همبنیانگذار آچاره: امسال بورسی میشویم
حامد تاجالدین همبنیانگذار آچاره در تشریح جزئیات روند ورود به بورس آچاره به پیوست گفت:…
۱۰ اردیبهشت ۱۴۰۴
۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۴
زمان مطالعه : ۵ دقیقه
بازار ۱۱ هزار میلیاردی دلاری داروخانههای ایران، با نفوذ صفر فناوری، فرصتی را برای استارتآپها و سرمایهگذاران ایجاد کرده است اما برای توسعه صنعت سلامت دیجیتال با چالش مواجه است. از یک سو نداشتن اتصال کارآمد سیستمهای لجستیک به داروخانهها دسترسی به دادههای مورد نیاز را محدود کرده است و از سوی دیگر، کمبود سرمایهگذاری آگاهانه با توجه به پیچیدگیهای رگولاتوری و زمانبر بودن بازگشت سرمایه در حوزه تجهیزات پزشکی، مانع رشد این صنعت شده است.
به گزارش پیوست، بحث لجستیک در اکوسیستم استارتآپی ایران درحال رشد است از همین سو ورود هارد وبها به این صنعت برای رسیدن به دادهها الزامی است. امیرحسین کریمی همبنیانگذار داروخانه رباتیک روبو سیتکا بزرگترین معضل در این صنعت را دسترسی نداشتن به دیتا دانست. او در پنلی که در نمایشگاه اینوتکس برگزار شد، در این باره گفت: ما بدون داده مطلع نمیشویم که در هر قفسه داروخانه چه مقدار دارو وجود دارد و برای تهیه نسخه بیمار چه مقدار دارو باید به فروش برود. برای رفع این معضل باید به عامل کمک کنندهای مثل رباتها روی بیاوریم و در نتیجه با اتصال لجستیک به داروخانهها چرخه نیاز دارو را برای داروخانههای اینترنتی تامین بکنیم.
دادههای سلامت از نظر پدافندغیرعامل یک داده خاص در نظر گرفته شده و از همین سو دسترسی به آن سخت است. به همین دلیل یکی از مشکلات اصلی رگولاتوری دسترسی نداشتن به دادههای مورد نیاز است. در همین باره، محمدرضا زاهدی مدیرعامل گروه سرمایهداری پیشگامان سلامت، به این موضوع اشاره کرد که در بحث فینتک سلامت اتفاق چندان خاصی نیفتاده است. او در این باره توضیح داد: شاید تنها پیشرفتی که در بحث فینتک انجام شد، پرداخت قسطی خدمات دندانپزشکی در سطح شهر بود؛ اما به عنوان یک سیستم نرمافزاری در حوزه سلامت، فعالیت دیگری انجام ندادهایم.
به عقیده زاهدی در دنیا بحث پیشگیری بیماری اهمیت بیشتری نسبت به درمان دارد. بنابراین استارتآپهای مشغول در حوزه سلامت بیشتر باید به دنبال پیشگیری باشند. برای اجرای این موضوع باید پزشکان تحصیل کرده از علم مدیریت و استارتاپها آگاهی داشته باشند. او گفت که پزشکی یک نوع کسبو کار است و برای پیشرفت در این زمینه پزشک باید دورههایی را به جز تحصیلات آکادمیک در زمینه راهاندازی استارتاپها بداند. به همین دلیل آگاه نبودن پزشکان از فضای کسبوکار باعث فاصله بین دو حوزه پزشکی و فناوری شده است. او منشا این مشکلات را مدیریت وزارت بهداشت توسط افراد بیارتباط با فناوری میداند.
باتوجه به آمار در حوزه تجهیزات پزشکی، تبدیل یک ایده به محصول نیاز به بازه زمانی ۵ ساله دارد که با استدلال به این آمار میتوان گفت کسبوکاری دیر بازده و با هزینههای هنگفت است. طبق صحبت پیمان بخشنده، سرمایهگذار تجهیزات پزشکی و بنیانگذار هیمه، با در نظر گرفتن وضعیت رگولاتوری ایران تبدیل ایده به محصول حداقل سه سال زمان و مبلغی حدود ۲۰۰ هزار دلار نیاز دارد. بنابراین باید سرمایهگذارهایی در این زمینه ورود کنند که از این موضوع شناخت داشته باشند.
بخشنده در این باره گفت: در این سالها هنوز سرمایهگذاری نبوده که از شروع کار استارتآپ تا زمان ورود آن به بازار، در کنار این کسبوکار حضور داشته باشد. من به جرعت میتوانم بگویم که ما هیچ استارتآپی نداشتیم که از سالهای اولیه خود گذر کرده باشد. در صورتی که بازار ما پتانسیل فروش محصول مورد نیاز مشتری را در خود دارد. تقصیر را میشود به گردن سیستمهای نادرست در زمینه سرمایهگذاری و تولید انداخت. برای مثال ما در تجهیزات پزشکی هنوز ارز چهار و دویست هزارتومانی داریم. اگر استارتآپی بخواهد صنعتی را با تکنولوژی روز دنیا تولید کند باید از بازاری شروع کند که دلار آن روی حدود ۹۰ هزار تومان میچرخد اما واردکننده میتواند با ارز چهار و دویستی همان محصول را وارد کند. اگر اینگونه از مشکلات برطرف شود؛ سرمایهگذار راحت میتواند در این حوزه سرمایهگذاری کند.
سایز مارکت داروخانهها، پارسال ۱۱ هزار ملیارد دلار تخمین زده شده که عملا تکنولوژی در آنها صفر است. این موضوع نشاندهنده یک میدان بکر برای استارتاپها و سرمایهگذارهاست. کریمی در این باره گفت: تصمیم اولیه ما این بود که هلدینگ آیین روی روبسیتکها سرمایهگذاری بکند. اما برای آشتی تکنولوژی با صنعت سلامت، تصمیم به ایجاد سرمایهگذاری مشترک با شرکتهای دارویی و یا آرایشی بهداشتی گرفتیم. بالغ بر ۲۵ کاندید سرمایهگذاری مشترک داشتیم که حاکی از فضای آماده این بازار است. افراد میتوانند برای رونقدهی صنعت سلامت دیجیتال از این ۱۱ میلیارد دلار سهم خود را بردارند. به نظرم آینده این صنعت روشن است.
او درباره آغاز فعالیت رباتها در داروخانه گفت: در ابتدا به دنبال لانچ کردن رباتها در سوله خودمان بودیم. اما به ریسک معطلی داروخانه ها نمیارزید. اگر با یک مدیر داروخانه صحبت کنید متوجه میشوید که ۸۰ درصد زمان کاری او صرف استخدام، حفظ و نگهداری نیروها میشود که امروزه به هیچ وجه نباید کار یک نیروی انسانی باشد. بررسی و مدیریت کردن انبار، مطلع شدن از تاریخ انقضا کالا ها باید کار رباتیک باشد. چون مغز انسان طوری طراحی نشده است که بتواند همه این کارها را در کمترین زمان حل کند. نیاز به همچین فناوری کاملا آشکار است به طوری که داروخانههای حاکمیتی مثل هلال احمر و ۱۳ ابان و غیره برای پاسخگویی سریع به بیمار به دنبال ما گشتند در صورتی که ورود به آنها جزو برنامه کاری ما نبود.
کریمی نحوه ورود فناوری را به این صنعت یکی دیگر از گرههای موجود دانست. چراکه افراد حاضر در این زمینه برای ارائه راه حل درست متوجه مشکلاتی که در داروخانهها وجود دارد نمیشوند. او در این باره توضیح داد: در هر استارتاپی اولین مرحله تطابق راه حل مسئله ( problem fit) است. افرادی که در داروخانهها مستقر هستند خودشان باید ما را از مسائل موجود آگاه کنند. علتی که تکنولوژی در این صنعت رشد نکرده است، نداشتن درکی از مشکلات است. هر زمان که فضای تکنولوژی دانست که باید برای رفع مشکلات، نخست گوش بدهد ما میتوانیم انتظار پیشرفت را داشته باشیم.
کریمی برقراری ارتباط بهینه را مدیون شناسایی مشکلاتی همچون بیمه، موجودی دارو، بهرهوری و دیگر چالشها از طرف کارمندان داروخانه دانست.