لیزینگ‌ها از هوشمندسازی جا مانده‌اند؛ لندتک‌ها می‌توانند مسئله را حل کنند

به گزارش پیوست، کورش پرویزیان رئیس پژوهشکده پولی و بانکی بانک مرکزی در همایش ملی صنعت لیزینگ و تامین مالی نوسان در تصمیم‌گیری‌ها و ناآشنا بودن متولیان صنعت لیزینگ را در برآورد نیازهای مخاطبان را از عوامل اصلی عدم توسعه صنعت لیزینگ در کشور برشمرد و گفت: در سال ۲۰۲۴ حجم بازار لیزینگ ۱۸۹۵ میلیارد دلار بوده است و این صنعت سالانه رشدی ده درصدی را تجربه کرده است، حتی برآورد می‌شود تا سال ۲۰۳۰ این حجم به ۳هزار و ۱۰۰ میلیارد دلار برسد.

او درباره حجم بازار لیزینگ در ایران هم توضیح داد: حجم تسهیلات اعطایی شرکت‌های لیزینگ آنهایی که در سازمان بورس اواراق بهادار پذیرفته شده‌اند در گزارش اسفند ۱۴۰۲ مبلغ ۸۲ هزار و ۲۱۸ میلیارد ریال رانشان می‌دهد که ۵۳ درصد آن مربوط به تسهیلات لیزینگ خودرو بوده و مابقی به بخش غیرخودرویی تخصیص پیدا کرده است. همچنین سرمایه کل شرکت‌هایی که در بورس هستند حدود ۵۱هزار و ۴۵۰ میلیارد ریال بوده و حجم تسهیلات اعطایی حدود ۶۴ هزار و ۸۸۲ میلیارد ریال و بخش خودرویی ۴۰ هزار میلیارد ریال که ۶۳ درصد کل حجم بازار را تشکیل می‌دهند.

این اعداد و ارقام نشان می‌دهد شاخص نفوذ صنعت لیزینگ در ایران پایین است و با آنکه صنعت لیزینگ در زنجیره ارزش بانکی قرار داشته اما برخی بانک‌ها لیزینگ‌ها را رقیب خود می‌پندارند.

پرویزیان رویکرد جدید بانک مرکزی را توسعه این صنعت و  همایش فعلی را راهکاری برای توسعه لیزینگ در ایران عنوان کرد و افزود: امروز اولین دوره همایش لیزینگ است اما می‌خواهیم هر سال در ۱۹ آبان به مناسبت روز جهانی لیزینگ این همایش را برگزار کنیم.

صنعت لیزینگ از هوشمندسازی عقب مانده است

فرشاد محمدپور معاون تنظیم‌گری و نظارت بانک مرکزی هم ارتباط دوسویه میان ذینفعان و درک دغدغه‌های نهاد تنظیم‌گر را از عوامل توسعه این صنعت برشمرد و تشریح کرد: صنعت لیزینگ از هوشمندسازی عقب مانده است و با اینکه این صنعت از سال ۵۴ در ایران معرفی شده و از سال ۸۳ از منظر رگولاتور رسمیت پیدا کرده است. اما حجم صنعت لیزینگ با سابقه آن نمی‌خواند. ۶۳ لیزینگ در ایران مجوز دارند،۳۹ تا در حال اخذ مجوز هستند و ۱۴ تا در بورس پذیرفته شده‌اند اما منابع کل آنها ۴۰ همت است‌. عددی که بسیار ناچیز است.

طبق گفته محمدپور  نداشتن ارتباط استاندارد با ذینفعان از عوامل عدم رشد این صنعت اسات و با اینکه ۸۰ درصد لیزینگ‌ها متعلق به بانک‌هاست و ۳۰ درصد هم غیر مستقیم مربوط به بانک‌هاست. بانک‌ها به لیزینگ‌ها به چشم رقیب نگاه می‌کنند.

او در این باره توضیح داد: با اینکه اعتبارسنجی در لیزینگ از صنعت بانکی جلوتر است اما هنوز این صنعت جایگاه خود را پیدا نکرده است.مصرف‌کنندگان هم لیزینگ را نشناخته‌‌‌اند و لیزینگ‌‌ها را به عنوان نهادی با سودهای بالا می‌شناسند و همیشه وزن محدودیت‌ها در قوانین بیشتر از وزن توسعه آن بوده است.

حسین عبده‌تبریزی مشاور رئیس جمهور هم در ارائه‌ای با عنوان  حیات اقتصادی لیزینگ‌ها در میانه نااطمینانی به مزیت‌های نسبی و البته به چالش‌ها و مشکلات توسعه این صنعت اشاره کرد و تورم و نوسانات ارزی، بی‌ثباتی قوانین و تعارضات با علم اقتصاد، نفی‌بازار و سازوکار رقابت، سیاست‌های دولتی‌سازی و خصولتی‌سازی، اقتصاد نفت‌محور، سیاست‌های اقتصادی شتاب‌زده، کنترل قیمت‌ها و نرخ‌های سود، احترام کمتر به حقوق مالکیت را از عوامل مهم عقب‌ماندگی در این صنعت معرفی کرد.

طبق گفته او لندتک‌ها صنعت لیزینگ را تغییر داده‌اند، عبده‌تبریزی در این باره تشریح کرد: تاثیر لندتک بر لیزینگ در ایران مشخص است. لندتک‌ها با تسریع فرآیند اعتبارسنجی و کاهش زمان تایید درخواست‌ها، استفاده از داده‌های مالی برای ارائه شرایط پرداخت شخصی‌سازی شده، رشد بی‌ان‌پی‌ال برای خریدهای کوچک و کنترل قیمت‌ها در لیزینگ‌ها موجب شده مشتریان و سرمایه‌گذاران به سمت لندتک‌ها بروند اما همین عوامل می‌توانند به توسعه صنعت لیزینگ کمک کنند.

روح‌الله جراحی رئیس هیات مدیره انجمن ملی لیزینگ و مدیرعامل لیزینگ جامع سینا هم لیزینگ را باعث ایجاد توازن در عرضه و تقاضا عنوان کرد و اندازه بازار لیزینگ در ایران را در سال ۱۴۰۲ را ۴۰۰ میلیون دلار برشمرد. او  استفاده از تکنولوژی لیزتک، لندتک و ایده‌های استارت‌آپ‌های خلاق را از عوامل توسعه صنعت عنوان کرد و گفت: امکان بهره‌برداری شرکت‌های لیزینگ از لیزتک‌ها، لندتک‌ها و استارت‌اپ‌ها و سایر تکنولوژی‌‌های نوین و جدید مثل بلاک‌چین و هوش مصنوعی بخشی از پیشنهادات انجمن ملی لیزینگ ایران برای توسعه این صنعت است.