‌ها برای تامین بودجه مورد نیاز بابت اداره کشور به منابع و معادن سرزمینی خود متکی بودند. اما با ایجاد آگاهی عمومی، محسوس شدن تاثیرات این سیاست‌ها بر اجتماع، محیط زیست و حتی توازن ثروت، دولت‌ها بر آن شدند تا سیاست جایگزینی برای تولید ثروت و ایجاد درآمدی پایدار پیدا کنند. همزمان در سن خوزه کالیفرنیا جنبشی در حال شکل‌گیری بود: انقلاب فناوری، نقطه آغازین عصری که ما در آن زندگی می‌کنیم، همان منبع درآمد جایگزین برای دولت‌ها. درآمدی چشمگیر و پایدار که تاثیرات مثبت آن بر زندگی تمامی جوامع ساکن بر زمین غیرقابل انکار بود. پس از پدید آمدن غول‌های فناوری در دره سیلیکون و رشد اقتصادی مثبتی که به واسطه فعالیت این شرکت‌ها ایجاد شد، دولت‌هایی چون سنگاپور، زلاندنو و هندوستان، و در سال‌های اخیر گرجستان، مقدونیه و استونی که برای بقا نیازمند و منتظر چنین نقطه امیدی بودند، با ایجاد یک تحول عظیم (Reform) مسیر را برای جریان جوهره این صنایع نوظهور - که همان خلاقیت است - هموار کردند. سنجه «سهولت انجام کسب‌وکار» توسط گروه بانک جهانی (WBG) معرفی شد تا بتوان انگیزه‌ها و موانع موجود در مسیر کارآفرینی در هر کشور را به شکل کمی مورد مطالعه و بررسی قرار داد. یکی از متغیرهای مهم دخیل در این سنجه سهولت دریافت مجوزها (Licensing & Permitting) در شروع یک کسب‌وکار است. بر اساس این سنجه ایران در مقام صد و بیست و چهارم جهان است، در حالی که طی 10 سال اخیر (از سال 2007) کشور گرجستان با ایجاد تغییرات کلیدی در قوانین خود توانسته از رتبه صدم به نهمین کشور جهان از منظر سهولت انجام کسب و کار در سال 2018 تبدیل شود. در شهر شیکاگوی آمریکا نیز طی سال‌های 2011 و 2012 کاهش 60 درصدی (از...