کاهش ۴۷ درصدی فروش گوشیهای خارجی در چین و دردسر اپل
براساس دادههای رسمی منتشر شده در روز جمعه، فروش گوشیهای برند خارجی در چین، بزرگترین…
۱۵ دی ۱۴۰۳
۱۱ دی ۱۴۰۳
زمان مطالعه : ۱۶ دقیقه
در دنیای مدرن تولید و صنعت، فناوریهای نوظهور نقش چشمگیری در بهبود فرآیندها و کاهش پیچیدگیها ایفا میکنند. یکی از این نوآوریها، پلتفرمهای بدون کدنویسی است که انقلابی در طراحی و توسعه نرمافزارها ایجاد کردهاند.
این فناوری به متخصصان، مهندسان و کارکنان در خطوط تولید اجازه میدهد تا بدون نیاز به دانش برنامهنویسی، ابزارها و اپلیکیشنهای کاربردی مورد نیاز خود را طراحی و پیادهسازی کنند.
اگر از هر مهندس فرآیندی درباره چالشهای موجود در خط تولیدشان بپرسید، هیچ مشکلی در فهرست کردن زمینههای قابل بهبود نخواهند داشت. اگر بپرسید چگونه میخواهند این چالشها را برطرف کنند، فهرستی به همان اندازه طولانی از راهحلها خواهند داشت. هیچکس بهتر از کسانی که مسئول بهبود فرآیندها هستند، فرآیندهای یک کارخانه را نمیشناسد.
این موضوع در مورد اپراتورها، مهندسان کیفیت، متخصصان تولید ناب، متخصصان ادغام فناوری اطلاعات و همه کسانی که در خط مقدم کار میکنند، صادق است. کسانی که به مسائل تولید نزدیکترند، معمولاً آنها را بهتر درک میکنند. با این حال، ممکن است ابزارهای لازم برای ایجاد راهحلها را نداشته باشند.
این فلسفهی هدایت کننده پشت انقلاب بدون کد است. در پنج سال گذشته، پلتفرمهای توسعه انعطافپذیر به کارکنان در هر صنعتی این امکان را دادهاند که راهحلهایی برای چالشهای روزمره خود طراحی کنند، بدون اینکه حتی یک خط کد بنویسند.
شاید بیش از هر صنعت دیگری، پلتفرمهای بدون کد، ظرفیت تغییر نحوه حل مشکلات تولید را دارند.
پلتفرمهای بدون کد میتوانند سطوح جدیدی از کارآیی، کیفیت و سودآوری را ایجاد کنند. این پلتفرمها قدرت طراحی برنامههای انعطافپذیر، مقیاسپذیر و قابل سفارشیسازی را به دست کارشناسان تولید میدهند. آنها تخصیص بهتر منابع انسانی و شرکتی را ممکن میسازند و همچنین اطمینان میدهند که سازمانها از دانش فرآیند و دامنه به بهترین نحو استفاده میکنند. مهمتر از همه، این پلتفرمها کنترل را به کارکنان در خط تولید باز میگردانند.
این راهنما بررسی میکند که چگونه پلتفرمهای «بدون کد»، صنعت تولید را متحول خواهند کرد. در بخشهای آتی به موارد زیر پرداخته میشود:
«بدون کد» به محیطهای توسعه بصری اشاره دارد که به کارکنان این امکان را میدهند که برنامهها را بدون تعامل مستقیم با سیستمهای پشتیبان طراحی کنند. این محیط معمولاً «پلتفرم» نامیده میشود، به این معنی که بستری را فراهم میکند که کاربران میتوانند برنامهها و فناوریهای جدید را بر اساس آن بسازند.
به طور خلاصه، «بدون کد» به پلتفرمهایی اطلاق میشود که به کارکنان بدون آموزش فنی اجازه میدهند برنامههای کامل و آماده برای استفاده در سطح سازمانی بسازند.
پلتفرمهای بدون کد در درجه اول، یک محیط توسعه را فراهم میکنند، که معمولاً به صورت یک رابط کاربری گرافیکی است. این رابطها به هر کسی اجازه میدهند تا اجزا را حرکت دهد و از طریق محرکهای مبتنی بر رویداد و منطق اگر-انگاه (if-then)، عملکردهای قدرتمند ایجاد کنند و دادههای عملکردی را هنگام اجرای برنامه پیگیری کنند.
مزایای بدون کد، آنی و قابل توجه است. این مزایا عبارتند از:
تخصیص بهتر ساعتهای مهندسان فناوری اطلاعات – اگر کاربران کسبوکار بتوانند بدون نیاز به مداخله فناوری اطلاعات دست به طراحی، ساخت، پیادهسازی و تکرار بزنند؛ تیمهای فناوری اطلاعات و مهندسان نرمافزار میتوانند وقت خود را صرف کارهای حیاتی کنند.
راهحلهایی که به طور هماهنگ با مشکلات کسبوکار ساخته میشوند – از آنجایی که پلتفرمهای بدون کد امکان ارائه راهحلهای سفارشی را فراهم میآورند، توسعهدهندگان بدون کد میتوانند راهحلهایی متناسب با مشکلات خود و با ویژگیها و عملکردهایی که دقیقاً مورد نیاز است، بسازند.
توانایی تکرار و بهبود سریعتر – تا بهحال، توسعه بین کارکنان خط مقدم و فناوری اطلاعات جابهجا میشد. اگر کارکنان خواهان ویژگی جدیدی بودند، یک تیکت میساختند و شخصی در دپارتمان دیگر ویژگی جدید را برای آنها بهطور کدنویسی سخت اضافه میکرد که این امر باعث تأخیر میشد. اشتباهات یا سوءتفاهمها ممکن بود منجر به هفتهها یا ماهها تأخیر شود و ناامیدیهایی را در هر دو طرف به همراه داشته باشد. اما حالا، توسعه بدون کد این روند را حذف میکند. کارکنان میتوانند تغییرات مورد نیاز خود را بدون نیاز به پشتیبانی فناوری اطلاعات اعمال کنند.
پاسخ کوتاه: برای همه.
ناظران معمولاً از بدون کد بهعنوان «دموکراتیک کردن توسعه» یاد میکنند. طبق مطالب تبلیغاتی، بدون کد، قدرت را به افراد میدهد.
و در این هیاهو حقیقتی وجود دارد.
همانطور که بلاگ اسپات امکان نویسندگی برای هر کسی را فراهم کرد و یوتیوب، ویدیو را دموکراتیک کرد، پلتفرمهای بدون کد نیز موانع فنی که قبلاً برای توسعه برنامههای قدرتمند و آماده تولید لازم بود را از بین میبرند. بدون کد، مرزهای بین تولیدکنندگان و کاربران نرمافزار (که نظریهپردازان رسانه از آنها بهعنوان تهیهکنندگان یاد میکنند) را محو میکند و زیرساختی برای توسعه بیشتر ایجاد میکند.
از زمان ظهور بدون کد، ناظران به واژه «توسعهدهنده شهروند» برای توصیف دموکراتیک شدن فناوری توسعه روی آوردهاند. همانطور که دانشمندان شهروندی برای جمعآوری و تحلیل دادهها در برخی از بزرگترین آزمایشهای جهان اهمیت دارند، توسعهدهندگان شهروندی از تخصص حوزهای که بهدست آوردهاند بدون محدودیتهای فنی بهرهبرداری میکنند.
شرکت گارتنر نوشته است که بدون کد، یکی از ارکان استراتژی دیجیتال وسیعتر است، دقیقاً به این دلیل که پایگاه توسعه یک شرکت را گسترش میدهد. استدلال آنها این است که در صورتی که کسب و کارها بتوانند دوره توسعه را بهطور چشمگیری کوتاه کنند و تعداد زیادی از پرسنل کسبوکار را در فرآیند توسعه درگیر کنند، سریعتر موفق خواهند شد. طبق نظر این شرکت تحقیقاتی، «توسعه شهروندی برای تحول دیجیتال اساسی است.»
این دو عبارت اغلب بهطور معادل یکدیگر استفاده میشوند اما ذکر این نکته مهم است که توسعه کم کد و بدون کد یکسان نیستند.
کم کد هنوز به کدنویسی نیاز دارد. این برای توسعهدهندگان طراحی شده است و یکی از مزایای اصلی آن، میان دیگر مزایا، چرخه توسعه سریعتر و چابکتر برای برنامههای کسبوکار است. از سوی دیگر عنوان بدون کد، خود گویای همه چیز است.
آدریان بریجواتر، خبرنگار فاربز، تفاوت دقیق پلتفرمهای کم کد و بدون کد را مشخص کرده است:
«مهم است که به یاد داشته باشید کدنویسی کم همان بدون کدنویسی نیست و اصلاً یکسان نیستند. بدون کد برای افراد تجاری است… و در واقع تماماً در مورد گفتن عملکردهایی است که میخواهید سیستم آنها را بسازد. کدنویسی کم هنوز برای توسعهدهندگان است و (همانطور که قبلاً گفتهایم) هنوز پیچیده است، اما این امکان را میدهد که افرادی با مهارتهای مهندسی نرمافزار ملموس، کارها را سریعتر انجام دهند.»
با این حال، تفاوت در پیچیدگی به این معنا نیست که توسعه بدون کد فقط میتواند برنامههای ساده تولید کند. همانطور که یکی از ناظران در نشریه فوربز اشاره کرده است:
«مفهوم نادرست شماره یک این است که توسعه بدون کد، فقط برای برنامههای ساده است.»
فوربز ادامه میدهد: «پلتفرمهای بدون کدنویسی بهطور شگفتانگیزی پیچیده شدهاند و از عملکرد غنی در برنامهها پشتیبانی میکنند. اکنون میتوان بیشتر برنامههای انتها به انتهای سازمانی را روی یک پلتفرم بدون کدنویسی ساخت.”
این نکتهای است که تحلیلگران، محققان بارها بر آن تأکید کردهاند. «توسعه شهروندی» به این معنا نیست که برنامهها «اسباببازی» و بدون کاربرد تجاری قابل توجه باشند. در واقع، صنایع کامل به سمت مدل بدون کدنویسی حرکت کردهاند. اسکات برینکر در مورد گسترش «برنامهها» و «فناوران شهروندی» در بازاریابی مینویسد:
«منظور من از برنامهها، برنامههای موبایلی نیست، یا حداقل فقط برنامههای موبایلی نیستند. قطعاً این نوعی از برنامه است که میتوان روی پلتفرمهای مانند PaaS (پلتفرم بهعنوان سرویس مبتنی بر برنامه) ساخت. اما ساخت برنامه همچنین شامل برنامههای فرآیند کسبوکار، برنامههای وب، برنامههای چتبات و پیامرسان و غیره میشود. اینها همه انواع مختلفی از چیزهایی هستند که توسعهدهندگان شهروند میتوانند ایجاد کنند.»
در حوزه تولید، لیست برنامهها طولانیتر و تقریباً بیپایان است. آنها به اندازه خود کارخانهها متنوع هستند و بدون زیادهگویی، تنها به خلاقیت یک مهندس محدود میشوند.
رینکر معتقد است تأثیرات بدون کد شگفتانگیز بوده است. با مجموعه ابزارهای قویتر و انعطافپذیرتر که برای همه در دسترس است، توصیفهای شغلی در بازاریابی از همیشه انعطافپذیرتر شدهاند. همین امر در طراحی وب، تحلیل دادهها و بیشمار صنعت و شغل دیگر نیز صدق میکند.
و همانطور که در ادامه خواهید دید، این موضوع بهویژه در تولید صادق است.
پلتفرمهای بدون کدنویسی پتانسیل خاصی برای ایجاد تحول در تولید دارند. وقتی که مزایای اصلی پلتفرمهای توسعه بدون کدنویسی (انعطافپذیری، سرعت، قابلیت تکرار، دموکراتیک کردن) را شرح میدهید، نباید از اینکه چرا این پلتفرمها در تولید به خوبی عمل میکنند، تعجب کنید.
با این حال، مفید است که به طور دقیق توضیح دهیم چرا تولید به انقلاب بدون کدنویسی نیاز دارد. همه این موارد به سیستمهای نرمافزاری موجود در تولید برمیگردد و اینکه چگونه بدون کدنویسی بر نقصهای آنها غلبه میکند.
اگر یک کلمه برای توصیف نرمافزارهای سنتی تولید وجود داشته باشد، آن کلمه «سختگیرانه» است که البته این لزوماً چیز بدی نیست. سیستمهای اجرایی تولید (MES) میتوانند فرآیندهای یک کارخانه را به صورت هماهنگ اجرا و ردیابی کنند و به بهبودهای ملموسی در کیفیت، کارایی و قابلیت مشاهده ایجاد کنند. آنها سختگیرانهاند زیرا فرآیندهای متنوع و گستردهای را کنترل میکنند و تغییرات تایید نشده میتواند فاجعهبار باشد.
اما سیستمهای اجرایی تولید (MES) برای فناوری اطلاعات (IT) ساخته شدهاند، نه برای پرسنل خط تولید. آنها برای سفارشیسازی دشوار و پرهزینه هستند (مگر اینکه یک MES سفارشی ساخته شده داشته باشید، در غیر این صورت باید فرآیندهای خود را مطابق با MES تغییر دهید)؛ پیادهسازی آنها کند است (طبق گزارش گارتنر، زمان پیادهسازی متوسط برای یک MES حدود ۱۵-۱۶ ماه است)؛ بهروزرسانی آنها در هنگام تغییر نیازهای عملیاتی دشوار است (که به پشتیبانی توسعه قابل توجهی نیاز دارد) و با سرعت توسعه فناوری همگام نیستند.
علاوه بر این، سختگیری با روندهای اخیر در تولید مغایرت دارد. امروزه بیشتر از هر زمان دیگری از تولیدکنندگان خواسته میشود محصولات سفارشی تولید کنند، و خطوط تولید باید توانایی پذیرش انواع مختلفی از محصولات اصلی را داشته باشند. چرخههای معرفی محصولات جدید کوتاهتر از همیشه است و حاشیهها باریکتر شدهاند. چرخههای کوتاه عمر محصولات به این معنی است که هیچ جایی برای اشتباهات وجود ندارد. همانطور که اتین لاکروآ، مدیر عامل کمپانی «Vention.io» یادآوری میکند: «صرفهجویی دو ماه در زمان توسعه یک محصول با چرخه عمر دو ساله، تأثیر عظیمی بر بازگشت سرمایه (ROI) محصول دارد.»
مزایای بدون کدنویسی (انعطافپذیری، سرعت، قابلیت تکرار، دموکراتیکسازی) چگونه به تولید کمک میکنند؟ در اینجا نگاهی دقیقتر داریم.
افزایش چابکی – روشهای چابک دیگر فقط برای توسعهدهندگان نرمافزار نیستند. سازمانها در صنایع مختلف در حال بهرهبرداری از ایدههای پیرامون روشهای چابک برای کسب منافع تحولآفرین خود هستند. به گفته کارشناسان، تولید چابک، آینده است.
کسانی که با روشهای چابک آشنا هستند ممکن است متوجه شده باشند که مزایای بدون کدنویسی تقریباً همانند مزایای چابک است.
چون توسعه بدون کد کنترل را به دست مهندسان و اپراتورهایی که نزدیکترین افراد به مشکلات تولید هستند میدهد، این روش باعث تسریع در تکرار، تصمیمگیری غیرمتمرکز، تحویل ارزش کوچکتر اما بیشتر و واکنش سریعتر به تغییرات میشود.
تخصیص بهتر منابع – با توجه به اینکه تحلیلگران از این که توسعه بدون کد کاربران تجاری را از فناوری اطلاعات (IT) رها میکند، تمجید میکنند، ممکن است انتظار داشته باشید که بین این دو واحد تضاد وجود داشته باشد. اما این کاملاً درست نیست.
چون برنامه نویسی بدون کد به هر طرف از تقسیمبندیهای فنی اجازه میدهد تا بهترین کار خود را انجام دهد و باعث تخصیص بهتر زمان ارزشمند (IT) و منابع مهندسی میشود.
در بسیاری از موارد، این به معنای سرعت بیشتر در زمان عرضه به بازار و به طور کلی سیستمهای امنتر است.
شاید به طور غیرمنتظرهای، راهحلهای بدون کدنویسی برای شرکتهایی با تیمهای بزرگ توسعهدهنده به اندازه شرکتهایی که منابع مهندسی قابل توجهی ندارند، ارزشمند هستند. همانطور که مدیر استقرار یک شرکت راهحلهای فناوری و بازاریابی اشاره میکند: «البته اگر توسعهدهندگان ما زمان داشتند، میتوانستند راهحلها را ارائه دهند. اما ما زمان نداشتیم، و اگر منتظر توسعهدهندگان میماندیم، یک میلیون دلار ضرر میکردیم.»
این مورد در تولید نیز صادق است. وقتی که شرکت تولید فناوریهای آشپزخانه هوشمند «Chefsteps» که توسعهدهندگان نرمافزار زیادی داشت، در حال راهاندازی یک خط جدید محصولات غذایی بود، با تصمیمی روبهرو شد که باید اتخاذ میکرد: آیا منابع مهندسی را به ساخت برنامههای تولید اختصاص دهد یا یک راهحل بدون کدنویسی خریداری کند؟
در نهایت، آنها تصمیم گرفتند از راهحل بدون کدنویسی «Tulip» استفاده کنند و مزایا بلافاصله مشاهده شد. همانطور که جرمی شافلر مهندس نرمافزار این کمپانی اشاره میکند: «از دیدگاه بازگشت سرمایه (ROI)، سرمایهگذاری ما در ساخت برنامهها در (Tulip) بسیار کمتر از هزینه است که با ساخت نرمافزار سفارشی خود متحمل میشدیم.»
تمرکززدایی نوآوری – یکی از عواقب غیرمترقبه سلسلهمراتبها این است که آنها به کندی نوآوری میکنند. هرچه تعداد لایهها و تأییداتی که یک ایده باید طی کند تا به واقعیت تبدیل شود بیشتر باشد، حرکت آن کندتر خواهد بود. با تمرکززدایی از توسعه – و از بین بردن موانعی که مانع از آزمایش و تست کاربران تجاری میشود – پلتفرمهای بدون کدنویسی، نوآوری را ترویج میکنند.
یکی از تحلیلگران این نکته را به خوبی بیان کرده و میگوید:
«پلتفرمهایی که به توسعهدهندگان شهروند (citizen developers) امکان میدهند — پلتفرمهای کاربردی بهعنوان سرویس (aPaaS) — مثالهای عالی از یک فناوری متمرکز (پلتفرم) هستند که نوآوری غیرمتمرکز (برنامهها) را امکانپذیر میسازد و آزادی برای ایجاد را با مدیریت سبک و ساختارهای حمایتی متعادل میکند.»
پلتفرمهای بدون کدنویسی با کاهش فاصله بین ایدهها و اجرا، هزینه نوآوری را پایین میآورند.
توسعه بدون کدنویسی با یک پلتفرم و یک مورد کسب و کار آغاز میشود.
در تولید، موارد استفاده از برنامههای بدون کدنویسی بسیار متنوع است. رایجترین آنها شامل دستورالعملهای کاری بصری، تضمین کیفیت در خط، تغییرات ماشینآلات، پیگیری ابزار و تجزیه و تحلیل علل ریشهای است. این فهرست میتواند به طور بیپایان ادامه یابد.
هنگامی که یک مهندس تولید یک مورد استفاده را شناسایی میکند، آنها شروع به بررسی مراحل مورد نیاز برای حل مشکل خود میکنند. پس از آن که این مراحل مشخص شد، از پلتفرم برای تبدیل مجموعهای از مراحل انتزاعی به یک راهحل ملموس استفاده میکنند.
مهندسان برنامههای خود را با استفاده از ویرایشگر بصری پلتفرم طراحی میکنند. در داخل ویرایشگر بصری، آنها رسانهها را جاسازی میکنند، متن اضافه میکنند و عناصر را برای تطابق با طرحبندی دلخواه خود جا به جا میکنند. بسیاری از افراد تجربه زیادی در طراحی اسلایدها و سایر ارائههای بصری با نرمافزارهایی مانند «PowerPoint» دارند. پلتفرمهای برنامهنویسی در تولید نیز تفاوتی ندارند. اگر شما یک فایل ارائه ساختهاید، میتوانید یک برنامه تولید بسازید.
با این حال، برخلاف نرمافزارهای ارائه، برنامههای تولیدی میتوانند برای دامنه وسیعتری از عملکردها، برنامهنویسی شوند. قابلیتهای افزودهشده آنها از توانایی آنها در گنجاندن منطق شرطی در برنامهها ناشی میشود.
در حالی که نرمافزارهای ارائه، به طور خطی و مرحلهبهمرحله از یک اسلاید به اسلاید دیگر میروند، برنامههای تولید بدون کدنویسی میتوانند به ورودیها از افراد، ماشینآلات و شرایط محیطی در زمان واقعی پاسخ دهند. برای عملکرد واقعی در زمینه تولید، برنامههای بدون کدنویسی نیاز به چیزی بیشتر از جا به جا کردن عناصر دارند. آنها به اتصال اینترنت اشیاء (IoT)، منطق پاسخدهی و کنترل بر روی متغیرهای مختلف نیاز دارند.
با استفاده از راهحلهای پیشرفته بدون کدنویسی، تولیدکنندگان میتوانند پاسخهایی به ورودیهای خاص برنامهریزی کنند. این ورودیها میتوانند زمانی که شرایط خاصی را برآورده کنند، یک واکنش را برانگیزند. منطق شرطی «اگر-آنگاه» به تولیدکنندگان اجازه میدهد تا منطق شاخهای ایجاد کنند تا یک مجموعه از اقدامات در پاسخ به ورودی خاصی انجام شود، اما اقدامات دیگری انجام نشود و مانند بیشتر نرمافزارها، این برنامهها دادههایی که در حین اجرا جمعآوری میکنند را ذخیره میکنند. این امر به تولیدکنندگان دیدگاه بیسابقهای به فرآیندهای کارخانه خود میدهد.
برنامههای تولیدی خود را از سایر راهحلها از طریق اتصال اینترنت اشیاء متمایز میکنند. کانکتورهای ساده و قابل اتصال به راحتی به مهندسان این امکان را میدهند که برنامههایی بسازند که به ماشینآلات و دستگاهها در زمان واقعی ارتباط برقرار کنند. اکنون، مهندسان میتوانند برنامههایی طراحی کنند که مردم و ماشینها را به یک کل پاسخگو و پویا متصل کنند.
نمودار فیشبون (تحلیل علت ریشهای)
هنگامی که مشکلات بروز میکند، مهندسان باید سریعاً علت ریشهای را شناسایی کرده، اقدامات اصلاحی را اعمال کرده و از بروز مجدد آن جلوگیری کنند. تحلیل علت ریشهای اغلب یک فرآیند دستی و پر از کاغذ است که نیاز به جمعآوری، تجمیع و تحلیل دادههای قابل توجهی دارد.
با استفاده از یک پلتفرم نرمافزاری برای تولید، مهندسان میتوانند تحلیلهای علت ریشهای را بدون کاغذ و سفارشی طراحی کنند که بهطور خودکار علتهای ریشهای را مستند میسازد. آنها میتوانند از منطق بدون کد برای ایجاد مسیرهای سفارشی علت ریشهای استفاده کنند تا فرآیند شناسایی مشکلات بهراحتی انجام شود.
دستورالعملهای کاری بصری
دنبال کردن دستورالعملهای کاری کاغذی دشوار است و علاوه بر این که این دستور العملها آسیبپذیر و مستعد تفسیر اشتباه هستند. برای کارخانجاتی که با مجموعههای مختلف تولید، گردش کار بالا یا دورههای تولید سریع سروکار دارند، دستورالعملهای کاغذی کافی نیستند. علاوه بر این، آنها مکانیسمی برای اثبات این که اپراتورها دستورالعملها را به درستی اجرا کردهاند، ندارند.
پلتفرمهای بدون کد به مهندسان این امکان را میدهند که دستورالعملهای کاری بصری و غنی طراحی کنند. ارتباطات اینترنت اشیاء پاسخ به اقدامات اپراتورها را در زمان واقعی تضمین میکند و اطمینان حاصل میکند که دستورالعملها بهطور دقیق اجرا میشوند. منطق شرطی به مهندسان این امکان را میدهد که دستورالعملهای کاری طراحی کنند که به مجموعههای مختلف و پیچیده تطبیق یابد.
بازرسی کیفیت بصری
انحرافات کیفیتی اجتنابناپذیر هستند. هنگامی که این مشکلات پیش میآید، حیاتی است که آنها را در منبع شناسایی کرده و پیش از اینکه به مراحل بعدی منتقل شوند، اصلاح کنیم. شناسایی مشکلات کیفیتی در مراحل اولیه به معنای کاهش ضایعات و صرف زمان کمتر برای بازسازی است.
با اتصال به دستگاههای اینترنت اشیاء مانند دوربینها، از طریق یک اپلیکیشن بازرسی کیفیت بصری بدون کد، مهندسان میتوانند خطوط تولید خود را در برابر خطا محافظت کنند. این اپلیکیشنها از دوربینها برای شناسایی و مستندسازی مشکلات کیفیتی در همان لحظه استفاده میکنند. منطق شرطی بهطور خودکار دنباله اقدامات مناسب را در زمان بروز مشکل فعال میکند. برای کارخانجاتی که برنامههای تولید متغیر دارند، پلتفرمهای بدون کد به مهندسان این امکان را میدهند که بدون نیاز به ارسال درخواست به واحد(IT)، تغییرات را برای هر محصول اعمال کنند.
نشانههایی مبنی بر این که پلتفرمهای بدون کد اینجا هستند و خواهند ماند، واضح است. مهندسان نرم افزار کافی برای پاسخگویی به تقاضا وجود ندارد. چرخه های تجاری سریعتر از همیشه در حال حرکت هستند. و نیاز بیشتر از همیشه به برنامههای تجاری سفارشی شده وجود دارد.
به همان اندازه نشانههایی وجود دارد که تولیدکنندگان میتوانند از پلتفرمهای بدون کد بهره ببرند.
پلتفرمهای بدون کد، کنترل را به مهندسان خط مقدم برمیگردانند. آنها به (IT) زمان می دهند تا بر روی سیستم های حیاتی و ابتکارات امنیتی تمرکز کند و آنقدر انعطافپذیر هستند که بتوانند با سختترین چالشهای تولید مواجه شوند.