ما مسئول زیرساختیم نه شغل

مفهوم کار مجازی در چند سال اخیر در سطوح مختلف دولت مطرح شده است، از رئیس‌جمهوری گرفته تا وزیر ارتباطات دولت یازدهم و حالا هم آقای جهرمی. در روایت‌های مختلف هم آمارها در زمینه ایجاد شغل به واسطه فضای مجازی متفاوت بوده است. اگر از تفاوت آمار در این زمینه بگذریم، اساساً وزارت ارتباطات به چه نوع شغلی مجازی می‌گوید؟ ابتدا باید نگاه کنیم که در ۲۰ سال گذشته اقتصاد در دنیا چه روندی طی کرده است. نگاهی به تاریخ نشان می‌دهد در ابتدا بخش کشاورزی در جریان اقتصادی نقش تعیین‌کننده داشته و در مرحله بعد صنعت سهم بازار کشاورزی را گرفته و بعد هم خدمات از این دو حوزه سهم گرفته است. در واقع اینترنت، فضای مجازی و دیجیتالی بازی را عوض کردند. این تغییر بازی در ایران هم چند سال اخیر به وضوح قابل رویت است. بر اساس آخرین آمار بانک جهانی از حدود ۷۴ هزار میلیارد دلار اقتصاد دنیا ۶۶ درصد آن در اختیار خدمات قرار دارد، پنج درصد سهم کشاورزی است و ۲۵ درصد آن نیز در اختیار صنعت است. ورود تکنولوژی به بخش کشاورزی و صنعت دو تاثیر دارد؛ درست است که تکنولوژی در این دو بخش ارزش‌آفرینی می‌کند اما در مقابل یکسری شغل‌ها را نیز از بین می‌برد. اما در تنها بخشی که وقتی تکنولوژی ورود پیدا می‌کند هم خلق ثروت رخ می‌دهد هم اشتغال ایجاد می‌شود و منابع زیرزمینی کشور را نیز از بین نمی‌برد بخش خدمات است. اهمیت خدمات زمانی شکل گرفت که انقلابی به نام انقلاب اینترنت و فناوری اطلاعات رخ داد. اینترنت به بخش‌های مختلف وارد شد و شروع به توانمند کردن خدمات موجود کرد و باعث شد هزینه‌ها کاهش و کیفیت افزایش پیدا کند. این هنر فضای مجازی بود که امکانات خدمات مختلف را افزایش داد. در دنیا رقابت‌ها شدیدتر شد و اصلاً پارادایم رقابت را تغییر داد. شرکت‌های...